-
1.《将之饶州,江浦夜泊》 唐·白居易
明月满深浦,愁人卧孤舟。
烦冤寝不得,夏夜长于秋。
苦乏衣食资,远为江海游。
光阴坐迟暮,乡国行阻修。 -
2.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
3.《哭刘蕡》 唐·李商隐
上帝深宫闭九阍,巫咸不下问衔冤。
广陵别后春涛隔,湓浦书来秋雨翻。
只有安仁能作诔,何曾宋玉解招魂。
平生风义兼师友,不敢同君哭寝门。 -
4.《长城》 唐·罗邺
当时无德御乾坤,广筑徒劳万古存。
谩役生民防极塞,不知血刃起中原。
珠玑旋见陪陵寝,社稷何曾保子孙。
降虏至今犹自说,冤声夜夜傍城根。 -
5.《征蜀联句》 唐·韩愈
日王忿违慠,有命事诛拔。
蜀险豁关防,秦师纵横猾。
——韩愈
风旗匝地扬,雷鼓轰天杀。 -
6.《怨诗效徐淑体》 唐·姚月华
妾生兮不辰,盛年兮逢屯。
寒暑兮心结,夙夜兮眉颦。
循环兮不息,如彼兮车轮。
车轮兮可歇,妾心兮焉伸。 -
7.《怨诗效徐淑体》 唐·姚月华
妾生兮不辰,盛年兮逢屯。
寒暑兮心结,夙夜兮眉颦。
循环兮不息,如彼兮车轮。
车轮兮可歇,妾心兮焉伸。 -
8.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
9.《红窗听(仙吕调)》 宋·柳永
如削肌肤红玉莹。
举措有、许多端正。
二年三岁同鸳寝。
表温柔心性。
别后无非良夜永。
如何向、名牵利役,归期未定。
算伊心里,却冤成薄幸。 -
10.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。