-
321.《到家旬余意味甚适戏书》 宋·陆游
天恐红尘著脚深,不教经岁去山林。
欲酬清净三生愿,先洗功名万里心。
石鼎飕飀闲煮茗,玉徽零落自修琴。
晚来剩有华胥兴,卧看西窗一炷沉。 -
322.《乙夜纳凉》 宋·陆游
幽人新制葛衣成,二寸藤冠觉发轻。
净扫中庭延月色,缓拖拄杖听蝉声。
微凉便欲疏纨扇,小醉何妨倒玉罂。
八尺风漪真美睡,故应高枕到窗明。 -
323.《迓使客夜归四首》 宋·杨万里
去时岸树日犹明,归到州桥月已升。
水与天争一轮玉,市声人语两街灯。
迎来送往须成雪,索笔题诗砚欲冰。
净洗红尘烦碧酒,倦来不觉睡腾腾。 -
324.《闻莺》 宋·杨万里
过雨溪山净,新晴花柳明。
来穿雨好树,别作一家声。
故欲撩诗兴,仍添怀友情。
惊飞苦难见,那更绿阴成。 -
325.《明发平坦市》 宋·杨万里
花霏滋晓寒,叶哢新野听。
万象宿雨余,洁斋无欠净。
霁曦耿欲吐,远峰忽复暝。
林庐居者谁,户与碧山映。 -
326.《拟上舍寒江动碧虚诗》 宋·杨万里
江远澄无底,秋深分外寒。
太虚元碧净,倒影动清湍。
浪雪翻空碎,天蓝落镜看。
光摇芦叶冷,声战蓼花乾。
画手琱心苦,诗脾觅句难。
人间那有许,我欲把渔竿。 -
327.《次主簿雪韵》 宋·杨万里
向来一雪亦草草,天知诗人眼未饱。
相傅南风为雪骨,此言未试吾不膮。
胙日忽惊冬作春,暖气吹人软欲倒。
惟余桃李未着花,便恐蛰虫偷出窖。 -
328.《读白氏长庆集》 宋·杨万里
每读乐天诗,一读一回好。
少时不知爱,知爱今已老。
初哦殊驩欣,熟味忽烦恼。
多方遣外累,半已动中抱。 -
329.《筠庵午憩》 宋·杨万里
筠庵稍不至,一至一回好。
风从林梢落,吹乱竹根草。
巾屦上下凉,莺鹊左右噪。
市声元不近,静听远亦到。 -
330.《六月十六日夜南溪望月》 宋·杨万里
溪水留我住,溪月愁我皈。
望後月更佳,昨宵未为奇。
大都月色好,一岁能几时。
人散长是早,月来长是迟。 -
331.《中秋雨过月出》 宋·杨万里
欲遣清风扫乱云,先将一雨净游尘。
今年大作中秋事,月色何孤我辈人。
照却八方还剩在,看来千古许清新。
不眠不惜明朝补,报答孤光醉是真。 -
332.《拟进士金波丽鳷鹊诗》 宋·杨万里
曳练为银汉,熔金作月波。
桂华斜丽处,鳷鹊得光多。
云叶三秋净,菱花一镜磨。
宫担晖水竹,观影澹星河。
雾湿残宵柝,霜明欲晓珂。
口头余映在,剑佩已相摩。 -
333.《奉酬睢阳路太守见贻之作》 唐·王昌龄
盛才膺命世,高价动良时。
帝简登藩翰,人和发咏思。
神仙去华省,鸳鸯忆丹墀。
清净能无事,优游即赋诗。 -
334.《小雪》 宋·宋祁
低云淡河界,零霰集天涯。
树乱三眠絮,丛迷五出花。
舞风都拟重,入隙故成斜。
密瓦平将半,前山暝欲遮。 -
335.《次韵渊明饮酒诗:》 宋·张耒
我欲常饮酒,俗事苦夺之。
饮酒不得醉,何如未饮时。
颠倒众讥笑,佳处正在兹。
念此虽杜门,浊醪日常持。 -
336.《喜七兄疾愈二首》 宋·张耒
净名居士本非病,五禽先生能养身。
家人但讶少林观,乡里不知颜子贫。
身内固知精是药,人间惟有道通神。
喜闻渐离乌皮几,花气晴来欲逼人。 -
337.《喜宝积智轸道人惠书偈》 宋·张耒
南山老禅翁,白净如水月。
我初获亲近,解此痴脑结。
十年归故里,父老半存灭。
逢师百如旧,才若旦夜别。 -
338.《谢人惠金沙酴醾二首》 宋·张耒
金沙倩丽闺中秀,酴醾谢郎林下风。
欲试此心无结习,两株常守净名翁。 -
339.《宿马庄寺》 宋·张耒
冲泥我马僵欲仆,空村落日不逢人。
开门野寺净如扫,迎客老僧闲更真。
佛案青黄园果细,斋厨汲洗野蔬频。
年来到处无余念,静对同龛金色身。 -
340.《观世音赞六首》 宋·黄庭坚
海岸孤绝补陀岩,有一众生圆正觉。
八万四千清净眼,见尘劳中华藏海。
八万四千母陀臂,接引有情到彼岸。
涅盘生死不二见,是则名为施无畏。