-
41.《昌言有咏石发诗三章模写精楷难复加仆虽未睹》 宋·司马光
金阙银城仙客居,欲传消息问麻姑。
蓬莱无物堪为信,翦寄苍龙一握须。 -
42.《闻葛工部写华严经成随喜赋诗》 宋·陈与义
如来性海深复深,著书与世湔蓬心。
画沙累土皆佛事,况乃一字能千金。
老郎居尘念不起,法中龙象人师子。
前身智永心了然,结习未空犹寄此。 -
43.《使臣周允写平园老叟真于松竹龟鹤间戏赞》 宋·周必大
松可以傲霜雪,竹可以延风月。
龟巢叶而养气,鹤鸣皋而戢翼。
置闲身于四物,聊窃名于五一。 -
44.《观物吟》 宋·邵雍
画工状物,经月经年。
轩鉴照物,立写于前。
鉴之为明,犹或未精。
工出人手,平与不平。 -
45.《又湖州作(四首·书寄班恕齐·试温生笔,写》 元·杨维桢
五十狂夫心尚孩,不受俗物相填豗。
兴来自控玉蹄马,醉后不辞金当杯。
海燕来时芹叶小,野莺啼处菜花开。
春衫已备红油盖,不怕城南小雨催。
¤ -
46.《春日白门写怀用高季迪韵(五首)》 明·杨基
远归偏惜窜余身,多难番为异姓亲。
前度刘郎非故物,当时燕子总西邻。
家贫母老难为客,酒薄愁深不醉人。
走向津头看春色,绿波芳草却伤神。
¤ -
47.《立秋后病作此写怀》 宋·强至
卧病喜秋至,昏烦庶以平。
清风不少济,宿疢仍相撄。
凉叶犹未振,阴蛩已先鸣。
四时顺万物,奚独戕吾生。 -
48.《自京还始来龙变轩觅故年幽致闲成长句粗写虚》 宋·张继先
寻得故年香翠团,共将真赏倚阑干。
几随白日飞仙变,半为今朝宝黑乾。
光冷未粘春物笑,影疏来趁月华看。
江南秋景犹繁剧,赖此一襟风月寒。 -
49.《金峨本老领优婆塞众求写选僧堂三大字示以数》 宋·楼钥
行者堂中选僧,众僧堂中选佛。
人道是,我却不。
不如莫待僧伽梨,便与竖起脊梁骨。
大丈夫,休汩没。 -
50.《二十七日复雪用东坡聚星堂雪韵禁物体作诗约》 宋·赵蕃
温风忽来振柯叶,翻覆手间重变雪。
天公作事岂容料,坐使南人惊旷绝。
朝来送客到江浒,冻骨凛凛吹欲折。
归来席户已迷漫,芋火拨残灰没灭。 -
51.《赵振文传借琉璃灯铺写山水人物一烛发明百巧》 宋·叶适
古称净琉璃,物现我常寂。
胡为自争妍,照耀出痕迹。
坐有求心客,骇目不忍看。
愿息终岁劳,留作袖手安。 -
52.《辛酉富池元宵写怀二首》 宋·董嗣杲
七年交春七日强,蒙蒙春雨吞江乡。
此夕莫知是元夕,地炉埋伏身犹僵。
鼓箫声绝想景物,灯火焰短如寻常。
逢辰往往思济胜,此际何异栖幽荒。
推窗且畏江风恶,风柔却忆沙河塘。
一竿星点富池庙,随炙随灭无精光。 -
53.《吴李制属同寓富池双泉寺畏寒索饮因写真愫》 宋·董嗣杲
秋扇已弃物,寒衣还催装。
偃息觉寒侵,客况入渺茫。
宿疢不时作,难恃筋力强。
畏热亦畏寒,北固人之常。 -
54.《连日雪未能多曾远逸见惠二首遵欧苏律禁体物》 宋·张镃
鹊冻听无语,鸥饥望不飞。
从饶居士家,亦自到轩稀。
入幕灯生晕,飘池水长肥。
何能巧模写,吟思欠幽微。 -
55.《马贲以画花竹名政宣间其孙远得贲用笔意人物》 宋·张镃
世间有真画,诗人干其初。
世间有真诗,画工掇其余。
飞潜与动植,横写极太虚。
造物恶泄机,艺成不可居。 -
56.《写村舍壁》 宋·张镃
路转溪隅草色苍,烟霏云屋带渔乡。
难头叶老陂塘暗,狗脊花繁篱落香。
景物向人须品藻,太平无地不耕桑。
何时秋入丰年社,持蟹来听压酒床。 -
57.《积雨写怀》 宋·陈普
识道知时乃圣贤,合人统物一之天。
两间惟有心长在,万变咸归理自然。
王屋大行从艮止,北溟南海谨坤先。
行藏悉是乾龙体,要得无惭只有渊。 -
58.《积雨写怀》 宋·陈普
一片真线要反观,纤毫外物不相干。
乐天岂向青云乐,安土须从陋巷安。
日出扶筇天地喜,云深拨火鬼神看。
化机何啻亲兄弟,但与为徒有底难。 -
59.《禅人写师真请赞》 宋·释慧远
道出古今,法超闻见。
雨骤云驰,星移斗转。
梦魂历尽百城余,觉后端知一物无。
打鼓看来君不见,拈花笑杀老臊胡。 -
60.《得两金铺乃秦汉门物以充水滴因作歌》 宋·释文珦
弁翁挽我入吟庐,示以秦汉双金铺。
摩挲已觉铜腥尽,色如朱砂工模糊。
翁说多年弃中野,野人视之犹土苴。
我心辄爱收拾归,用配魏台铜雀瓦。