-
121.《明月篇》 明·王廷相
明月漾金波,盈盈隔绛河。
桂殿飘香迥,兔宫丸药多。
七襄机冷停织女,九重帘卷颦嫦娥。
嫦娥织女时同伴,天上人间愿相见。 -
122.《虎丘舟中见杨花撩乱飞入幕内感而赋之》 明·王同轨
来时门前柳芽吐,到日窣地条如许。
袅娜全倾掌上腰,纤长故斗机中缕。
垂条百尺任毵毵,乱絮何缘飞满天。
认是雪花沾不湿,唤为梅片却成团。 -
123.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
124.《读医士王立方瘦老子传求歌赋此》 明·谢常
瘦老子,吴门生,双瞳碧焰骨有棱,形臞力弱须杖行。
草堂卧病留不得,声名早动金门客。
走书远至阖闾城,起蹑芒屦强匍匐。
春风放舟东海边,相知喜遇王侯贤。 -
125.《四时歌·秋歌》 明·许妹氏
纱厨爽气残霄迥,露滴虚庭玉屏冷。
池莲粉落夜有声,井悟叶下秋无影。
金壶漏彻生西风,珠帘唧唧鸣寒虫。
金刀剪取机上素,玉关梦断罗帷空。
缝作衣裳寄远客,兰灯荧荧明暗壁。
含啼自草别离难,驿使明朝发南陌。 -
126.《栖云楼晏坐效寒山偈(六首·滁仆阳太扑官舍》 明·殷迈
应迹寄人寰,凝神栖绝境。
识得铁牛机,垆焰如冰冷。 -
127.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
128.《寄范伯修兵宪》 明·郑琰
吹角营门拥大旗,白猿黄石佐兵机。
燕支月冷啼金镞,?鹈泉清洗铁衣。
战马到秋分阵牧,猎人穿烧射生归。
郅都尚作云中守,衰草连天无雁飞。 -
129.《新冬》 明·宗乘
荒斋草尽腓,薄冷暗微微。
上卷新秋句,加身旧葛衣。
窗疏留堕叶,檐浅恋残晖。
来往殊相绝,都忘举似机。 -
130.《秋日小病同心石师强至山寺》 明·宗乘
寺门秋竹冷烟扉,石路欹斜在翠微。
领略心情忘我病,寂寥光景见人稀。
欲题古壁花生眼,久坐荒苔藓透衣。
应笑学空多岁月,个中还挂往来机。 -
131.《汪覃秀才久留山中以诗见寄次其韵》 宋·苏轼
季子应嗔不下机,弃家来伴碧云师。
中秋冷坐无因醉,半月长斋未肯辞。
掷简摇毫无忤色,(汪善书,托写诸人诗。
)投名入社有新诗。
飞腾桂籍他年事,莫忘山中采药时。 -
132.《颍州初别子由二首》 宋·苏轼
征帆挂西风,别泪滴清颍。
留连知无益,惜此须臾景。
我生三度别,此别尤酸冷。
念子似先君,木讷刚且静。 -
133.《雁》 宋·王安石
北去还为客,南来岂是归。
倦投空渚泊,饥帖冷云飞。
垣栅鸡长暖,沟池鹜自肥。
怜渠不如此,更堕野人机。 -
134.《拟题织锦图》 宋·秦观
悲风鸣叶秋宵冷,寒丝萦手泪残妆。
微烛窥人悉断肠,机翻云锦妙成章。 -
135.《新晴》 宋·陆游
积雨已凄冷,新晴还少和。
稼收平野阔,木落远山多。
土润朝畦菜,机鸣夜掷梭。
时清年岁好,吾敢叹蹉跎! -
136.《丙辰仍宿清泉寺》 宋·黄庭坚
山农居负山,呼集来苦迟。
既来授政役,谣诼谓余欺。
按省其家赀,可忍鞭抶之。
恩言谕公家,疑阻久乃随。 -
137.《再用前韵咏子舟所作竹》 宋·黄庭坚
森萷一山竹,壮士十三辈。
自干云天去,草芥肯下逮。
虚心听造物,颠沛风云会。
荣枯偶同时,终不相弃背。 -
138.《答王道济寺丞观许道宁山水图》 宋·黄庭坚
往逢醉许在长安,蛮溪大砚磨松烟。
忽呼绢素翻砚水,久不下笔或经年。
异时踏门闯白首,巾冠攲斜更索酒。
举杯意气欲翻盆,倒卧虚樽将八九。 -
139.《答王道济寺丞观许道甯山水图》 宋·黄庭坚
往逢醉许在长安,蛮溪大砚磨松烟。
忽呼绢素翻砚水,久不下笔或经年。
一日踏门撼门钮,巾帽欹斜犹索酒。
举杯意气欲翻盆,倒卧虚樽将八九。 -
140.《次韵答曹子方杂言》 宋·黄庭坚
酺池寺,汤饼一斋盂,曲肱懒著书。
骑马天津看逝水,满船风月忆江湖。
往时尽醉冷卿酒,侍儿琵琶春风手。
竹间一夜鸟声春,明朝醉起雪塞门。