-
1.《七爱诗·元鲁山(德秀)》 唐·皮日休
吾爱元紫芝,清介如伯夷。
辇母远之官,宰邑无玷疵。
三年鲁山民,丰稔不暂饥。
三年鲁山吏,清慎各自持。 -
2.《华亭百咏·冰檗庵》 宋·许尚
凫舄栖迟地,池流一径斜。
先生久清苦,不肯竞纷华。 -
3.《挽陈梧州二首》 宋·刘克庄
小室夷之筑,荒州舜所藏。
身过冰檗苦,面带瘴茅黄。
察使临阳子,遗民笑化光。
定知廉吏传,他日一名香。 -
4.《次韵答阵梦锡十首》 宋·陈造
冰檗未肯执名卿,搔头自剔书窗灯。
君家老人如椽笔,淛江鄞水倒泓澄。 -
5.《重庆阃治十咏·一廉堂》 宋·李曾伯
九重怀井络,一字侈奎章。
来者思冰檗,其毋顷刻忘。 -
6.《送子倅当涂》 宋·李曾伯
久历家庭役,今欣羽翼成。
此行为别驾,平步可颛城。
常整韦弦佩,要持冰檗声。
山林佚吾老,有子足光荣。 -
7.《伯文送海红柑及橄榄》 宋·陈杰
微苦何妨著舌尖,就中永味已相兼。
平生冰檗东坡老,直为群儿说蜜甜。 -
8.《老而健贫而诗自志其喜八首》 宋·方回
清而贫最乐,健以老何伤。
短发蓬加雪,贞心菊耐霜。
冻吟乏薪炭,醉卧混衾裳。
冰檗怜儿女,年皆四十强。 -
9.《记游自次前韵》 宋·方回
百岁十分过七分,侥幸古来所希有。
寻壑经丘讵得知,揣谓偷閒问花柳。
未暇扶杖支疲癃,每羞照镜现老丑。
商洛隐遁似辈行,幽并游侠豆朋耦。 -
10.《代杭人作使君一朝去二首》 唐·元稹
使君一朝去,遗爱在人口。
惠化境内春,才名天下首。
为问龚黄辈,兼能作诗否。
使君一朝去,断肠如剉檗。
无复见冰壶,唯应镂金石。
自此一州人,生男尽名白。