-
1.《鹧鸪天·冷落人间昼掩门》 宋·无名氏
冷落人间昼掩门。
泠泠残粉縠成纹。
几枝疏影溪边见,一拂清香马上闻。
冰作质,月为魂。
萧萧细雨入黄昏。
人间暂识东风信,梦绕江南云水村。 -
2.《答王道济寺丞观许道宁山水图》 宋·黄庭坚
往逢醉许在长安,蛮溪大砚磨松烟。
忽呼绢素翻砚水,久不下笔或经年。
异时踏门闯白首,巾冠攲斜更索酒。
举杯意气欲翻盆,倒卧虚樽将八九。 -
3.《少年游(十之七·林钟商)》 宋·柳永
帘垂深院冷萧萧。
花外漏声遥。
青灯未灭,红窗闲卧,魂梦去迢迢。
薄情漫有归消息,鸳鸯被、半香消。
试问伊家,阿谁心绪,禁得恁无憀。 -
4.《朝中措》 宋·周紫芝
雨余庭院冷萧萧。
帘幕度微飙。
鸟语唤回残梦,春寒勒住花梢。
无聊睡起,新愁黯黯,归路迢迢。
又是夕阳时候,一炉沈水烟销。 -
5.《题溪口广慈寺》 宋·叶清臣
云中江树冷萧萧,溪上僧归倚画桡。
谁为秋风乘兴去,松窗先听富阳潮。 -
6.《诗扇》 宋·晁公武
短蓬烟裹冷萧萧,两岸梅花各见招。
吹散前村一杯酒,满江风雨不相饶。 -
7.《广惠寺》 宋·蔡清臣
云中老树冷萧萧,溪上僧归倚画桡。
谁为秋风乘兴去,松窗先听富阳潮。 -
8.《即事》 宋·陈揆
谁家庭院冷萧萧,闭却朱门不许敲。
惟有东风藏不得,隔墙露出杏花梢。 -
9.《汉武》 宋·李宗谔
建章宫阙郁岧峣,露掌脩茎倚泬寥。
平乐馆中观角觝,单于台上慑天骄。
蓬莱望气沧波阔,太一祈年紫府遥。
西母不来东朔去,茂陵松柏冷萧萧。 -
10.《夜投南寺会梵印松涛二师弟》 明·雪溪映
竟投南寺宿,知子寄松寮。
几恨隔良晤,孤愁破此宵。
秋钟清历历,夜竹冷萧萧。
话到灯花老,邻鸡报诘朝。 -
11.《题樊侯庙二首》 宋·黄庭坚
门掩虚堂阴窈窈,风摇枯竹冷萧萧。
邱虚余意谁相问,丰沛英魂我欲招。
野老无知惟卜岁,神巫何事苦吹箫。
人归里社黄云暮,只有哀蝉伴寂寥。 -
12.《答王道济寺丞观许道甯山水图》 宋·黄庭坚
往逢醉许在长安,蛮溪大砚磨松烟。
忽呼绢素翻砚水,久不下笔或经年。
一日踏门撼门钮,巾帽欹斜犹索酒。
举杯意气欲翻盆,倒卧虚樽将八九。 -
13.《与乐道约会超化寺比至乐道以疾先归途中有诗》 宋·司马光
颠毛种种齿浮摇,屈指交游渐寂寥。
时较半朝非是晚,路无数里不为遥。
子猷垂到复归去,安道虽知未易邀。
古寺徘徊久东望,青春云日冷萧萧。 -
14.《渡冷水涧投宿万岁岭》 宋·贺铸
萧萧黄叶下清沟,白鸟飞来故少留。
今夜行人短亭宿,小窗风雨梦渔舟。 -
15.《题寺壁二首》 宋·刘克庄
柏子薰衣眉晕销,女垣榆影冷萧萧。
屏山一枕游方梦,横锡飘然过石桥。 -
16.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
天高地厚,水阔山遥。
古今常理,何用忉忉。
衲僧家,脚跟下一段光明,十日并照,明察秋毫。
不拣侯门射策,何须华顶降魔。
孤迥迥,冷萧萧,无羰翻黑月,魑魅哭连宵。 -
17.《少室》 宋·释师范
尘蒙虚壁冷萧萧,未厌家风太寂寥。
门外依前积深雪,不知谁肯立齐腰。 -
18.《念奴娇·插天翠柳》 宋·朱敦儒
插天翠柳,被何人,推上一轮明月。
照我藤床凉似水,飞入瑶台琼阙。
雾冷笙箫,风轻环佩,玉锁无人掣。
闲云收尽,海光天影相接。 -
19.《金明池·咏寒柳》 明·柳如是
有怅寒潮,无情残照,正是萧萧南浦。
更吹起,霜条孤影,还记得,旧时飞絮。
况晚来,烟浪斜阳,见行客,特地瘦腰如舞。
总一种凄凉,十分憔悴,尚有燕台佳句。 -
20.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。