-
101.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
二仪之门,万象之根。
有无难议,青白不痕。
借功承祖祢,了事付儿孙。
採华香负蜜蜂股,齐物梦翻蝴蝶槐。
即相离相,知恩报恩。 -
102.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
性成而不立玄微,智诣而难分是非。
天空云澹泞,夜冷月依稀。
蝴蝶梦魂兮春昼飞而齐物,白鸥盟事兮夕阳卧而亡机。 -
103.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
默默亡言,灵灵见根。
鼓挝涂毒,香烧返魂。
物物无心影受镜,尘尘出碍声逾垣。 -
104.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
影之神,物之春。
莺喉颊之滑滑,柳眉目之津津。
蜂股华须粉,蜡脾蜜酿醇。
等闲谛了游戏事,端的还如幻化人。 -
105.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
本来无物,当处出生。
白毵毵之头发,乌律律之眼睛。
谁敢居尊宿,僧相奉老成。
现威仪,住灭定。
随影响,放光明。
玳瑁海深难寻含月之蚌,珊瑚林没谁见{左马右展}潮之鲸。 -
106.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
眉目精神,画工装点。
功转玄微,了无丝糁。
秋天清而河气澄明,夜水白而月魂潋滟。
物物头头应化身,超出机前有刑典。 -
107.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
发皑皑而雪山,目湛湛而秋潭。
杖拂老伴,丛林饱参。
万全非一有,二破却成三。
门门虚而正受,物物各自禅谈。
春亭不要閒狼藉,华乌而今罢了衔。 -
108.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
谁道物齐,俱亡品题。
欺唇一鼻直,盖眼两眉低。
大千同入印,三世未分畦。
斫额望之不及,拟心思也还迷。 -
109.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
默默蒲禅,空空世缘。
谁赓白雪,我得青毡。
万法之机开两拳,千僧之檐著一肩。
戏蝶栩栩兮物齐春梦,飞鸿冥冥兮字没秋烟。 -
110.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
忒煞觉老,寒而且槁。
古岩春迟,澄潭秋早。
心无象也月影未回,物不争也风吹便倒。 -
111.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
谁能目眴眉扬,每笑手乱脚忙。
守鲁祖之简默,得南泉之平常。
明心秋月,活物春阳。
铸机器也模范大小,据丛林也规矩圆方。 -
112.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
怒眉嗔目,枯肠空腹。
面冷莫触,气清可掬。
乘仙槎而棹星河,握玉斧而修月毂。
真见法以唯心,妙契神於即物。 -
113.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
胡床小小身,握麈默而神。
唤醒旷劫之梦,沥乾沧海之津。
霁空摩尘,风月重轮。
群机活活物中眼,一点英英华上春。 -
114.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
发白星星,心鉴灵灵。
随机说法,应物现形。
天与之清,地与之宁。
野云曳曳兮,山月亭亭。 -
115.《报愿慧长老写师像求赞》 宋·释正觉
水秋而清,月寒而明。
万机休罢,三际齐平。
尘消却到法身住,幻起还从佛口生。
长天之覆,大地之擎。
诸祖与之同道,众彙与之同行。
龟毛拂而握竖,兔角杖而膝横。
更无一物借来底,招手憨僧作证成。 -
116.《郑成忠写真求赞》 宋·释正觉
智不能知,识不能识。
一气轻清,双瞳冷碧。
莲开梦觉,十方虚殒於一时;鲲蜕鹏抟,九万里成乎一息。 -
117.《万寿晖长老写师像求赞》 宋·释正觉
空而无痕,绵绵体之若存。
卓而莫群,恰恰用之不勤。
光明破夜月,淡泞出山云。
无得而得,不闻而闻。 -
118.《璋监寺写师像求赞》 宋·释正觉
杳杳冥冥,寒雁影没而秋远烟青;寂寂惺惺,老蚕茧就而风高叶零。
天机静时活,道环虚处灵。 -
119.《参头智舒与众行者写师像求赞》 宋·释正觉
背鲐齿鲵,皮鸡发鹤。
西北出家,东南行脚。
选佛到空觉觉空,为人除药病病药。
夕壑云生,秋潭月落。 -
120.《乌巨光长老写真求赞》 宋·释正觉
骨寒气羸,顶雪颔丝。
牛首之懒,虎头之痴。
兀兀逃禅处,空空选佛时。
九万鹏风扶羊角,千年兔月卧蛾眉。