-
1.《冷泉亭记》 唐·白居易
东南山水,余杭郡为最。
就郡言,灵隐寺为尤。
由寺观,冷泉亭为甲。
亭在山下,水中央,寺西南隅。 -
2.《冷泉亭》 宋·林稹
一泓清可沁诗脾,冷暖年来只自知。
流出西湖载歌舞,回头不似在山时。 -
3.《冷泉亭纳凉》 宋·姚勉
人间方鼎镬,个里独冰霜。
自是清难浊,能令暑亦凉。
客迁愁瘴海,妃浴涴温汤。
惟有兹泉冷,冷中滋味长。 -
4.《观冷泉亭放水》 宋·楼钥
冷泉浅濁使人愁,开放黄波去不休。
岸侧细泉穿乱石,始知别是一清流。 -
5.《冷泉亭》 宋·张履信
水石一栏干,僧归四山静。
携琴谱涧泉,月浸夜深冷。 -
6.《冷泉亭》 宋·姚铉
水石一栏杆,僧归四山静。
携琴谱涧泉,月浸夜深冷。 -
7.《游冷泉亭宿四圣观》 宋·姚勉
昼日追凉到冷泉,晚风呼酒醉湖边。
醉中兴懒休归去,试叩丹舟借榻眠。 -
8.《冷泉亭》 宋·方回
金鞍骤紫陌,讵识林下胜。
石苔为谁碧,我辈坐乃称。
丝毫无愧容,照此冷泉镜。
竹树亦如我,不与春色竞。 -
9.《冷泉亭》 宋·方回
寺门不须入,林磵莹清襟。
老树几前代,冷泉如我心。
缒萝猿接果,龛石佛添金。
别有真天趣,月寒秋夜深。 -
10.《大暑忆灵隐寺冷泉一首》 宋·苏籀
我念热客辞,怀哉冷泉游。
此水暨此山,清便物殊尤。
澄渟快一生,晶澈夺两眸。
青瑶碧玻瓈,三顷方能侔。 -
11.《冷泉亭(以下《竹箭篇》诸帙,皆万历初年作》 明·王稚登
暮瀑浮花急,春流饮鹿浑。
潺湲一片雨,终日在山门。 -
12.《冷泉》 宋·林洪
一泓清可沁诗脾,冷暖年来只自知。
流出西湖载歌舞,回头不是在山时。 -
13.《冷泉亭》 宋·曹既明
朱檐日转轩窗冷,碧嶂云低草树香。
山影倒沈波底月,夜阑相对写寒光。 -
14.《冷泉亭》 宋·徐涓
畏天炎炎烁太虚,倚栏冰雪冷生肤。
百川万壑非无水,洗得人间热恼无。 -
15.《冷泉亭》 宋·朱继芳
白猿弄清泚,秋入山骨冷。
老僧怯凭栏,忽失袈娑影。 -
16.《冷泉亭看放水》 宋·陆垕
泉声飞出闸,委折绿阴间。
此地原无暑,多时不入山。
草欹疑石坠,水定见鱼还。
难得同龟鹤,游吟半日闲。 -
17.《武林山十咏·冷泉亭》 宋·梅询
古窦鸣幽泉,苍崖结虚宇。
六月期客游,披襟苦徂暑,开窗弄清浅,吹鬓疑风雨。
不见白使君,烟萝为谁语。 -
18.《冷泉亭和贾秋壑韵》 宋·潘玙
重到古招提,青松旧□围。
泉声流涧远,亭影带云微。
小雨随风去,残花逐絮飞。
白猿呼不应,人世几斜晖。 -
19.《冷泉堂》 宋·宋孝宗
山中秀色何佳哉,一峰独立名飞来。
参差翠麓俨如画,石骨苍润神所开。
忽开彷像来宫囿,指顾已惊成列岫。
规模绝似灵隐前,面势恍疑天竺后。 -
20.《仙迹岩题诗二十三首·冷泉》 宋·无名氏
琳宫门外小桥东,石罅泉流细脉通。
清似玉壶承沆瀣,游人掬饮凛生风。