-
1.《九华山歌》 唐·刘禹锡
奇峰一见惊魂魄,意想洪炉始开辟。
疑是九龙夭矫欲攀天,忽逢霹雳一声化为石,不然何至今,悠悠亿万年,气势不死如腾屳。 -
2.《阳春曲》 唐·温庭筠
云母空窗晓烟薄,香昏龙气凝晖阁。
霏霏雾雨杏花天,帘外春威著罗幕。
曲阑伏槛金麒麟,沙苑芳郊连翠茵。
厩马何能啮芳草,路人不敢随流尘。 -
3.《寄分司元庶子兼呈元处士》 唐·温庭筠
闭门高卧莫长嗟,水木凝晖属谢家。
缑岭参差残晓雪,洛波清浅露晴沙。
刘公春尽芜菁色,华廙愁深苜蓿花。
月榭知君还怅望,碧霄烟阔雁行斜。 -
4.《和汴州令狐相公白菊》 唐·杨巨源
兔园春欲尽,别有一丛芳。
直似穷阴雪,全轻向晓霜。
凝晖侵桂魄,晶彩夺萤光。
素萼迎风舞,银房泫露香。 -
5.《和汴州令狐相公白菊》 唐·杨巨源
兔园春欲尽,别有一丛芳。
直似穷阴雪,全轻向晓霜。
凝晖侵桂魄,晶彩夺萤光。
素萼迎风舞,银房泫露香。 -
6.《倾杯(上梁帅上元词)》 宋·杨无咎
瑞日凝晖,东风解冻,峭寒犹浅。
正池馆、梅英粉淡,柳梢金软,兰芽香暖。
滕城谁种芙蕖满。
浸银蟾影,一夜万花开遍。 -
7.《改题万安县凝祥观》 宋·文天祥
古道松花空翠香,风前鬓影照沧浪。
飞泉半壁朝云湿,啼鸟澌满山春日长。
须信神仙元有国,不知蛮触是何乡。
道人横笛招归鹤,坐到斜晖上壁珰。 -
8.《凝光亭偶成》 宋·陈著
一寸春晖值万金,谁能白发系光阴。
燕莺已付忺新耳,蚕麦犹关活世心。
坐到夕阳如梦寐,看来时事只沉吟。
暖风吹面忘怀处,何日何人更似今。 -
9.《别后读鹤田李元晖新诗用其体》 宋·方回
菊悴兰摧忆别离,雪边重映十年诗。
泪凝紫篠湘灵怨,血迸红英蜀魄悲。
旷野虎狼喧寇暴,长途鱼雁隔亲知。
庄生浪说能齐物,尧桀影殇讵可欺。 -
10.《咏雪》 唐·李世民
洁野凝晨曜,装墀带夕晖。
集条分树玉,拂浪影泉玑。
色洒妆台粉,花飘绮席衣。
入扇萦离匣,点素皎残机。 -
11.《芳兰》 唐·李世民
春晖开紫苑,淑景媚兰场。
映庭含浅色,凝露泫浮光。
日丽参差影,风传轻重香。
会须君子折,佩里作芬芳。 -
12.《赋秋日悬清光赐房玄龄》 唐·李世民
秋露凝高掌,朝光上翠微。
参差丽双阙,照耀满重闱。
仙驭随轮转,灵乌带影飞。
临波无定彩,入隙有圆晖。
还当葵藿志,倾叶自相依。 -
13.《郊庙歌辞·享太庙乐章·钧天舞》 唐·佚名
承天抚箓,纂圣登皇。
遐清万宇,仰协三光。
功成日用,道济时康。
璇图载永,宝历斯昌。 -
14.《奉和初春登楼即目应诏》 唐·许敬宗
旭日临重壁,天眷极中京。
春晖发芳甸,佳气满层城。
去鸟随看没,来云逐望生。
歌里非烟飏,琴上凯风清。 -
15.《奉和仪鸾殿早秋应制》 唐·许敬宗
睿想追嘉豫,临轩御早秋。
斜晖丽粉壁,清吹肃朱楼。
高殿凝阴满,雕窗艳曲流。
小臣参广宴,大造谅难酬。 -
16.《酬殷明佐见赠五云裘歌》 唐·李白
我吟谢脁诗上语,朔风飒飒吹飞雨。
谢脁已没青山空,后来继之有殷公。
粉图珍裘五云色,晔如晴天散彩虹。
文章彪炳光陆离,应是素娥玉女之所为。 -
17.《秋夜板桥浦泛月独酌怀谢脁》 唐·李白
天上何所有,迢迢白玉绳。
斜低建章阙,耿耿对金陵。
汉水旧如练,霜江夜清澄。
长川泻落月,洲渚晓寒凝。
独酌板桥浦,古人谁可征。
玄晖难再得,洒酒气填膺。 -
18.《和祠部王员外雪后早朝即事》 唐·岑参
长安雪后似春归,积素凝华连曙晖。
色借玉珂迷晓骑,光添银烛晃朝衣。
西山落月临天仗,北阙晴云捧禁闱。
闻道仙郎歌白雪,由来此曲和人稀。 -
19.《暮秋言怀》 唐·羊士谔
城隅凝彩画,红树带青山。
迟客金尊晚,谈空玉柄闲。
驰晖三峡水,旅梦百劳关。
非是淮阳薄,丘中只望还。 -
20.《观云篇》 唐·刘禹锡
兴云感阴气,疾足如见机。
晴来意态行,有若功成归。
葱茏含晚景,洁白凝秋晖。
夜深度银汉,漠漠仙人衣。