-
61.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
妙传乎真,转侧而神。
赤脚劫空归去路,白头借伴却来人。
无心分物我,何处著根尘。
烟柳莺华闹浩浩,太平时节大家春。 -
62.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
一相无相,虚空等量。
一身多身,物像俱春。
动也出岫之云,静也居谷之神。
现形说法也,刹刹尘尘。 -
63.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
舌头肉一脔,口唇皮两片。
有时说道谈禅,忽地轰雷掣电。
万机影销,一色功转。
本来无物镜非台,胡汉不痕何所见。 -
64.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
形仪淡如,胸腹空虚。
懒不学佛,钝不知书,静应诸缘而无外,默容万像而有余。
齐物而梦蝶,乐性而观鱼。
渠正是我兮我不是渠。 -
65.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
灵灵一物,名模不得。
长鲸居沧海之渊,老兔卧明月之窟。
已展不缩,拗直作曲。
只麽赢时会也无,不须喝彩兮盘中双六。 -
66.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
山林眉目,水月身心。
雪何早而古岩棱,秋似先而寒潭深。
机头绵绪,线尾金针。
谁云道大兮自有知音。 -
67.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
默默家内,如如规矩。
妙不可以言传,真不可以相取。
明白月壶,廓清天宇。
物我情忘兮谁分尔汝。 -
68.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
心得而真,物应而神。
幻住三昧,觉了诸尘。
洒洒落落不共法,浩浩荡荡无边身。
明明白白随流月,叶叶华华到处春。 -
69.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
肃萧而秋,万化潜收。
英英而春,群彙舒伸。
天地之间谁造物,枢机之发是何人。 -
70.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
赤肉一块,臭脓一袋。
何物著乎中,有应发於外,妙入群机兮成三昧,个时撒手断崖前,方见浑仑扑不碎。 -
71.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
二仪同根,万物一源。
机活静枢之臼,象成玄牝之门。
幽而不昏,湛而若存。
用妙触而出碍,体至虚而无痕。
车辙出门而合度,桃李成蹊而不言。 -
72.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
枯木之春,蟠桃之辰。
自然时节,不费精神。
啐啄丹山之凤窟,游跃桃华之龙津。
一机历历,三昧尘尘。
眼中之物物中眼,身里出门门里身。 -
73.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
老节疏踪,傲雪之松。
真智证理,吟云之龙。
饱丛林而彭亨肚,善知识而隗磊胸。
春成万物兮平等无像,海吞百川兮自然有容。 -
74.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
江湖之秋,清入双眸。
草木之春,温生两唇。
髑髅眉底自照眼,赤肉团上无位人。
门门得用,薄艺随身。 -
75.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
余云消於霁虚,片月上於秋壶。
光清岩壑,影现江湖。
类中之异,物中之珠。
虎生三日食牛气,马走千里随母驹。
赏音有以,德邻不孤。 -
76.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
从身出门,即物契神。
一机历历,三昧尘尘。
逢场且了游戏事,向道非无幻化人。 -
77.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
心空观身,眼冷对尘。
本来无物,幻起成春。
动若行云而应,止犹虚谷而神。
门门随事得三昧,机用纵横不倩人。 -
78.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
视物眼深。
说禅口快。
一点不著虚空,万化谁分器界。
应众缘而閒六根,入诸尘而住三昧。
其小无内,其大无外。 -
79.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
癯而且老,寒木未春。
静而愈明,古潭有月。
天苍苍而无空无缺,云闲闲而乍出乍没。
二仪同根,万物一体,莫向诸缘分彼此。 -
80.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
额高耸骨,眼深藏神。
诸缘{左氵右曶}合,一默真醇。
自得混成物我,谁能碎折根尘。
不来而来不见见,会有知音彼上人。