-
1.《冬华一夜霜》 宋·陈普
天地生万物,节度各有常。
毫发不可乱,奉时以行藏。
不惟寡悔吝,尤可免折伤。
倘不如所受,一一皆自伐。 -
2.《冬到金华山观,因得故拾遗陈公学堂遗迹》 唐·杜甫
涪右众山内,金华紫崔嵬。
上有蔚蓝天,垂光抱琼台。
系舟接绝壁,杖策穷萦回。
四顾俯层巅,澹然川谷开。 -
3.《冬到金华山观,因得故拾遗陈公学堂遗迹》 唐·杜甫
涪右众山内,金华紫崔嵬。
上有蔚蓝天,垂光抱琼台。
系舟接绝壁,杖策穷萦回。
四顾俯层巅,澹然川谷开。 -
4.《冬至夜郡斋宴别前华阴卢主簿》 唐·张登
虎宿方冬至,鸡人积夜筹。
相逢一尊酒,共结两乡愁。
王俭花为府,卢谌幄内璆.明朝更临水,怅望岭南流。 -
5.《冬日遥和卢使君幼平、綦毋居士游法华寺高顶临湖亭》 唐·皎然
仁坊标绝境,廉守蹑高踪。
天晓才分刹,风传欲尽钟。
城中归路远,湖上碧山重。
水照千花界,云开七叶峰。
寒芳艾绶满,空翠白纶浓。
逸韵知难继,佳游恨不逢。
仍闻抚禅石,为我久从容。 -
6.《暮冬送璘上人归华容》 唐·齐己
故园虽不远,那免怆行思。
莽苍平湖路,霏微过雪时。
全无山阻隔,或有客相随。
得见交亲后,春风动柳丝。 -
7.《乙丑仲冬自甯远来游阳华》 宋·李长庚
沿崖渡水六七里,划见幽岩画屏倚。
却蹑长虹信步行,下瞰浅清皆脚底。
漫郎泉石之董狐,妙语品题良不诬。
千岩万壑果何似,吾家九疑真不如。 -
8.《次韵乡人华秀才冬至日投赠二首》 宋·项安世
深知道长属仁贤,甚爱阳来复旧氈。
凤历新灰浮缇室,牛星初度转青天。
五云嘉气书周典,七日灵文验孔编。
忽忽穷愁休怅恨,东风已到玉梅前。 -
9.《次韵乡人华秀才冬至日投赠二首》 宋·项安世
异乡初见子文章,短至仍逢日吉良。
下马入门知意重,芳华赠我愧情长。
笔端风味谁能及,江上形容莫自伤。
一线阳光真白壁,九衢春梦付黄粱。