-
61.《冬》 唐·无名氏
苍茫枯碛阴云满,古木号空昼光短。
云拥三峰岳色低,冰坚九曲河声断。
浩汗霜风刮天地,温泉火井无生意。
泽国龙蛇冻不伸,南山瘦柏销残翠。 -
62.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
63.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
64.《浣溪沙(再和前韵)》 宋·苏轼
半夜银山上积苏。
朝来九陌带随车。
涛江烟渚一时无。
空腹有诗衣有结,湿薪如桂米如珠。
冻吟谁伴捻髭须。 -
65.《水龙吟·咏月》 宋·晁端礼
倦游京洛风尘,夜来病酒无人问。
九衢雪小,千门月淡,元宵灯近。
香散梅梢,冻消池面,一番春信。
记南楼醉里,西城宴阕,都不管、人春困。 -
66.《满庭芳》 宋·周邦彦
白玉楼高,广寒宫阙,暮云如幛褰开。
银河一派,流出碧天来。
无数星躔玉李,冰轮动、光满楼台。
登临处,全胜瀛海,弱水浸蓬莱。 -
67.《上西平(会稽秋风亭观雪)》 宋·辛弃疾
九衢中,杯逐马,带随车。
问谁解、爱惜琼华。
何如竹外,静听窣窣蟹行沙。
自怜是,海山头,种玉人家。 -
68.《满江红(自赋)》 宋·汪莘
万古灰飞,算何用、黄金满屋。
吾老矣,几番重九,几杯_醁。
此日登临多恨别,明年强健何由卜。
且唤教、儿女逐人来,寻黄菊。 -
69.《水调歌头(自述)》 宋·葛长庚
苦苦谁知苦,难难也是难。
寻思访道,不知行过几重山。
吃尽风_雨_,那见霜凝雪冻,饥了又添寒。
满眼无人问,何处扣玄关。 -
70.《金缕曲》 宋·刘辰翁
绝北寒声动。
渺黄昏、叶满长安,云迷章贡。
最苦周公千年后,正与莽新同梦。
五十国、纷纷入中。 -
71.《书摩崖碑后》 宋·黄庭坚
春风吹船著吾溪,扶藜上读《中兴碑》。
平生半世看墨本,摩挲石刻鬓成丝。
明皇不作苞桑计,颠倒四海由禄儿。
九庙不守乘舆西,万官已作鸟择栖。 -
72.《论贵粟疏》 两汉·晁错
圣王在上,而民不冻饥者,非能耕而食之,织而衣之也,为开其资财之道也。
故尧、禹有九年之水,汤有七年之旱,而国亡捐瘠者,以畜积多而备先具也。
今海内为一,土地人民之众不避汤、禹,加以亡天灾数年之水旱,而畜积未及者,何也?地有遗利,民有余力,生谷之土未尽垦,山泽之利未尽出也,游食之民未尽归农也。
民贫,则奸邪生。 -
73.《义田记》 宋·钱公辅
范文正公,苏人也,平生好施与,择其亲而贫,疏而贤者,咸施之。
方贵显时,置负郭常稔之田千亩,号曰义田,以养济群族之人。
日有食,岁有衣,嫁娶凶葬,皆有赡。
择族之长而贤者主其计,而时共出纳焉。 -
74.《招魂》 先秦·屈原
朕幼清以廉洁兮,身服义而未沫。
主此盛德兮,牵于俗而芜秽。
上无所考此盛德兮,长离殃而愁苦。
帝告巫阳曰:“有人在下,我欲辅之。 -
75.《大招》 先秦·屈原
青春受谢,白日昭只。
春气奋发,万物遽只。
冥凌浃行,魂无逃只。
魂魄归来!无远遥只。 -
76.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
77.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
78.《又赓张翼韵》 明·朱元璋
腊前三白旷无涯,应是天公降六花。
九曲河深凝底冻,张骞无处再乘槎。 -
79.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
80.《胡马来再赠陈子》 明·李梦阳
冬十二月胡马来,白草飒飒黄云开。
沿边十城九城闭,贺兰之山安在哉?传闻清水不复守,游
兵早扼黄河口。
即看烽火入甘泉,已诏将军屯细柳。