-
101.《上黄太史》 宋·高荷
万里南溪郡,黄香得赐环。
盛名喧海内,摧翮返云间。
太史资诚峻,郎官选亦悭。
朝廷才特起,堂奥援谁扳。 -
102.《南丰道中》 宋·黄文雷
此县闻天下,披图且万家。
螭头余佛屋,鹿角卧江沙。
好与苏凋瘵,谁令息叹嗟。
春风多少意,残竹映疏化。 -
103.《游洞霄》 宋·米仲昌
公馀陪侍九锁行,花已凋残莺已老。
舞蛟亭下泉如奔,伏虎岩前景尤好。
四围翠巘悉可跻,一点红尘浑不到。
坐中元白非一人,自愧才疏难压倒。 -
104.《复挽》 宋·施士衡
十年帅铖倦驰驱,适意方谋一壑居。
贾谊有才终太传,薛收无寿处中书。
伤心风月江心古,过眼光阴梦幻虚。
红紫飘零春色尽,后凋松柏独萧疏。 -
105.《落叶》 宋·释正勤
萧索下疏林,翩翩动客心。
带烟浮远水,和露逐飞禽。
近砌凋将尽,前村叠更深。
年年见衰谢,看即二毛侵。 -
106.《飞花曲》 明·黎民表
长安戚里竞春阳,桃李花开夹道傍。
遥裔鹤烟笼上苑,丰茸鸡树迩明光。
濯锦含霞非一色,刻翠施红映朝日。
同心并蒂引鸳雏,接叶交枝栖凤翼。 -
107.《游白云寺》 明·梁有誉
崇岫控越徼,巍镇峙郊甸。
崒峍亿劫余,迢递百里见。
疏岭何岑峭,阳林郁蓊蒨。
峻拟玄天平,俯瞰海日炫。 -
108.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
109.《周玄初祈晴诗》 明·孙蕡
江南仙山天下无,峰峦屹立龙虎都。
赤城嵯峨敞灵区,中天秀色光盘纡。
紫极曲密交绮疏,郁萧弥罗玉渠渠。
宸严中高天帝居,璇题丹篆双蛟扶。 -
110.《东流县》 明·魏观
东流古名邑,渺在江之干。
民居苦萧条,官舍亦苟完。
庑陋纷草茅,垣周翳榛菅。
枣植行疏疏,槐阴郁团团。 -
111.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
112.《木兰花慢·过秦淮旷望》 宋·秦观
过秦淮旷望,迥潇洒、绝纤尘,爱清景风蛩。
吟鞭醉帽,时度疏林, -
113.《秋思》 宋·陆游
烈日炎天欲不禁,喜逢秋色到园林。
云阴映日初萧瑟,露气侵帘已峭深。
衰发凋零随槁叶,苦吟凄断杂疏碪。
鴈来不得中原信,抚剑何人识壮心! -
114.《南堂杂兴》 宋·陆游
蛩声每续蝉声起,桐叶仍兼柳叶凋。
嬾惰心情疏笔砚,久长生计属渔樵。
剪茅旋补东厢屋,伐石新成北港桥。
物外高人来往熟,等闲折简也能招。 -
115.《初秋》 宋·陆游
藉草沾衣露,沿溪掠面风。
桐凋无茂绿,莲老有疏红。
小彴欹危度,邻园曲折通。
新秋得强健,一笑莫匆匆。 -
116.《伏中热不可过中夜起坐作诗寄五郎》 宋·陆游
众星若银砾,老桂卧海底。
中夜热不解,病叟推枕起。
悲虫号草根,孤萤照野水。
树头风急生,喘汗真一洗。 -
117.《夜中起读书戏作》 宋·陆游
发已凋零齿已疏,忍饥白首卧蜗庐。
风声忽轹蓬窗过,夜半呼灯起读书。 -
118.《村醉》 宋·陆游
发已凋零齿已疏,饱谙成败更谁如?贵人岂得常金屋,丞相那知起草庐。
久泛江湖知钓术,晚归垄亩授农书。
一尊径就村翁醉,未肯英雄许本初。 -
119.《夜雨独觉》 宋·杨万里
枕上还乡枕上回,更更点点把人催。
雨将苔砌滴到晓,风拣荻帘疏处来。
每到凋年每多感,不教睡眼不曾开。
来霄我识华胥路,莫近茶瓯近酒杯。 -
120.《卜算子·江风渐老》 宋·柳永
江风渐老,汀蕙半凋,满目败红衰翠。
楚客登临,正是暮秋天气。
引疏砧、断续残阳里。
对晚景、伤怀念远,新愁旧恨相继。