-
401.《新婚致语》 宋·姚勉
珠帘绣幕蔼祥烟,合巹嘉盟缔百年。
律底春回寒谷暖,堂间夜会德星贤。
彩軿牛女欢云汉,华屋神仙艳洞天。
玉润冰清更奇绝,明年联步璧池边。 -
402.《题墨梅风烟雪月水石兰竹八轴》 宋·姚勉
清晨有客南昌来,袖出数幅春风梅。
芳根不种生绡上,安得的皪霜葩开。
霜葩能开不能谢,始信笔端生造化。
细看入趣直欲攀,亦复不知梢是画。 -
403.《题谭君诗集》 宋·姚勉
建州衣钵传武功,山谷濠梁窥谢公。
谭君之诗何自工,君家诗有冰清翁。
野塘千顷涵秋风,资奁尽在奚囊中。
苏仙今已骑虬龙,野塘钓艇君谁同。 -
404.《贺孙舜皋子周岁》 宋·姚勉
卯君元是月中兔,药捣长生寿根固。
去年此际挹秋清,飞驾冰轮碾风露。
来为龙谷曾孙儿,生来一岁骨骼奇。
广寒宫殿出身处,仙桂须还第一枝。 -
405.《寄翁宾暘》 宋·陈允平
历历长涂谒鲁侯,征尘宁复恋貂裘。
江城露冷霜初滑,海谷冰消水欲流。
夜月观书徐穉榻,春风听乐仲宣楼。
料君频作四湖梦,曾忆孤山有旧游。 -
406.《寄和竹所叔摄慈溪税官二首》 宋·何梦桂
莫向扬州唱竹西,枯桑海水自相知。
笼中老鹤千年翅,冰下寒蚕五色丝。
官小暂淹山谷驾,庭閒好和老坡诗。
凌风更上丹山顶,应笑人间蚁垤卑。 -
407.《感怀追和前韵》 宋·何梦桂
寒冰不附炭,圆枘岂纳方。
心同媒易合,分隔意难当。
膏火不昼耀,夕暮长煌煌。
松柏无春华,霜雪自苍苍。 -
408.《芸窗集画图》 宋·何梦桂
天马不生韩干死,崔白翎毛落蒿里。
虎头妙笔夜通灵,主爵郎中羞画史。
杨君画眼空四海,剩把金奁貯奇诡。
榆关牧马边草秋,一骑一纵骅与骝。 -
409.《题瀑布图后》 宋·蒲寿宬
平生托游从,林野乃其趣。
出处偶不同,清浊良已忏。
解组浣我尘,叩门为君诉。
方殷岐黄事,何日当展晤。 -
410.《丙子重阳日有感》 宋·王炎
南山林叶赤,北山木叶黄。
秋色日夜变,白露将为霜。
玄鸟去已久,候雁方南翔。
携壶登高侣,满手萸菊香。 -
411.《酹江月 平阳府卒第,有来禽两株,以托根官》 元·王恽
卿来培植顾护,始知重惜。
今年清明前,花盛开,芳姿绰约,顿增容色。
侯置酒高会,遂极欢赏。
予因念草木之微,岂轻重显晦,亦有数存(存下原有为字,兹据宋宾王校本秋润乐府删),其间耶,乃以酹江月歌之。 -
412.《用韵寿郑子仁二首》 宋·项安世
千载吾家得郑君,至今情义蔼于春。
向人心事缁衣武,伴我躬耕谷口真。
父老尚谈宣幕事,世科元是探花人。
朱庭玉色浑相似,曾向冰绡织寿神。 -
413.《水仙花》 宋·陈傅良
江梅丈人行,岁寒固天姿。
蜡梅微着色,标致亦背时。
胡然此柔嘉,支本仅自持。
乃以平地尺,气与松篁夷。 -
414.《谢韩无咎寄新茶》 宋·章甫
武夷仙翁冰雪颜,建甯府中春昼閒。
挥毫醉写乌丝栏,新茗续煎扶玉山。
应念穷愁坐空谷,头白眼眵书懒读。
殷勤题裹寄春风,浇我从来藜苋腹。
别公宛陵今五春,渴心何啻生埃尘。
平生不识七闽路,梦魂欲往山无数。 -
415.《老农叹》 宋·裘万顷
霜耕冰在趾,雨种泥没膝。
旱魃忽为虐,耕种谩劳力。
去年幸一稔,今岁免艰食。
细听老农语,令我三叹息。 -
416.《菖蒲》 宋·裘万顷
康庐入吾怀,十载驰梦魂。
踵门者何人,遗予以芳荪。
欢然得其趣,如对五老言。
幽资出严谷,常带冰雪痕。 -
417.《畏雨不出简张端袤昆仲符伯筹诸兄》 宋·刘宰
我居市北子市南,中间万口喧春蚕。
子来自南我自北,缭绕东西厌匍匐。
块坐不言中有得,谷鸟一声惊昼息。
翻然却念友多闻,独有君家好弟昆。 -
418.《白拒霜》 宋·林景熙
美人潇洒江水东,玉为肌骨冰为容。
岂无嫣红闹别浦,自性淡伫羞迎逢。
燕脂百斛斗宫饰,白帝有令毋纤稼。
霜纨雾谷许在列,其敢诲冶女不共。 -
419.《赋梅一花得使字》 宋·林景熙
玄冥雨霜叶槁地,谁为乾坤挽仁气。
苔枝老丑春力微,绡出蛟宫剪初试。
芳信不消三两点,已压春风二十四。
百花头上头更高,空谷天寒弄幽致。 -
420.《游九锁山·栖真洞》 宋·林景熙
闻有真人白日升,洞天千古卓崚嶒。
顶高绝似撑华盖,穴暝初疑入武陵。
秋静石枰空晕藓,寒生泉缝忽悬冰。
依依谷口斜阳在,已觉熏风湿杖藤。