-
101.《明月篇》 明·王廷相
明月漾金波,盈盈隔绛河。
桂殿飘香迥,兔宫丸药多。
七襄机冷停织女,九重帘卷颦嫦娥。
嫦娥织女时同伴,天上人间愿相见。 -
102.《癸酉岁徐枢密第赏雪》 明·王彝
雄鸡日落鸣,天形咫尺悬如匏。
黑风不作黄云交,将军宴客具行庖。
酒饮马湩驼峰肴,燕姬珠帽翠垂髾。
色压秦娥河济娇,十四冰弦杂雅咬。 -
103.《辛丑冬曹能始过客孝若斋中因遍游吴兴诸山歌》 明·吴梦旸
君胡为兮乐吾土,临水登山吊今古。
故鄣城外君回船,诗中不吊陈霸先。
关中布衣呼不起,挂瓢堂中君独倚。
悄然忧来不可辍,长谣短咏皆奇绝。 -
104.《咏阳山云泉庵大石奉和诸公同游联句之作》 明·杨循吉
伟哉此阳山,有石俟歌诵。
形将冰块截,势与莲花共。
仰观一何高,登涉不可鞚。
鸟飞必徊翔,云出自腾滃。 -
105.《松江道中纪事》 明·杨循吉
余生信多厄,浩叹命可嫌。
二年不出门,日白夜有蟾。
云何此举棹,风雨随相淹。
嗟人孰无友,钱子吾所欣。 -
106.《长蘅被放有怀》 明·郑胤骥
今年春榜新,声党多捷中。
本谓子不疑,顾乃独脱空。
才名廿年余,犹复成虚哄。
荣名偶然事,儿女浪飞动。 -
107.《喜雪歌赐兵部尚书张本》 明·朱瞻基
天气肃肃当严冬,大地凛冽号朔风。
扶桑曜雪韬瞳鋋,屏翳一色浮鸿蒙。
斯须素景摇太空,霏花糁叶何茸丰。
六出巧自造化工,覆纩敷缟远近同。 -
108.《赠治易僧智周》 宋·苏轼
寒窗孤坐冻生瓶,尚把遗编照露萤。
阁束九师新得妙,梦吞三画旧通灵。
断弦挂壁知音丧,(师与契嵩深相知,时已逝矣。
)挥尘空山乱石听。
斋罢何须更临水,胸中自有洗心经。 -
109.《江上值雪效欧阳体限不以盐玉鹤鹭絮蝶飞舞之》 宋·苏轼
缩颈夜眠如冻龟,雪来惟有客先知。
江边晓起浩无际,树杪风多寒更吹。
青山有似少年子,一夕变尽沧浪髭。
方知阳气在流水,沙上盈尺江无澌。 -
110.《同正辅表兄游白水山》 宋·苏轼
伟哉造物真豪纵,攫土抟沙为此弄。
劈开翠峡走云雷,截破奔流作潭洞。
因随化人履巨迹,得与仙兄蹑飞鞚。
曳杖不知岩谷深,穿云但觉衣裘重。 -
111.《谢人见和前篇二首》 宋·苏轼
已分酒杯欺浅懦,敢将诗律斗深严。
渔蓑句好应须画,柳絮才高不道盐。
败履尚存东郭足,飞花又舞谪仙檐。
书生事业真堪笑,忍冻孤吟笔退尖。 -
112.《奉和圣製立春日》 宋·晏殊
阴阳自协璇玑运,和煦潜随缇管升。
十二紫关鱼籥启,九重晓阙绛烟凝。
芳华稍变青门柳,寒冻微消北陆冰。
宸藻下颁羲日丽,八弦民庶保年登。 -
113.《杜甫画像》 宋·王安石
吾观少陵诗,为与元气侔。
力能排天斡九地,壮颜毅色不可求。
浩荡八极中,生物岂不稠。
丑妍巨细千万殊,竟莫见以何雕锼。 -
114.《胡宗伟罢官改秩,举将不及格,往谒金陵丹阳》 宋·范成大
冻云埋山天冥蒙,北风无情雪塞空。
道傍人稀鸟飞绝,问君东游何匆匆?
君言薄官淡无味,免俗未能聊复尔。
我评兹事一鸿毛,因行且看佳山水。 -
115.《爱雪歌》 宋·范成大
平生爱雪如子猷,江湖乘兴常泛舟。
长篙斫冰阴火迸,玉板破碎凝不流。
淙琤大响出船底,两舷戛击锵鸣球。
棹夫披蓑舞白凤,滩子挽繂拖素虯。 -
116.《重阳后,半月天气温丽,忽变奇寒,晦日大雪》 宋·范成大
狂飙吹小春,刮面剧剑鋩。
云气泼浓墨,午窗变曛黄。
六花大如掌,浩荡来无乡。
青女正熟睡,不记行新霜。 -
117.《雪》 宋·陆游
瘴疠家家一洗无,更欣余润沃焦枯。
花壼夜冻先除水,衣焙朝寒久覆炉。
松顶积高时自堕,竹枝压重欲相扶。
云开正值春风早,却看晴光满九衢。 -
118.《谒汉昭烈惠陵及诸葛公祠宇》 宋·陆游
雨止风益豪,雪作云不动。
凄凉汉陵庙,衰草卧翁仲。
画妓空笙竽,土马阙羁鞚。
壤沃黄犊耕,柏密幽鸟哢。 -
119.《咸齑十韵》 宋·陆游
九月十月屋瓦霜,家人共畏畦蔬黄;小甖大瓮盛涤濯,青菘绿韭谨蓄藏。
天气初寒手诀妙,吴盐正白山泉香。
挟书旁观樨子喜,洗刀竭作厨人忙,园丁无事卧曝日,弃叶狼籍堆空廊。
泥为缄封糠作火,守护不敢非时尝。 -
120.《癸丑十一月下旬温燠如春晦日忽大风作雪》 宋·陆游
今年一冬晴日多,草木萌甲风气和。
百钱布被未议赎,老翁曝背儿行歌。
吾侪小人虑不远,积雪苦寒来岂晚?青天方行三足乌,不料黑云高高嵼。
明朝雪恶冻复饿,儿啼颊皴翁噤卧。
九重巍巍那得知,合门催班百官贺。