-
41.《胡朝请见和复次韵》 宋·黄庭坚
人笑庾郎贫,满胸饭寒菜。
春盘食指动,笋茁入市卖。
回首万钱厨,不羡廊庙宰。
民生暂神奇,胞嶲伐性坏。 -
42.《齐天乐·自清都别后》 宋·无名氏
自清都别后,人间梦中游戏。
性本玄虚,君临社稷,洪福齐天康济。
冬温夏清,任春水秋山,放怀如意。
外物多情,幻身无奈生憔悴。 -
43.《七夕》 宋·王禹偁
去年七月七,直庐闲独坐。
西日下紫微,东窗晖青琐。
露柳蜩忽鸣,风帘燕频过。
寂寂红药階,槿花开一朵。 -
44.《题端溪王使君诗卷》 宋·刘克庄
社友凋零雅道穷,使君于此信英雄。
性情所发前无古,骚选虽高不必同。
蚤日甫曾怀渭北,暮年丘只在家东。
何时偃伯兴文治,尽采新吟献法宫。 -
45.《快活歌二首》 宋·白玉蟾
诚哉一得即永得。
大都要藉周天火,十月圣胎方始圆。
虽结丹头终耗失, -
46.《送家定国朝奉西归》 宋·苏辙
我怀同门友,势如晓天星。
老去发垂素,隐居山更青。
退翁联科第,俯仰三十龄。
仕官守乡国,出入奉家庭。 -
47.《次韵秦观梅花》 宋·苏辙
病夫毛骨日凋槁,愁见米盐惟醉倒。
忽传骚客赋寒梅,感物伤春同懊恼。
江边不识朔风劲,墙头亦有南枝早。
未开素质夜先明,半落清香春更好。 -
48.《戊申除夕》 宋·姜特立
禁宿遇除夕,孤怀还自怜。
浮生俱畏老,造物暗凋年。
性斧何劳伐,心灰不自然。
好将閒日月,送老白鸥边。 -
49.《王原庆新迁居南堂以古风求写恕斋二大字并石》 宋·楼钥
三槐诸孙有奇士,才高特未遇时尔。
作诗尤能备众体,短章大篇仍杂拟。
解纷使掉三寸舌,随陆苏张何足比。
雕鹗犹未离风尘,蛟螭尚尔蟠泥滓。 -
50.《和立斋岁寒歌五章》 宋·王柏
圣人体物兮万世之训,究厥后凋兮基於不竞。
使与春争妍兮曷保常真,岁寒之知兮宁不谓性。 -
51.《春日杂兴》 宋·方岳
春来多病感颓龄,草药泥瓶不暂停。
身似漏船难补贴,齿如改屐久凋零。
炎黄岂解留年寿,庄老聊堪悦性灵。
长剑拄颐儿戏耳,底须麟阁更图形。 -
52.《偶作》 宋·仇远
元亭真止酒,昭文不鼓琴。
文章成小伎,道德负初心。
故友凋零尽,中年感慨深。
从来麋鹿性,只是爱山林。 -
53.《望蓬莱 八日》 元·马钰
来朝九,今日访龙山。
预赏黄花先落帽,免教郑谷叹多端。
终要久长难。
马风子,别话一般般。
性结重阳花馥郁,万年千载不凋残。
永永有馀 -
54.《悟南柯 继重阳韵》 元·马钰
立遇心通彻,清香味得餐。
水中红焰结成团。
雪里琼花,烂漫不凋残。
性烛明金阙,神丹晃玉盘。
齐修六度与三坛。
出自吾师,内景自然看。 -
55.《风雨叹(吴江舟中作)》 明·李东阳
壬辰七月壬子日,大风东来吹海溢。
峥嵘巨浪高比山,水底长鲸作人立。
愁云压地湿不翻,六合惨澹迷乾坤。
阴阳九道错白黑,乌兔不敢东西奔。 -
56.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
57.《有野人来献石蝉以二千钱偿以之因成拙诗》 宋·郭印
二仪肃阴气,草木凋零尽。
尔生岩石间,丛密不自陨。
绿叶抽紫茎,族与秋兰近。
蝉联无数花,未觉霜飚紧。 -
58.《次韵德孺晚菊》 宋·李处权
屈原作离骚,採菊餐其英。
渊明赋归来,径荒菊犹荣。
此物有至性,名因君子成。
岂知时节过,不顾霜露凝。 -
59.《偈颂三十首》 宋·释印肃
众生本是佛,悟了一体同。
若人不达本,逐末走西东。
君子当务本,本立佛性同。
通一万事毕,终不被尘笼。 -
60.《答潘文叔见寄予十月尝访文叔许来而犹未也》 宋·孙应时
别离一何久,迢递阻音形。
重上君子堂,相见眼终青。
君颜尚冰玉,我鬓已星星。
借问十载间,风波两蓬萍。