-
181.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
182.《日本刀歌》 明·唐顺之
有客赠我日本刀,鱼须作靶青丝绠。
重重碧海浮渡来,身上龙文杂藻荇。
怅然提刀起四顾,白日高高天冏冏。
毛发凛冽生鸡皮,坐失炎蒸日方永。 -
183.《答熟庵》 宋·陈起
昨宵约有临西池,冰蟾不至鹑火飞。
归来一室白于昼,乃是新诗光陆离。
当年应剖琼蚌腹,不然何以明于烛。
细窥字字欲走盘,三复庵名悟圆熟。 -
184.《穷达》 宋·艾可叔
穷达宁无分,逢迎费折腰。
人情剡溪纸,世事浙江潮。
冻井和冰汲,寒山带雪樵。
子云虽寂寞,庄叟得逍遥。 -
185.《云雾茶》 清·易顺鼎
匡山云雾窟沉沉,闻有六朝僧未死。
窟中产作云雾茶,灏气清英复无比。
托根高接南斗傍,坐令涧壑流芬芳。
三直六梯不可到,天风细细吹旗枪。 -
186.《常熟致道观七星桧》 明·黄云
琴川古迹得纵观,七桧象斗罗仙坛。
真人手植自梁代,燧人之火不及钻。
成形成象两昭应,斟酌元气其无端。
阴敷古殿覆玉座,星宫瞻天肃圣颜。 -
187.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
188.《冬近》 宋·程琳
世间剥复每相寻,此理几几唤得应。
万木冻僵梅有信,黄河冰合井如蒸。 -
189.《滁上间日阴晴联句》 宋·刁绎
阴晴淮海气何殊,一昔风光互惨舒。
大块养春裨造化,繁云间日蔽居诸。
暖回沙碛催来雁,寒彻冰池怯上鱼。
山色晦明如代谢,花枝凉曝似相于。 -
190.《题道岩二十韵》 宋·黄诰
道士元周其姓胡,朝来遗我仙岩图。
一堆盘石东西向,凿破混沌中心虚。
欲知地面深且广,架屋百楹端有余。
天池高下相灌溉,四柱卓立擎香炉。 -
191.《狮子岩》 宋·缪烈
幽岩萧飒商飚起,一天灏气凉如水。
金井梧飞兰谷芳,长江浪冷莼鱼美。
雁字半侧银钩欹,云光净扫光陆离。
桂花岩下午满枝,随意催送到书帷。 -
192.《赠茂叔太博》 宋·潘兴嗣
心似冰轮浸玉渊,节如金井冽寒泉。
每怀颜子能希圣,犹笑梅真只隐仙。
仕傥遇时宁枉道,贫而能乐岂非贤。
区区世路求难得,试往沧浪问钓船。 -
193.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
194.《义役》 宋·汪师旦
管窥当世务,如见肺与肝。
惟有差役法,立判最为难。
姑以一乡论,利病胡可殚。
地里有宽狭,户籍有耗繁。 -
195.《齐云庵》 宋·文洪源
齐云山特立,古刹悬危壁。
翠竹舞柔风,高峰耸红日。
龙井冽生寒,冰房清澈骨。
半空神气怡,恍入群仙窟。
仰盼天河明,俯濯龙潭碧。
白云任去留,好鸟时栖息。
一笑尘世空,此乐复何极。 -
196.《次韵曾中父登临川郡书事》 宋·吴可
戈甲何为盛,田园已就荒。
仅能移北阜,未暇隐东墙。
寂寞交亲远,漂零道路长。
归心随断雁,离思感垂杨。 -
197.《句》 宋·杨备
云窦穿银井,冰甃貯玉浆。
-
198.《石涧龙首山》 宋·杨志
残年仍置闰,五日恰逢春。
携酒各独赏,敲门僧冰嗔。
双榕如拱立,万井故横陈。
僧舍少盘薄,元规尘上人。 -
199.《送杜靖国知连州》 宋·郑侠
杜氏世德光无前,声华行实相辉鲜。
蒉之职也在刀匕,亲举罚爵平公筵。
预之闻见合左氏,春秋大法因粲然。
诗为郡守称杜母,南阳之人今尚传。 -
200.《题幻住庵中峰和尚莲池野亭小像》 元·陈秀民
亭前池水生莲花,亭中老禅方结跏。
双枝作供净瓶里,仿佛玉井衔丹霞。
世上莲花亦常有,玉堂不比丹青手。
水底冰蚕已化龙,绝世于今故无偶。