-
1.《寒碧》 宋·白玉蟾
清秋访林馆,寒碧凝瑶风。
冷入琅玕聚,凉生琛玉丛。
枝枝撑明月,叶叶起清风。
朝云挂余翠,夕照摇残红。 -
2.《闽中回》 唐·牟融
帆影随风过富阳,橹声摇月下钱塘。
千山积雪凝寒碧,梦入枫宸绕御床。 -
3.《念奴娇》 宋·陈三聘
浮云吹尽,卷长空、千顷都凝寒碧。
兔杵无声风露冷,天在怜人寂。
故遣姮娥,驾蟾飞上,玉宇元同色。
天津何事,此时偏界南北。 -
4.《甘泉洞》 宋·赵泽祖
银河泻落万山巅,玉界遥驰一道泉。
夜浴丹沙浮暖气,晓凝寒碧沁晴烟。
灵泉透海流香细,雪液澄虚抱影圆。
三咽只因凡骨换,坐临盘石看飞钱。 -
5.《题傅侍郎寒碧十五韵·橘浦桥》 宋·陈宓
素药到眼明,浓香满怀入。
不忍度方桥,斜阳更凝立。
千里洞庭秋,一杯还可挹。 -
6.《帝台春·芳草碧色》 宋·李甲
芳草碧色,萋萋遍南陌。
暖絮乱红,也知人、春愁无力。
忆得盈盈拾翠侣,共携赏、凤城寒食。
到今来,海角逢春,天涯为客。 -
7.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
8.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
9.《题赵子昂竹石丛篁偏映寒云色,古石犹凝碧藓》 明·危素
曾是碧澜堂上月,独临苕水照王孙。
-
10.《菩萨蛮》 唐·冯延巳
金波远逐行云去,疏星时作银河渡。
花影卧秋千,更长人不眠¤
玉筝弹未彻,凤髻黄钗脱。 -
11.《感皇恩·暖律破寒威》 宋·无名氏
暖律破寒威,春回宫柳。
晴景初曦上元候。
禁城烟火,移下一天星斗。
素娥凝碧汉,明如昼。
绣毂电转,锦鞯飞骤。
九踏笙歌按新奏。
胜游方凝,忽听晓钟银漏。
两两归去也,应回首。 -
12.《寒荄》 明·钦叔阳
出其东门,遥望平原。
离离衰草,漠漠黄昏。
岂必离别,始为销魂。
望王孙兮不归,思公子兮无言。 -
13.《琐窗寒》 宋·黄廷璹
驻马林塘,还寻旧迹,雨收秋晚。
残蕉映牖,强把碧心偷展。
记相逢、画堂宴开,乱花影入帘初卷。
正小池涨绿,丝纶曾试,事随鸿远。 -
14.《霜天晓角·双峦斗碧》 宋·徐君宝妻
双峦斗碧,寒玉雕秋壁。
两道凝螺天半,横无限、青青色。
拍案涛声急。
似鼓临邛瑟。
窗下镜台鸾去,空留得、春山迹。 -
15.《寄题孙氏碧鲜亭》 宋·范仲淹
天地何风流,复生王子猷。
黄金买碧鲜,绿玉排清秋。
非木亦非草,东君岁寒实。
耿耿金石性,雪霜不能老。 -
16.《一览亭》 宋·白玉蟾
千山万山从寒碧,桃花李花正春色。
客来登此一览亭,东望长江渺无极。
烟飞松坞晓苍凝,雨过竹林晚翠滴。
人家楼阁下参差,天宇云霞上郁密。 -
17.《黄鹂绕碧树(双调春情)》 宋·周邦彦
双阙笼嘉气,寒威日晚,岁华将暮。
小院闲庭,对寒梅照雪,淡烟凝素。
忍当迅景,动无限、伤春情绪。
犹赖是、上苑风光渐好,芳容将煦。 -
18.《黄鹂绕碧树(双调春情)》 宋·周邦彦
双阙笼嘉气,寒威日晚,岁华将暮。
小院闲庭,对寒梅照雪,淡烟凝素。
忍当迅景,动无限、伤春情绪。
犹赖是、上苑风光渐好,芳容将煦。 -
19.《春寒曲》 明·张泰
秋千索上颠风生,侬家小院寒轻轻。
柳眼低徊晓凝碧,花颜欲破春无情。
半卷朱帘罗袖薄,芳尘妒绣窗间落。
安得巫山十二屏,飞入瑶台护香幕。 -
20.《鸟影度寒塘》 宋·黄公度
秋色满潇湘,天寒玄鸟忙。
数声离叠嶂,片影度横塘。
风翮抟寥廊,烟踪入渺茫。
乍随萍荇没,还共水云长。
冷浸千寻碧,斜侵两岸霜。
凝眸西塞远,疏点带残阳。