-
81.《偈公六十五首》 宋·释咸杰
有物先天地,无形本寂寥。
能为万象主,不逐四时凋。 -
82.《颂古二十四首》 宋·释宗演
今朝腊月初一,次第年穷岁毕。
从教万物凋零,这个元无变易。
诸禅老,知不知。
孤迥迥,峭巍巍。
拈来抛掷太湖里,下载清风付与谁。 -
83.《瓦亭聊句》 宋·苏舜元
阴霜策策风呼虓,羌贼胆开凶{左凶右炎}豪。
赤胶脆折乳马健,汉野秋穟黄云高。
驱先老尩伏壮黠,裹以山壑鬼莫招。
烽台屹屹百丈起,但报平安摇桔槔。 -
84.《古诗二首》 宋·陶应靁
晨选期门士,大猎南山阳。
白日照旌旗,咫尺临清光。
之子才且武,结发在戎行。
控弮拉羆虎,馀勇殊未央。 -
85.《戏画古松真清斋前》 宋·王当
轮囷复离奇,不柏亦不栗。
吾庐非夏社,嘉树伊谁植。
刳心谢吹嘘,强骨余霹雳。
峥嵘历风霜,偃蹇岂朝夕。 -
86.《冬日杂兴》 宋·王偘
泽国风饕霜力紧,黄落凋残碧成锦。
最怜柿叶与枫林,平园物色正潇凛。
造化不翕何所张,独怪廷朝漏融景。
天理真机默玩心,悟取灵根发深省。 -
87.《谢章季思惠镜屏》 宋·王遂
客从东南西,遗我古镜屏。
圆明绝点滓,表裹无遁形。
云是旧太守,思之我为铭。
吾惛不能进,何敢陈诸庭。 -
88.《和姜邦杰赠别》 宋·叶翥
研席当时辈,凋零只两翁。
荣归会面喜,话旧此心同。
景物诗篇富,交情古道隆。
明朝斟别酒,问讯付邮筒。 -
89.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。 -
90.《次袁说友巫山十二峰古风二十五韵》 宋·张縯
化工神伟开物姿,劖石万仞不作痴。
巍峰耸立威凤举,急挟怒流奔马迟。
隐然万里形胜重,信矣四海游观奇。
天开匹练势巀页,云拥列嶂青参差。 -
91.《谢刘潜夫寄示诗卷》 宋·赵立夫
坑灰冷秦久,刀笔起汉旧。
典谟慨已远,赋颂纷相授。
调律起建安,沿流及元佑。
上下二千载,统脉如线溜。 -
92.《和沈休文双溪八咏》 明·戴良
秋至愍衰草,衰草遍平陆。
方晨露染黄,入夜风销绿。
别叶有归声,故蕊无留馥。
劲茎坐自摧,寒丛竦如束。
彼物既如斯,我年宁不促。
已失早生荣,敢冀晚凋福。
何当即去兹,纵浪从所欲。
¤ -
93.《和陶渊明杂诗(六首·以下《越游稿》)》 明·戴良
羲驭不肯迟,荣悴讵可量。
举头望穹昊,日月已宿房。
陨霜凋众类,惨惨未渠央。
李梅忽冬实,又复值愆阳。
物化苟如此,只乱我中肠。
¤ -
94.《抚玉镜》 明·葛高行文
抚玉镜之纤尘兮,光皎皎而虚明。
睹此物之神圣兮,不淑见而心惊。
始自轩辕之时兮,含碧水之青莹。
悲朱颜其易改兮,惟寸心之不更。 -
95.《伤歌行》 明·顾璘
青春欲去不可留,白日欲落花含愁。
银鞍白马分明别,故苑夫容伤素秋。
不惜红颜坐凋歇,可怜君恩难再得。
夜簟香销巫峡云,寒衣泪落秦关雪。 -
96.《游白云寺》 明·梁有誉
崇岫控越徼,巍镇峙郊甸。
崒峍亿劫余,迢递百里见。
疏岭何岑峭,阳林郁蓊蒨。
峻拟玄天平,俯瞰海日炫。 -
97.《落花篇》 明·林应亮
东邻昨夜飞红雨,落花如霰随风举。
千丛缀绮谢繁枝,九陌垂青隐芳树。
忆昨芳妍乍放时,含娟凝艳骋容姿。
盈盈绛帻承曦暖,烨烨瑶英泛露滋。 -
98.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
99.《秋吟八章(录二)》 明·王嗣经
悲夕虫悲夕虫,夕虫恋残暑。
露下为谁啼,风前还自语。
寓篱兮旅井,依蒲兮蒙楚。
隙文石之雕墙,缭枳丛之土宇。 -
100.《赠陈宪史之福建》 明·王祎
夫君英妙姿,家世联仕籍。
弱龄济乌台,所掌在文墨。
致身已青云,腾誉如白璧。
序劳合优迁,随牒更远役。