-
1.《简康侄求先君石山》 宋·刘学箕
见好山如见高人,遯世冀茧清净身。
见拳石如接佳友,手摩挲爱逾琼玖。
我生嗜好不有冗长物,寓意萧閒祗在青山并怪石。
往年都梁得灵壁,名以催诗延座侧。 -
2.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
3.《赠崔十三评事公辅》 唐·杜甫
飘飘西极马,来自渥洼池。
飒飁定山桂,低徊风雨枝。
我闻龙正直,道屈尔何为。
且有元戎命,悲歌识者谁。 -
4.《岳阳楼别窦司直》 唐·韩愈
洞庭九州间,厥大谁与让。
南汇群崖水,北注何奔放。
潴为七百里,吞纳各殊状。
自古澄不清,环混无归向。 -
5.《玉钩环歌》 宋·贺铸
良工得玉蓝溪窟,相璞命形心匠出。
螳蜋倔强疑有骨,颈系一环犹莫屈。
镜湖老狂厌袍笏,素裰纁绦须此物。
价比连城不容乞,王孙辍好人所难。 -
6.《呈四表兄求栖碧遗文》 宋·廖行之
诗亡自昔周之东,末乃赖有三闾翁。
三闾避谗思去国,当时无人歌雨濛。
忠怀义概不见省,独以文字涂幽穷。
高情寓物发叹咏,忧深思远言非空。 -
7.《简张槃斋以国朝四君子文易南华经》 宋·刘宰
我宋百年间,人物两汉上。
堂堂司马公,奥学迈舒同。
庐陵祖韩孟,首以六经唱。
升堂子曾子,功亦孟氏抗。 -
8.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
9.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
10.《赋园中所有十首》 宋·苏辙
萱草朝始开,呀然黄鹄觜。
仰吸日出光,口中烂如绮。
纤纤吐须鬣,冉冉随风哆。
朝阳未上轩,粲粲幽闲女。