-
21.《水龙吟(梅)》 宋·曹冠
自来百卉千葩,算多有、异芬清绝。
此花独赋,天然标致,于中超越。
月脸妆匀,碧琼枝瘦,真仙风骨。
向严寒雪里,千林冻损,钟和气、先春发。 -
22.《菩萨蛮》 宋·张孝祥
蘼芜白芷愁烟渚。
曲琼细卷江南雨。
心事怯衣单。
楼高生晚寒。
云鬟香雾湿。
翠袖凄余泣。
春去有来时。
春从沙际归。 -
23.《似娘儿(残秋)》 宋·赵长卿
橘绿与橙黄。
近小春、已过重阳。
晚来一霎霏微雨,单衣渐觉,西风冷也,无限情伤。
孤馆最凄凉。
天色儿、苦恁凄惶。
离愁一枕灯残后,睡来不是,行行坐坐,月在回廊。 -
24.《瑞鹤仙(归宁都,因成,寄时香诸院)》 宋·赵长卿
无言屈指也。
算年年底事,长为旅也。
凄惶受尽也。
把良辰美景,总成虚也。 -
25.《淡黄柳·空城晓角》 宋·姜夔
客居合肥南城赤阑桥之西,巷陌凄凉,与江左异。
唯柳色夹道,依依可怜。
因度此阕,以纾客怀。
空城晓角,吹入垂杨陌。 -
26.《贺新郎(肇庆府送谈金华、张月窗)》 宋·葛长庚
谓是无情者。
又如何、临歧欲别,泪珠如洒。
此去兰舟双桨急,两岸秋山似画。
况已是、芙蓉开也。 -
27.《莺啼序·荷和赵修全韵》 宋·吴文英
横塘棹穿艳锦,引鸳鸯弄水。
断霞晚、笑折花归,绀纱低护灯蕊。
润玉瘦,冰轻倦浴,斜拖凤股盘云坠。
听银床,声细梧桐,渐搅凉思。 -
28.《丹凤吟》 宋·杨泽民
荏苒秋光虚度,玩月池台,登高楼阁。
风传霜信,遍送晓寒侵幕。
凄凉细雨,洒窗飘户,漏永更长,枕单衾薄。
梦里惊鸿唤起,坐对寒缸,犹听晨漏残角。 -
29.《木兰花慢(富州道中)》 宋·周孚先
访梅江路远,喜春在、剑川湄。
正雁碛云深,渔村笛晚,茸帽斜欹。
旧游不堪回首,更文园、多病减腰围。
惟有秋娘声价,风流仍似前时。 -
30.《沁园春·恨》 清·郑板桥
花亦无知,月亦无聊,酒亦无灵。
把夭桃斫断,煞他风景;鹦哥煮熟,佐我杯羹。
焚砚烧书,椎琴裂画,毁尽文章抹尽名。
荥阳郑,有慕歌家世,乞食风情。 -
31.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
32.《胡笳十八拍》 两汉·蔡文姬
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
33.《祭妹文》 清·袁枚
乾隆丁亥冬,葬三妹素文于上元之羊山,而奠以文曰:呜呼!汝生于浙,而葬于斯,离吾乡七百里矣;当时虽觭梦幻想,宁知此为归骨所耶?汝以一念之贞,遇人仳离,致孤危托落,虽命之所存,天实为之;然而累汝至此者,未尝非予之过也。
予幼从先生授经,汝差肩而坐,爱听古人节义事;一旦长成,遽躬蹈之。
呜呼!使汝不识《诗》、《书》,或未必艰贞若是。
余捉蟋蟀,汝奋臂出其间;岁寒虫僵,同临其穴。 -
34.《胡笳十八拍》 魏晋·蔡琰
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
35.《晓起有怀仲晦彦集不至》 宋·黄铢
月落北牖晓,邻鸡号梦残。
林端清露坠,寝衣凄已单。
爽朗朝景晰,嘲啾庭雀喧。
日高溪雾收,四望开青天。 -
36.《闻笛歌送人之塞上》 明·王恭
横笛对离亭,扁舟越江口。
月下何人最断肠,天涯怨别吹《杨柳》。
《杨柳》繁音愁复愁,梧桐萧瑟江枫秋。
长林半夜叶皆脱,积水三江云不流。 -
37.《冬夕寄友》 宋·蔡槃
壁灯花落夜将残,天远那知客思单。
鹤帐不成云外梦,燕楼空锁雨中寒。
千年风雅教谁主,一曲凄凉只自弹。
又恐孤山梅渐老,明朝相约过长安。 -
38.《拟古》 明·顾梦圭
雍雍云中雁,八月徂南方。
念彼北风来,怛焉怀稻粱。
九月气已凄,十月繁冰霜。
生来毛羽单,高飞不成行。
君门有钟鼓,听之徒自伤。 -
39.《赠故大同府节判魏张公祝入祠七十韵》 明·卢柟
魏博富才薮,储英断幽显。
金璞无留精,虎豹澄视眄。
文章两汉际,墨迹苍颉篆。
多贤信足征,特秀殊异撰。 -
40.《兵退后作》 明·钱宰
朔风号枯枝,长夜何漫漫。
微月出复没,零露凄以漙。
露漙不足悲,严霜为之寒。
饥乌下丛薄,猛虎鸣其间。