-
141.《春晚书怀》 唐·吴融
落尽红芳春意阑,绿芜空锁辟疆园。
嫦娥断影霜轮冷,帝子无踪泪竹繁。
未达东邻还绝想,不劳南浦更销魂。
晚来虽共残莺约,争奈风凄又雨昏。 -
142.《醮词》 唐·李沇
犬咬天关闭,彩童呼仙吏。
一封红篆书,为奏尘寰事。
八极鳌柱倾,四溟龙鬣沸。
长庚冷有芒,文曲淡无气。 -
143.《将游湘湖有作》 唐·杜荀鹤
一家相别意,不得不潸然。
远作南方客,初登上水船。
岳钟思冷梦,湘月少残篇。
便有归来计,风波亦隔年。 -
144.《将游湘湖有作》 唐·杜荀鹤
一家相别意,不得不潸然。
远作南方客,初登上水船。
岳钟思冷梦,湘月少残篇。
便有归来计,风波亦隔年。 -
145.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
146.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
147.《和元宗元日大雪登楼》 唐·李建勋
纷纷忽降当元会,著物轻明似月华。
狂洒玉墀初散絮,密黏宫树未妨花。
迥封双阙千寻峭,冷压南山万仞斜。
宁意传来中使出,御题先赐老僧家。 -
148.《游栖霞寺》 唐·李建勋
养花天气近平分,瘦马来敲白下门。
晓色未开山意远,春容犹淡月华昏。
琅琊冷落存遗迹,篱舍稀疏带旧村。
此地几经人聚散,只今王谢独名存。 -
149.《宿岛径夷山舍》 唐·陈陶
百里遵岛径,蓬征信邅回。
暝依渔樵宿,似过黄金台。
缺啮心未理,寥寥夜猿哀。
山深石床冷,海近腥气来。 -
150.《思九江旧居三首》 唐·李中
结茅曾在碧江隈,多病贫身养拙来。
雨歇汀洲垂钓去,月当门巷访僧回。
静临窗下开琴匣,闷向床头泼酒醅。 -
151.《献中书潘舍人》 唐·李中
运叶半千数,天钟许国臣。
鹏霄开羽翼,凤阙演丝纶。
顾问当清夜,从容向紫宸。
立言成雅诰,正意叙彝伦。 -
152.《赠齐己》 唐·徐仲雅
我唐有僧号齐己,未出家时宰相器。
爰见梦中逢五丁,毁形自学无生理。
骨瘦神清风一襟,松老霜天鹤病深。 -
153.《谢僧寄拄杖》 唐·谢邈
峭壁猿啼采处深,一枝奇异出孤岑。
感师千里寄来意,发我片云归去心。
窗外冷敲檐冻折,溪边闲点戏鱼沈。
他年必藉相携力,蹇步犹能返故林。 -
154.《杂诗》 唐·无名氏
劝君莫惜金缕衣,劝君须惜少年时。
有花堪折直须折,莫待无花空折枝。
青天无云月如烛,露泣梨花白如玉。
子规一夜啼到明,美人独在空房宿。 -
155.《纳凉联句》 唐·韩愈
递啸取遥风,微微近秋朔。
——孟郊
金柔气尚低,火老候愈浊。
——韩愈 -
156.《石鼎联句》 唐·韩愈
巧匠斫山骨,刳中事煎烹。
——刘师服
直柄未当权,塞口且吞声。
——侯喜 -
157.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
158.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
159.《山居八咏》 唐·常达
身闲依祖寺,志僻性多慵。
少室遗真旨,层楼起暮钟。
啜茶思好水,对月数诸峰。
有问山中趣,庭前是古松。 -
160.《上孙使君》 唐·贯休
圣主得贤臣,天地方交泰。
恭惟岳精粹,多出于昭代。
君侯握文镜,独立尘埃外。
王演俗容仪,崔陵小风概。