-
61.《八六子(重九即事呈徐倅·祖禹十六叔)》 宋·晁补之
喜秋晴。
淡云萦缕,天高群雁南征。
正露冷初减兰红,风紧潜凋柳翠,愁人漏长梦惊。
重阳景物凄清。 -
62.《满庭芳(九日用渊明二诗作)》 宋·赵鼎
靡靡流光,凄凄风露,小园草木初凋。
杳然尘影,爽气界天高。
爱此佳名重九,随宜对、秋菊持醪。
登临处,哀蝉断响,燕雁度云霄。 -
63.《法曲(入破第二)》 宋·曹勋
清昼静居香冷,风动万年枝。
凉应兑卦体。
秋色鸣轻飔。
冥心运正一。 -
64.《花舞》 宋·史浩
奇花命以佳名,因其有香,尊之为客。
欲知标格,请观一字之褒;爰藉品题,遂作群英之冠。
适当丽景,用集仙姿。
玉质轻盈,共庆一时之会;金尊潋滟,式均四坐之欢。 -
65.《菩萨蛮(初冬旅思)》 宋·赵长卿
枫林飒飒凋寒叶。
汀苹败蓼遥相接。
景物已非秋。
凄凉动客愁。
还家贫亦好,肯厌杯中草。
香饭滑流匙。
三登快乐时。 -
66.《念奴娇(用东坡赤壁韵)》 宋·辛弃疾
倘来轩冕,问还是、今古人间何物。
旧日重城愁万里,风月而今坚壁。
药笼功名,酒垆身世,可惜蒙头雪。
浩歌一曲,坐中人物之杰。 -
67.《松江哨遍》 宋·刘学箕
归帆征棹,相望于黄芦烟草之际。
去来乎桥之左右者,若非人世,极画工之巧所莫能形容。
每来维舟,未尝即去,徜徉延伫,意尽然后行。
至欲作数语以状风景胜概,辞不意逮,笔随句阁,良可慨叹。 -
68.《沁园春(再和)》 宋·李曾伯
绮阁香销,玉砌梦残,凄凉旧台。
对御沟红叶,一番木落,宫墙黄菊,几度花开。
水溯岷源,山联吴会,目送征鸿安往哉。
都休问,六朝人物,谁拙谁才。 -
69.《满江红·刘朔斋赋菊和韵》 宋·吴文英
露浥初英,早遗恨、参差九日。
还却笑、萸随节过,桂凋无色。
杯面寒香蜂共泛,篱根秋讯蛩催织。
爱玲珑、筛月水屏风,千枝结。 -
70.《绮寮怨(宫人斜吊古)》 宋·石正伦
绿野春浓停骑,暖风飘醉襟。
渐触目、景物凄悲,花无语、曲径沈沈。
重檐缭垣静锁,丹青暗、断轴尘半侵。
欢绛纱、玉臂封时,何期掩、夜泉流恨深。 -
71.《人间词话七则》 清·王国维
有有我之境,有无我之境。
“泪眼问花花不语,乱红飞过秋千去。
”“可堪孤馆闭春寒,杜鹃声里斜阳暮。
”有我之境也。 -
72.《伯夷列传》 两汉·司马迁
夫学者载籍极博。
尤考信于六艺。
《诗》、《书》虽缺,然虞、夏之文可知也。
尧将逊位,让于虞舜,舜、禹之间,岳牧咸荐,乃试之于位,典职数十年,功用既兴,然后授政。 -
73.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
74.《临江仙 梨花》 元·刘秉忠
冰雪肌肤香韵细,月明独倚阑干。
游丝萦惹宿烟环。
东风吹不散,应为护轻寒。
素质不宜添彩色,定知造物非悭。
杏花才思又凋残。
玉容春寂寞,休向雨中看。 -
75.《题缑山王子晋庙》 唐·郑畋
有昔灵王子,吹笙溯泬。
六宫攀不住,三岛去相招。
亡国原陵古,宾天岁月遥。
无蹊窥海曲,有庙访山椒。 -
76.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
77.《上黄太史》 宋·高荷
万里南溪郡,黄香得赐环。
盛名喧海内,摧翮返云间。
太史资诚峻,郎官选亦悭。
朝廷才特起,堂奥援谁扳。 -
78.《过渔浦作》 宋·刁约
一水相望越与杭,渡头人物见微茫。
翩翩商楫来谿口,隐隐耕犁入富阳。
市肆凋疏随浦尽,山峰重叠傍江长。
民瞻熊轼咸相谓,太守经行此未尝。 -
79.《文相生日》 宋·金君卿
圣贤不世出,会合未可知。
朝廷余百年,天将右重熙。
经纶须得人,公为生斯时。
维时秋九月,爽气横海涯。 -
80.《闲居》 宋·李覯
无物可劳情,空郊日闭扃。
雨吟春破碎,贫饮客凋零。
世事重江险,才名一梦醒。
同心祗松柏,见我尚青青。