-
221.《寒亭》 宋·庄元戍
亭当六月犹冰□,谷到三冬似焰吹。
会得漫郎题品意,爱它冷暖不随时。 -
222.《野狐岭》 元·周伯琦
高岭出云表,白昼生虚寒。
冰霜四时凛,星斗咫尺攀。
其阴控朔部,其阳接燕关。
涧谷深叵测,梯磴纡百盘。 -
223.《雹珠泉为刘丹厓作》 明·古春兰公
老蛟夜嚼阴山冰,冰花碎作玻璃声。
渊灵惊罔象走,一片青天落星斗。
金谷绿城春已空,湘竹红泪啼秋风。
仙人剪冰不成雪,雹子累累水中结。 -
224.《紫陌行》 明·韩上桂
圣朝明日丽中天,汉代祥云接御烟。
百二关河开锦绣,三千龙虎护幽燕。
幽燕士女多婉娈,洛渭风尘同眷恋。
但学吹箫驾碧空,岂惜鸣銮买歌扇。 -
225.《寄张藻仲》 明·卢焕
草堂又是经旬别,江上梅花欲放春。
两阅尺书烦见问,几时尊酒复相亲。
夜琴横月弹山鬼,晓雁呵冰写谷神。
门外雪消春水满,往来舟楫不妨频。 -
226.《登太仓卫楼》 明·陆容
炎歊何可避,爽垲自应寻。
楼阁新兵卫,观游惬士林。
月同年在未,日遇望前壬。
地势环江海,星缠右昴参。 -
227.《题春雪》 明·日本无名
昨夜东风胜北风,酿成春雪满长空。
梨花树上白加白,桃杏枝头红不红。
莺问几时能出谷,燕愁何日得泥融。
寒冰锁却秋千架,路阻行人去不通。 -
228.《四明山歌》 明·沈一贯
我昔长歌《天姥吟》,今来飞越江之深。
烟波浩荡都在眼,苍苍白鹿纷可寻。
游足未开意已窘,片云隐约前村尽。
适来纵入丹山赤水之洞天,果尔三百八十芙蓉之峰相钩连 -
229.《汉宫词》 明·石珝
汉宫有明月,秋风悴碧枝。
紫苔绣壁带,积翠隐罛篱。
夜久星河变,人来鹦鹉知。
旧恩随露泻,余欢与日移。 -
230.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
231.《己酉练圻寓舍咏雪》 明·王彝
青龙己酉丰稔叶,岁星一终旬日浃。
天容黄黄风氵疌々正好,云同八表不见叶。
漏促辰酉日车跲,目眩空花气屡慑。
冻指欲堕数蓂荚,股栗匪由冰上踏。 -
232.《癸酉岁徐枢密第赏雪》 明·王彝
雄鸡日落鸣,天形咫尺悬如匏。
黑风不作黄云交,将军宴客具行庖。
酒饮马湩驼峰肴,燕姬珠帽翠垂髾。
色压秦娥河济娇,十四冰弦杂雅咬。 -
233.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
234.《咏阳山云泉庵大石奉和诸公同游联句之作》 明·杨循吉
伟哉此阳山,有石俟歌诵。
形将冰块截,势与莲花共。
仰观一何高,登涉不可鞚。
鸟飞必徊翔,云出自腾滃。 -
235.《铁箫歌》 明·袁宗
滇江夜半风雨黑,电火烧空轰霹雳。
须臾雨霁波浪恬,江壖脱却苍龙脊。
道人骑鲸江上来,见之错愕惊而咍。
拾得归来世希罕,土花绣涩生莓苔。 -
236.《养疾》 明·张宇初
冬风何凝寒,向晦复淹疾。
叶落群林鸣,百草悴丛苾。
寒谷回微阳,流云澹孤逸。
事药偶就火,亲书犹抱膝。 -
237.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
238.《壬寅二月,有诏令郡吏分往属县灭决囚禁·自》 宋·苏轼
远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,寻山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
239.《轼欲以石易画晋卿难之穆父欲兼取二物颖叔欲》 宋·苏轼
春冰无真坚,霜叶失故绿。
鹖疑鹏万里,蚿笑夔一足。
二豪争攘袂,先生一捧腹。
明镜既无台,净瓶何用蹙。 -
240.《壬寅二月有诏令郡吏分往属县减决囚禁十三日》 宋·苏轼
太平宫而宿于南溪溪堂遂并南山而西至楼观大秦寺延生观仙游潭十九日aa1归作诗五百言以记凡所经历者寄子由远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,循山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。