-
61.《题三昧泉》 宋·李石
乳崖霜雪根,金地白莲蕊。
泉上碧眼师,秋月照清泚。
玉籢开明镜,肝胆两冤鬼。
若为人面创,如以佛手洗。 -
62.《满庭芳 自咏》 元·马钰
昔年在俗,常用心机。
挑生剜死为谁。
欢喜冤家,惹得一向遇痴。
恰如飞蛾投火,身焦烂、犹自迷迷。 -
63.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
64.《哭从兄良遇》 宋·方回
先祖五男子,其下八男孙。
白首涉患难,仅余二老存。
兄昔健如虎,行步疾飞奔。
长眉具寿相,修髯当风掀。 -
65.《七十五翁吟》 宋·方回
衰翁七十五,犹有身世忧。
暑不办寒计,朝始为夕谋。
海若挟风伯,扫荡数十州。
钱塘幸而免,湖已入城流。 -
66.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
67.《偈颂一百六十首》 宋·释宗杲
冤有头,债有主。
偶因失脚倒地,至今怨入骨髓。 -
68.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
69.《静听鸟相喧》 宋·曾丰
静听鸟相喧,其中有意存。
提壶爱宾客,脱袴惜儿孙。
气结辽城怨,声衔蜀帝冤。
阿谁能细译,收拾入方言。 -
70.《散步后园》 宋·曾丰
簿书不放出公出,饭罢舂容步后园。
燕子方归犹认主,竹君未老已生孙。
姚王泣雨泪含怨,望帝啼风声带冤。
新旧两重公案在,一依诗律与平反。 -
71.《陆倅连和三篇见示敬酬》 宋·曾丰
信笔挥成五七言,敲门岂复作推门。
江河自有长流势,斧凿俱无未没痕。
雨带客愁横白帝,风吹闺怨入乌孙。
公于乐府有余思,更为杨妃赋所冤。