-
181.《怀山居邀松阳子同作》 唐·李德裕
我有爱山心,如饥复如渴。
出谷一年馀,常疑十年别。
春思岩花烂,夏忆寒泉冽。
秋忆泛兰卮,冬思玩松雪。 -
182.《答窦知言》 唐·姚合
冬日易惨恶,暴风拔山根。
尘沙落黄河,浊波如地翻。
飞鸟皆束翼,居人不开门。
独我赴省期,冒此驰毂辕。 -
183.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
184.《题梅岭泉》 唐·孙鲂
梅岭旧闻传,林亭势峞然。
登临真不易,幽胜恐无先。
楚野平千里,吴江曲一边。
标形都大别,洞府岂知焉。 -
185.《发后渚》 南北朝·鲍照
江上气早寒,仲秋始霜雪。
从军乏衣粮,方冬与家别。 -
186.《少年游(长至日席上作)》 宋·毛滂
遥山雪气入疏帘。
罗幕晓寒添。
爱日腾波,朝霞入户,一线过冰檐。
绿尊香嫩蒲萄暖,满酌破冬严。
庭下早梅,已含芳意,春近瘦枝南。 -
187.《玉楼春》 宋·石孝友
一阳不受群阴壅。
残历行间冬破仲。
云低吹白腊寒浓,梅小绽红春意重。
湖山千里勤飞控。
淑气冲融披水冻。
笑携雨露洒民心,暗聚精神交帝梦。 -
188.《探春慢(四明次黄玉泉)》 宋·赵以夫
宝胜宾春,华灯照夜,穷冬浑然如客。
炉焰麟红,杯深翡翠,早减三分寒力。
一笑团栾处,恰喜得、雪消风息。
苔枝数蕊明珠,恍疑香麝初拆。 -
189.《解语花(立春风雨中饯处静)》 宋·吴文英
檐花旧滴,帐烛新啼,香润残冬被。
澹烟疏绮。
凌波步、暗阻傍墙挑荠。
梅痕似洗。 -
190.《喜朝天(腊中雪后东湖闲宴)》 宋·黄裳
雪云浓。
送愁思,衾寒更怯霜风。
惹起离恨,为光阴恼,人意无穷。
谁省年华屡换,渐作个、浮生玉髯翁。 -
191.《喜朝天(腊中雪后东湖闲宴)》 宋·黄裳
雪云浓。
送愁思,衾寒更怯霜风。
惹起离恨,为光阴恼,人意无穷。
谁省年华屡换,渐作个、浮生玉髯翁。 -
192.《感春十三首》 宋·张耒
寒池冬不流,落叶塞泉罅。
东风日夕来,春色到山舍。
杖藜遶东溪,流水清可架。
叠石引之来,潺潺到深夜。 -
193.《登三层楼与王仲言联句》 宋·徐玑
南州冬日佳,风和霜气收。
出门访良友,散策寻清游。
负郭有野趣,荒草带寒流。
信步任所止,款扉得深幽。 -
194.《长沙》 宋·徐宝之
冬迫水逾瘦,湘梅岸岸开。
云心岳麓树,雪意定王台。
江晚船争集,山寒使未来。
汉廷难用少,流落贾生材。 -
195.《春雪》 宋·牟巘
一冬只辨作严寒,剪水飞花事竟难。
闭户不知春意动,扑窗忽觉雨声乾。
颇闻万事正云集,何处一蓑如画看。
但喜畦蔬得苏醒,从今小摘有余欢。 -
196.《正月廿九日杨鸣鹤席上分韵得几字》 明·贝琼
两山昨夜风雨止,水涨新痕没沙尾。
黄知彭泽柳初芽,红见武陵桃欲蕊。
老去逢春更惜春,平生酒伴谁知己。
白发杨郎古奇士,千金已散归田里。 -
197.《即事》 宋·艾性夫
一片轻鸿度小坡,半泓浅碧浸丛莎。
黑云垂地雨声急,黄叶满林秋意多。
短发未冬先有雪,懒心如井不生波。
孤砧已报寒消息,欠问眠鸥觅芰荷。 -
198.《冯公岭》 元·许谦
层峦叠嶂危相倚,乱石飘风涌秋水。
寒松荒草间苍黄,照眼峥嵘三十里。
初如井底观天门,一峰巍然中独尊。
萦回百折至绝顶,俯视众岭来儿孙。 -
199.《醉卧苏汝载积翠园晨起放笔呈汝载》 明·韩上桂
偶来辟彊园,游戏竹林下。
云物递清新,花水低相亚。
野树盖中庭,余阴荫比舍。
碍日构飞楹,攒云拱朱榭。 -
200.《夜坐》 明·胡宗仁
篝灯常独坐,瀹茗与摊书。
残月半窗白,寒星彻夜疏。
不眠增昼短,延漏惜冬余。
此意自终古,中怀未忍虚。