-
1.《书息于林下》 宋·孔武仲
大暑涉长川,前山后山深。
忽逢轮囷木,投得数亩阴。
仆夫六七人,卧起且呻吟。
念尔亦太劳,独佚我何心。 -
2.《次韵马驹父晚菊五绝》 宋·喻良能
朔风吹冷破檀心,浥露匀铺琐碎金。
喜见鲜鲜长踊跃,只应吏部独知音。 -
3.《杂曲歌辞·入破第三》 唐·佚名
三秋大漠冷溪山,八月严霜变草颜。
卷旆风行宵渡碛,衔枚电扫晓应还。 -
4.《茅屋为秋风所破歌》 唐·杜甫
八月秋高风怒号,卷我屋上三重茅。
茅飞渡江洒江郊,高者挂罥长林梢,下者飘转沉塘坳。
南村群童欺我老无力,忍能对面为盗贼,公然抱茅入竹去。
唇焦口燥呼不得,归来倚杖自叹息。 -
5.《破阵子》 宋·晏殊
忆得去年今日,黄花已满东篱。
曾与玉人临小槛,共折香英泛酒卮。
长条插鬓垂。
人貌不应迁换,珍丛又睹芳菲。
重把一尊寻旧径,所惜光阴去似飞。
风飘露冷时。 -
6.《法曲(入破第二)》 宋·曹勋
清昼静居香冷,风动万年枝。
凉应兑卦体。
秋色鸣轻飔。
冥心运正一。 -
7.《玉楼春(雪中无酒,清坐寒冷,承观使大尉与宾客酬唱谨和)》 宋·曾觌
江天暝色伤心目。
冻鹊争投林下竹。
四垂云幕一襟寒,片片飞花轻镂玉。
美人试按新翻曲。
点破舞群春草绿。
融尊侧倒也思量,清坐有人寒起粟。 -
8.《渔家傲引(破子)》 宋·洪适
渔父醒时清夜永。
澄澜过尽征鸿影。
略略风来欹舴艋。
渔父醒。 -
9.《汉宫春·着破荷衣》 宋·赵汝茪
着破荷衣,笑西风吹我,又落西湖。
湖间旧时饮者,今与谁俱?山山映带,似携来、画卷重舒。
三十里,芙蓉步障,依然红翠相扶。
一目清无留处,任屋浮天上,身集空虚。 -
10.《菩萨蛮·湿云不渡溪桥冷》 宋·朱淑真
湿云不渡溪桥冷,娥寒初破东风影。
溪下水声长,一枝和月香。
人怜花似旧,花不知人瘦。
独自倚阑干,夜深花正寒。 -
11.《朝中措·玉屏松雪冷龙鳞》 金朝·蔡松年
玉屏松雪冷龙鳞。
闲阅倦游人。
耐久谁如溪水,破冰犹漱雪根。
三年俗驾,千钟厚禄,心负天真。
说与苍烟空翠,未忘藜杖纶巾。 -
12.《和胡文友冷齐口号四首》 宋·熊瑞
一声暮笛穿云裂,数点昏鸦破雨飞,惆怅满颠丝样白,倚门竚立望谁归。
-
13.《过冷泉关次韵》 明·杨巍
西风落木不胜秋,百雉关门控上游。
标柱何人仍破虏,弃繻狂客慢生愁。
云开霍岳当天出,雨涨汾河拍岸流。
到处登临兴感慨,角声高起夕阳楼。 -
14.《破阵子·忆得去年今日》 宋·晏殊
忆得去年今日
黄花已满东篱
曾与玉人临小槛
共折香英泛酒卮
长条插鬓垂
人貌不应迁换
珍丛又睹芳菲
重把一尊寻旧径
所惜光阴去似飞
风飘露冷时 -
15.《春从天上来·识破荣枯》 宋·无名氏
识破荣枯。
万事俱忘,宴处村墟。
盖世功名,掀天富贵,不免被物驰驱。
叹南柯梦里,断送了、多少贤愚。 -
16.《官冷》 宋·仇远
不负平生下泽车,宦游卜宅亦村墟。
家贫累重须干禄,官冷身閒可读书。
高柳每闻莺娅姹,破篱时度竹萧疏。
西南林壑堪娱晚,静看飞云自卷舒。 -
17.《冷翠谷口占》 宋·董嗣杲
我来寻幽奇,破屋枕木末。
向阳窗不关,川僧补直裰。 -
18.《朝阳穿破衲赞》 宋·释慧开
冷时急用之物,趁暖著些针线。
忽然腊月到来,免致脚忙手乱。 -
19.《奉使朔方,赠郭都护》 唐·李华
绝塞临光禄,孤营佐贰师。
铁衣山月冷,金鼓朔风悲。
都护征兵日,将军破虏时。
扬鞭玉关道,回首望旌旗。 -
20.《奉赠韦左丞丈二十二韵》 唐·杜甫
纨绔不饿死,儒冠多误身。
丈人试静听,贱子请具陈。
甫昔少年日,早充观国宾。
读书破万卷,下笔如有神。