-
41.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
42.《贻李汤》 唐·皎然
茅氏常论七真记,壶公爱说三山事。
宁知梅福在人间,独为苍生作仙吏。
日服丹砂骨自清,肤如冰雪心更明。 -
43.《律师》 唐·贯休
薝卜花红径草青,雪肤冰骨步轻轻。
今朝暂到焚香处,只恐床前有虱声。 -
44.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
45.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
46.《七哀诗三首·其三》 魏晋·王粲
边城使心悲,昔吾亲更之。
冰雪截肌肤,风飘无止期。
百里不见人,草木谁当迟。
登城望亭燧,翩翩飞戍旗。 -
47.《玉楼春》 宋·欧阳修
艳冶风情天与措。
清瘦肌肤冰雪妒。
百年心事一宵同,愁听鸡声窗外度。
信阻青禽云雨暮。
海月空惊人两处。
强将离恨倚江楼,江水不能流恨去。 -
48.《西江月》 宋·晁端礼
洛浦神仙流品,姑山冰雪肌肤。
谁家池馆雨晴初。
肠断风标白鹭。
国艳枉教无语,玉颜不待施朱。
采菱人散夜蟾孤。
冷落西溪风露。 -
49.《舜韶新》 宋·晁端礼
晨光射牖,新燕子、一一穿帘飞去。
露晞鸳瓦,萧瑟风生琼宇。
香篆烟消昼永,锁深院、留花半吐。
映绛绡、冰雪肌肤,自是清凉无暑。 -
50.《调笑转踏》 宋·郑仅
上助清欢。
女伴相将,调笑入队。
春楼有女字罗敷。
二十未满十五余。 -
51.《丑奴儿(大石梅花)》 宋·周邦彦
肌肤绰约真仙子,来伴冰霜。
洗尽铅黄。
素面初无一点妆。
寻花不用持银烛,暗里闻香。
零落池塘。
分付余妍与寿阳。 -
52.《丑奴儿(大石梅花)》 宋·周邦彦
肌肤绰约真仙子,来伴冰霜。
洗尽铅黄。
素面初无一点妆。
寻花不用持银烛,暗里闻香。
零落池塘。
分付余妍与寿阳。 -
53.《西江月》 宋·谢逸
落寞寒香满院,扶疏清影侵门。
雪消平野晚烟昏。
睡起懒匀檀粉。
皎皎风前玉树,盈盈月下冰魂。
南枝春信夜来温。
便觉肌肤瘦损。 -
54.《满庭芳(夏曲)》 宋·毛滂
烁石炎曦,过云急雨,院落槐午阴清。
藕花开遍,绿细一池萍。
槽下真珠溜溜,龙团破、河朔余酲。
阑干外,梧桐叶底,金井辘轳声。 -
55.《偷声木兰花(梅)》 宋·谢薖
景阳楼上钟声晓。
半面啼妆匀未了。
斜月纷纷。
斜影幽香暗断魂。
玉颜应在昭阳殿。
却向前村深夜见。
冰雪肌肤。
还有斑斑雪点无。 -
56.《定风波(与干誉、才卿步西园,始见青梅)》 宋·叶梦得
破萼初惊一点红。
又看青子映帘栊。
冰雪肌肤谁复见。
清浅。
尚余疏影照晴空。
惆怅年年桃李伴。
肠断。
只应芳信负东风。
待得微黄春亦暮。
烟雨。
半和飞絮作濛濛。 -
57.《好事近(再和)》 宋·赵鼎
烟雾锁青冥,直上九关一息。
姑射有人相挽,莹肌肤冰雪。
骑鲸却下大荒来,天风乱吹发。
慨念故人非是,漫尘埃城阙。 -
58.《南乡子(大雪韩叔夏坐中)》 宋·向子諲
梅与雪争姝。
试问春风管得无。
除却个人多样态,谁如。
细把冰姿比玉肤。
一曲倒金壶。
既醉仍烦翠袖扶。
同向凌风台上看,何如。
且与芗林作画图。 -
59.《点绛唇(世传《水月观音词》,徐师川恶其鄙俗,戏作一首似之)》 宋·向子諲
冰雪肌肤,靓妆喜作梅花面。
寄情高远。
不与凡尘染。
玉立峰前,闲把经珠转。
秋风便。
雾收云卷。
水月光中见。 -
60.《浣溪沙》 宋·向子諲
冰雪肌肤不受尘。
脸桃眉柳暖生春。
手搓梅子笑迎人。
欲语又休无限思,暂来还去不胜颦。
梦随胡蝶过东邻。