-
361.《寄郑渔仲》 宋·曹勋
君家谷口蔼清节,后裔於今耿冰雪。
高明固已天下闻,却向山中弄明月。
贯穿诸史极成败,鼓吹六经方论说。
碧云日暮临庭柯,缄封肯寄冲烟萝。
边头嗷嗷一雁过,坐想空山霜露多。 -
362.《冬至前月赴季父梅花之集与韩蒲向宪唐干诸人》 宋·胡寅
冰围风战雪交侵,方是春工属意深。
绿萼已开栽乐谷,一枝那得寄芗林。
依然照水如相媚,粲者巡檐也未禁。
香白檀心谁解赋,赖公戛玉更摐金。 -
363.《和单令简园梨花四绝》 宋·胡寅
共传嘉树锁山阴,冰彩瑶光自一林。
未必甘滋追大谷,照人风韵故能深。 -
364.《和周尉立春二首》 宋·胡寅
新年仍复得诗交,和气排门不待敲。
藏谷寒冰犹北陆,应时甘雨背西郊。
松筠挺挺浮烟色,桃杏纷纷拆绣苞。
准拟寻春多酒肆,芳膻何必费良庖。 -
365.《人日惊蛰前数日大雪寄孙奇父韩叔夏》 宋·胡寅
腊雪不溉旱,天公念嘉生。
稚春乃祁寒,号令如冬行。
栗烈鼓噫气,碎訇动霆声。
初疑雨翻盆,旋觉霰洒甍。 -
366.《以墨一品饷叔夏》 宋·胡寅
人墨两相磨,此语昔贤叹。
平生几两屐,何用积不散。
未忘文字耳,四宝且同案。
陶泓有润泽,毛颖称词翰。 -
367.《扇子诗》 宋·李石
冷著松声似雨,冻教井水成冰。
猛火烧天烧地,清凉谷里閒僧。 -
368.《江梅》 宋·曾协
北风号乔林,万象无容姿。
高标自有时,正与冰雪宜。
老干俨枯木,疏花粲横枝。
刻玉费天巧,不为俗跟窥。
托质在空谷,清高终见知。
论功鼎鼐间,枝头子离离。 -
369.《陈彦博擢第后归拜先墓作此送之》 宋·李流谦
霜风著林不停吹,天涯有客衣征衣。
问客今归有何得,一株老桂和根移。
读书作文四十载,浪走不啻萍在池。
束书随身乃封户,睥睨一甑蒙蛛丝。 -
370.《木芙蓉》 宋·李流谦
秋光冷如冰,秋花淡无色。
偶见此粲者,浓艳照孤寂。
天寒翠袖薄,那得在空谷。
东风嬖桃李,倚树三叹息。 -
371.《送王粹中教授入蜀》 宋·楼钥
万山四塞围平陆,大为关中次为蜀。
我生东南未曾到,蜀士游从闻颇熟。
自从襄阳上峻途,高欲登天下临谷。
女娲大山塞空虚,麻线名堆千万曲。 -
372.《游白石岩》 宋·楼钥
我游仙都观独峰,辙迹虽在车不通。
鼎湖望极几怊怅,怅无羽翮凌天风。
兹来乐成望白石,玉甑突兀摩苍穹。
人言真人老聘裔,凿开洞府遗仙踪。 -
373.《再酬汤无邪》 宋·廖行之
少陵自叹休问天,高歌杜曲希陶潜。
两翁洁身如清涟,流行坎止停则渊。
不肯相邀事趣走,相望异世俱称贤。
又如双鹤立表表,长庚共月相辉皎。 -
374.《蕃与斯远季奕同生于十二月蕃初五日季奕初十》 宋·赵蕃
徐子崖根竹,风雪不掩绿。
郑子谷中兰,冰霜已腾馥。
二子有此风,宜尔生穷冬。
我独何为者,飘然直转蓬。 -
375.《乐南金秀才求其先处士君挽诗追作》 宋·赵蕃
此邦来已晚,人物欠冰清。
要摭平生实,聊徵月旦评。
有儿真不朽,求志得知名。
更谷求吾语,吾言曷重轻。 -
376.《送林退思四川分司茶马干官》 宋·叶适
弃繻底关吏,文殿射高名。
方从媚子引,岂料谗夫倾。
京师恩暮降,蜀道险朝升。
执手郭西门,恻怆难为情。 -
377.《送蔡子重》 宋·叶适
怜子昔参江上僚,前功如日鬓萧萧。
莫轻小县深谷里,续丝运轸琴方调。
薄冰未随野梅结,和风已催山杏发。
廋文露巧众术同,一心之纯天与通。 -
378.《老梅晦父改韵见贻走笔奉和》 宋·曹彦约
有酒且莫斟,听我歌一曲。
所歌无长语,江梅倚修竹。
炯炯寒露冰,皎皎白驹谷。
粲粲能赋人,日日对高躅。 -
379.《惠墨》 宋·郑清之
老龙卧苍海,千年抱明珠。
神禹决淮泗,偃蹇不受驱。
怒走崧岱顶,风雨撼八区。
亭亭立天柱,化作青松株。 -
380.《目眚忌食戏成》 宋·郑清之
生平未省读食经,蟛蜞何事干荀卿。
霜螯带糟老饕赋,素鳞斫脍晶盘行。
政欲莼鲈饱归兴,肯嫌蛙蛤讥南烹。
谁言厚味多腊毒,坐疑匕箸生戎兵。