-
21.《桃花石枕歌送安吉康丞》 唐·皎然
君吏桃州尚奇迹,桃州采得桃花石。
烂疑朝日照已舒,含似春风吹未坼。
珪璋特达世所珍,吾知此物亦其伦。 -
22.《山居八咏》 唐·常达
身闲依祖寺,志僻性多慵。
少室遗真旨,层楼起暮钟。
啜茶思好水,对月数诸峰。
有问山中趣,庭前是古松。 -
23.《和王季文题九华山》 唐·神颖
众岳雄分野,九华镇南朝。
彩笔凝空远,崔嵬寄青霄。
龙潭古仙府,灵药今不凋。
莹为沧海镜,烟霞作荒标。 -
24.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
25.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。 -
26.《叹逝赋》 魏晋·陆机
昔每闻长老追计平生同时亲故,或凋落已尽,或仅有存者。
余年方四十,而懿亲戚属,亡多存寡;昵交密友,亦不半在。
或所曾共游一途,同宴一室,十年之外,索然已尽,以是哀思,哀可知矣,乃作赋曰: 伊天地之运流,纷升降而相袭。
日望空以骏驱,节循虚而警立。 -
27.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
28.《题王逸老书饮中八仙歌》 元·唐珙
前朝书法孰为盛,苏黄米蔡得其正。
法度难以晋魏论,气象可与欧虞并。
宣和金书类臣稷,筋骨通神工瘦硬。
大江南来万几暇,翰墨留神纵天性。 -
29.《红楼梦曲》 清·曹雪芹
为官的,家业凋零;
富贵的,金银散尽;
有恩的,死里逃生;
无情的,分明报应; -
30.《张求》 宋·唐庚
张求一老兵,著帽如破斗。
卖卜益昌市,性命寄杯酒。
骑马好事久,金钱投瓮牗。
一语不假借,意自有臧否。 -
31.《春日杂兴》 宋·胡仲弓
春来多病感颓龄,草药泥瓶不暂停。
身似漏船难补贴,齿如败屐久凋零。
炎黄岂解留年寿,庄老聊堪悦性灵。
长剑拄颐儿戏耳,底须麟阁更图形。 -
32.《寄怀英公大师清交》 宋·马去非
云隐秋鸿水隐鱼,相思难是惠休书。
遥闻养性栖莲岳,不肯携筇入帝都。
金殿圣缘应未断,玉堂知己渐凋疏。
何人曾得陪高论,头戴神羊马大夫。 -
33.《偈十六首》 宋·释行瑛
鸟长飞,兔不住,暑往寒来朝复暮。
朱颜未乞讨白发生,三界茫茫何处去。
本源自性无凋夔,千圣皆从影中现。
不离当处常湛然,觅则知君不可见。
忽然见,倒骑牛兮入佛殿。 -
34.《春日作》 宋·许必胜
雨过验庭树,始知春气迁。
造化不相限,随意成斑斓。
蒙蒙一寸枝,新故伤其间。
四时递相见,花叶了不閒。 -
35.《题韩仲止壁二首》 宋·余俦
谒入久不出,兀坐如枯荄。
苍头前致词,问我何因来。
士节久凋丧,人情易嫌猜。
本无性命忧,不去安待哉。 -
36.《桃花美人行》 明·陈鹤
鸾帏鸳阁恋无因,珠镜牙床久自尘。
相逢柳絮心还乱,相见桃花意转新。
聊作逍遥步,独立可怜春。
春日春花复可怜,春心飘荡讵能前。 -
37.《义妇行(有引)》 明·汤胤勣
顾家一女肤如玉,炯炯灵台抱贞淑。
择配奚川武肃孙,井臼亲操谢膏沐。
不必荆钗并布袄,雍雍自是闺中宝。
抚卑事上尽欢心,内外皆称新妇好。 -
38.《送贡先生(五十韵)》 明·唐之淳
先生京国来,称有母氏丧。
问之几何时,二十余星霜。
八月发秦淮,九月下涛江。
旦闻云海滴,夜视星斗芒。 -
39.《寄宋仲珩(三首)》 明·郑瑽
丛桂在庭前,与子昔同植。
风霜昨夜紧,晨起视颜色。
庭树已凋落,桂枝一何直。
亮节自中怀,贞性非外饰。
对之思所亲,俯案不能食。
一日十二时,万虑在一刻。
寄诗非尽言,聊用明相忆。 -
40.《上书乞祠辄述鄙怀》 宋·陆游
干禄本代耕,穷达敢自必?早遇高皇帝,九品对宣室。
妄怀犬马心,嫠纬不暇恤。
上恩等天地,腰领免斧鑕。
旋属绍兴末,阳谷瞻出日,贱臣复何幸,便殿首造膝。