-
1.《怀净国》 明·虞淳熙
客有归来辞,都作莲花字。
五柳珊瑚枝,三径玻璃地。
天童候金门,香刍总而至。
翠裓倾丹英,纷纷罗应器。 -
2.《次天启赠净利名吴道人韵》 宋·吴则礼
君名讵要书黄纸,儿曹安能相汝尔。
平生胸中著丘壑,何曾辄作数日恶。
看渠老死争名场,肩摩毂击非侬乡。
从来俗子贫著帽,露顶心知寡同好。 -
3.《净明院》 宋·郑清之
斋宿虚閒只净明,俗氛暂洗觉身轻。
半山云脚炊烟湿,一枕松声涧水鸣。
对语老禅真法器,译经新谛出僧檠。
归翻贝叶莲花颂,犹带招提月影清。 -
4.《清心镜 赠裴大器》 元·马钰
修行人,要心善。
奈业障相魔,裂他不转。
十二时、马劣猿颠,没巴避恶念。
办坚志,常锻炼。
剿除绝迹,永无征战。
气神和、清净丹成,得 -
5.《庄器之贤能良居镜湖上作吾亦爱吾庐六诗见》 宋·张镃
吾亦爱吾庐,第一桂多种。
西香郁天地,不假风迎送。
花开与花落,真境未尝动。
群芳亦时有,幻巧云锦综。 -
6.《次韵朱国器秋夜之什》 宋·释绍嵩
二水奔奔鸣屋除,山川澄净九秋余。
故人相见自青眼,病叟中间已白须。
风射破窗灯易灭,鹤归乔木月难呼。
政须送与王摩诘,画我凭栏觅句图。 -
7.《寇季膺古刀歌》 唐·韦应物
古刀寒锋青槭槭,少年交结平陵客。
求之时代不可知,千痕万穴如星离。
重叠泥沙更剥落,纵横鳞甲相参差。 -
8.《奉酬薛十二丈判官见赠》 唐·杜甫
忽忽峡中睡,悲风方一醒。
西来有好鸟,为我下青冥。
羽毛净白雪,惨澹飞云汀。
既蒙主人顾,举翮唳孤亭。 -
9.《郊居岁暮因书所怀》 唐·权德舆
养拙方去喧,深居绝人事。
返耕忘帝力,乐道疏代累。
翛然衡茅下,便有江海意。
宁知肉食尊,自觉儒衣贵。 -
10.《郊居岁暮因书所怀》 唐·权德舆
养拙方去喧,深居绝人事。
返耕忘帝力,乐道疏代累。
翛然衡茅下,便有江海意。
宁知肉食尊,自觉儒衣贵。 -
11.《新秋即事三首》 唐·皮日休
痴号多于顾恺之,更无馀事可从知。
酒坊吏到常先见,鹤料符来每探支。
凉后每谋清月社,晚来专赴白莲期。 -
12.《和吴处士题村叟壁》 唐·李咸用
因阅乡居景,归心寸火然。
吾家依碧嶂,小槛枕清川。
远雨笼孤戍,斜阳隔断烟。
沙虚遗虎迹,水洑聚蛟涎。 -
13.《桐江闲居作十二首》 唐·贯休
木落雨翛翛,桐江古岸头。
拟归仙掌去,刚被谢公留。
猛烧侵茶坞,残霞照角楼。
坐来还有意,流水面前流。 -
14.《桐江闲居作十二首》 唐·贯休
木落雨翛翛,桐江古岸头。
拟归仙掌去,刚被谢公留。
猛烧侵茶坞,残霞照角楼。
坐来还有意,流水面前流。 -
15.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
16.《赠念《法华经》僧》 唐·齐己
念念念兮入恶易,念念念兮入善难。
念经念佛能一般,爱河竭处生波澜。
言公少年真法器,白昼不出夜不睡。 -
17.《红毛刀歌》 清·秋瑾
一泓秋水净纤毫,远看不知光如刀。
直骇玉龙蟠匣内,待乘雷雨腾云霄。
传闻利器来红毛,大食日本羞同曹。
濡血便令骨节解,断头不俟锋刃交。 -
18.《原道》 唐·韩愈
博爱之谓仁,行而宜之之谓义,由是而之焉之谓道,足乎己无待于外之谓德。
仁与义为定名,道与德为虚位。
故道有君子小人,而德有凶有吉。
老子之小仁义,非毁之也,其见者小也。 -
19.《张益州画像记》 宋·苏洵
至和元年秋,蜀人传言有寇至,边军夜呼,野无居人,谣言流闻,京师震惊。
方命择帅,天子曰:“毋养乱,毋助变。
众言朋兴,朕志自定。
外乱不作,变且中起,不可以文令,又不可以武竞,惟朕一二大吏。 -
20.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。