-
1.《述闲》 宋·陆游
披衣按摩罢,据榻欠伸余。
香暖翻心字,茶凝出草书。
客稀门每闭,意闷发重梳。
赖有盆山树,幽情得少摅。 -
2.《书久上人城中幽斋》 宋·释智圆
杉竹匝吟径,轩窗更绝尘。
清风生后夜,幽景遍诸邻。
磬断栖禽梦,香凝出定身。
城中有高趣,宁羡赖留人。 -
3.《太子纳妃太平公主出降》 唐·李治
龙楼光曙景,鲁馆启朝扉。
艳日浓妆影,低星降婺辉。
玉庭浮瑞色,银榜藻祥徽。
云转花萦盖,霞飘叶缀旂。 -
4.《奉和太子纳妃太平公主出降三首》 唐·胡元范
帝子威仪绝,储妃礼度优。
叠鼓陪仙观,凝笳翼画輈.
郁郁神香满,奕奕彩云浮。
排空列锦罽,腾欢溢皇州。 -
5.《别侍御严凝》 唐·沈佺期
七泽云梦林,三湘洞庭水。
自古传剽俗,有时逋恶子。
令君出使车,行迈方靡靡。
静言芟枳棘,慎勿伤兰芷。 -
6.《送族弟凝至晏堌(单父三十里)》 唐·李白
雪满原野白,戎装出盘游。
挥鞭布猎骑,四顾登高丘。
兔起马足间,苍鹰下平畴。
喧呼相驰逐,取乐销人忧。
舍此戒禽荒,微声列齐讴。
鸣鸡发晏堌,别雁惊涞沟。
西行有东音,寄与长河流。 -
7.《走马川行奉送出师西征/走马川行奉送封大夫出师西征》 唐·岑参
君不见走马川行雪海边,平沙莽莽黄入天。
轮台九月风夜吼,一川碎石大如斗,随风满地石乱走。
匈奴草黄马正肥,金山西见烟尘飞,汉家大将西出师。
将军金甲夜不脱,半夜军行戈相拨,风头如刀面如割。 -
8.《太常魏博士远出贼庭江外相逢因叙其事》 唐·皇甫冉
烽火惊戎塞,豺狼犯帝畿。
川原无稼穑,日月翳光辉。
里社枌榆毁,宫城骑吏非。
群生被惨毒,杂虏耀轻肥。 -
9.《校书郎杨凝往年以古镜贶别今追赠以诗》 唐·李益
明镜出匣时,明如云间月。
一别青春鉴,回光照华发。
美人昔自爱,鞶带手中结。
愿以三五期,经天无玷缺。 -
10.《哭杨兵部凝陆歙州参》 唐·韩愈
人皆期七十,才半岂蹉跎。
并出知己泪,自然白发多。
晨兴为谁恸,还坐久滂沱。
论文与晤语,已矣可如何。