-
1.《冰柱》 唐·刘叉
师干久不息,农为兵兮民重嗟。
骚然县宇,土崩水溃。
畹中无熟谷,垄上无桑麻。
王春判序,百卉茁甲含葩。 -
2.《催宗文树鸡栅》 唐·杜甫
吾衰怯行迈,旅次展崩迫。
愈风传乌鸡,秋卵方漫吃。
自春生成者,随母向百翮。
驱趁制不禁,喧呼山腰宅。 -
3.《送侯参谋赴河中幕(侯继时从王谔辟)》 唐·韩愈
忆昔初及第,各以少年称。
君颐始生须,我齿清如冰。
尔时心气壮,百事谓己能。
一别讵几何,忽如隔晨兴。 -
4.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
5.《谢僧寄茶》 唐·李咸用
空门少年初志坚,摘芳为药除睡眠。
匡山茗树朝阳偏,暖萌如爪拏飞鸢。
枝枝膏露凝滴圆,参差失向兜罗绵。 -
6.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
7.《满庭芳》 宋·黄庭坚
北苑龙团,江南鹰爪,万里名动京关。
碾深罗细,琼蕊暖生烟。
一种风流气味,如甘露、不染尘凡。
纤纤捧,冰瓷莹玉,金缕鹧鸪斑。 -
8.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。 -
9.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
10.《常熟致道观七星桧》 明·黄云
琴川古迹得纵观,七桧象斗罗仙坛。
真人手植自梁代,燧人之火不及钻。
成形成象两昭应,斟酌元气其无端。
阴敷古殿覆玉座,星宫瞻天肃圣颜。 -
11.《广阴亭诗》 宋·陈士徽
唐翁静者闭门饮水啜粥无知音,我能发尔一片冰清心。
巨风吹天振海浪如屋,此翁林中眠正熟。
中天渴乌吐火六合新开窑,此翁两鬓秋飕飕。
小儿烂羊瓜果尽青紫,此翁临水洗双耳。 -
12.《题桶底仙山图》 明·顾禄
昔人夜投逆旅中,戏将指爪呈神工。
飕飕逸响如飘风,桶底刻出蓬莱宫。
状如六鳌拥虚空,戴山出没沧溟东。
琼台瑶阙知几重,千门万户遥相通。 -
13.《跋山谷书范滂传帖》 宋·俞畴
貂珰群雏擅天纲,手驱名流入钩党。
屯云蔽日日光无,卯金神器春冰上。
汝南节士居危邦,志划萧艾扶兰芳。
致君生不逮尧舜,死合夷齐俱首阳。 -
14.《冯先生访梅於成都西郊同游十五人分韵哦诗而》 宋·张积
春回九地阳潜升,南枝破腊如酥凝。
疏篱度香竹稍短,寒沙倒影溪流澄。
魁然老株忽骇目,雪鳞矫矫双龙腾。
天公不叱困仆地,掀髯弄爪高曲肱。 -
15.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
16.《兴龙节侍宴前一日,微雪,与子由同访王定国》 宋·苏轼
天风淅淅飞玉沙,诏恩归沐休早衙。
遥知清虚堂里雪,正似薝卜林中花。
出门自笑无所诣,呼酒持劝惟君家。
踏冰凌兢战疲马,扣门剥啄惊寒鸦。 -
17.《兴龙节侍宴前一日微雪与子由同访王定国小饮》 宋·苏轼
醒各赋一篇明日朝中以示定国也天风淅淅飞玉沙,诏恩归沐休早衙。
遥知清虚堂里雪,正似薝卜林中花。
出门自笑无所诣,呼酒持劝惟君家。
踏冰凌兢战疲马,扣门剥啄惊寒鸦。 -
18.《壬寅二月有诏令郡吏分往属县减决囚禁十三日》 宋·苏轼
太平宫而宿于南溪溪堂遂并南山而西至楼观大秦寺延生观仙游潭十九日aa1归作诗五百言以记凡所经历者寄子由远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,循山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
19.《赠陈守道》 宋·苏轼
一气混沦生复生,有形有心即有情。
共见利欲饮食事,各有爪牙头角争。
争时怒发霹雳火,险处直在嵌岩坑。
人伪相加有余怨,天真丧尽无纯诚。 -
20.《答朱彭州惠茶长句》 宋·宋祁
芳茗标图旧,灵芽荐味新。
摘侵云崦晓,收尽露腴春。
焙煖烘苍爪,罗香弄缥尘。
铛浮汤目遍,瓯涨乳花匀。