-
1.《帝京篇十首》 唐·李世民
秦川雄帝宅,函谷壮皇居。
绮殿千寻起,离宫百雉馀。
连薨遥接汉,飞观迥凌虚。
云日隐层阙,风烟出绮疏。 -
2.《郊庙歌辞·太清宫乐章·煌煌》 唐·佚名
煌煌道宫,肃肃太清。
礼光尊祖,乐备充庭。
罄竭诚至,希夷降灵。
云凝翠盖,风焰红旌。
众真以从,九奏初迎。
永惟休祐,是锡和平。 -
3.《杂曲歌辞·苦热行》 唐·王毂
祝融南来鞭火龙,火旗焰焰烧天红。
日轮当午凝不去,万国如在洪炉中。
五岳翠乾云彩灭,阳侯海底愁波竭。
何当一夕金风发,为我扫却天下热。 -
4.《景申秋八首》 唐·元稹
年年秋意绪,多向雨中生。
渐欲烟火近,稍怜衣服轻。
咏诗闲处立,忆事夜深行。
濩落寻常惯,凄凉别为情。 -
5.《景申秋八首》 唐·元稹
年年秋意绪,多向雨中生。
渐欲烟火近,稍怜衣服轻。
咏诗闲处立,忆事夜深行。
濩落寻常惯,凄凉别为情。 -
6.《个人三十韵》 唐·吴融
袅袅复盈盈,何年坠玉京。
见人还道姓,羞客不称名。
故事谙金谷,新居近石城。
脸横秋水溢,眉拂远山晴。 -
7.《苦热行》 唐·王毂
祝融南来鞭火龙,火旗焰焰烧天红。
日轮当午凝不去,万国如在洪炉中。
五岳翠乾云彩灭,阳侯海底愁波竭。
何当一夕金风发,为我扫却天下热。 -
8.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
9.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
10.《仙掌铭》 唐·独孤及
阴阳开阖,元气变化,泄为百川,凝为崇山,山川之作,与天地并,疑有真宰而未知尸其功者。
有若巨灵赑屃,攘臂其间,左排首阳,右拓太华,绝地轴使中裂,坼山脊为两道,然后导河而东,俾无有害,留此巨迹于峰之巅。
后代揭厉于玄踪者,聆其风而骇之,或谓诙诡不经,存而不议。
及以为学者拘其一域,则惑于余方。 -
11.《浪淘沙》 宋·方千里
素秋霁,云横旷野,浪拍孤堞。
柔橹悲声顿发。
骊歌恨曲未阕。
念一寸回肠千缕结。 -
12.《吊古战场文》 唐·李华
浩浩乎,平沙无垠,夐不见人。
河水萦带,群山纠纷。
黯兮惨悴,风悲日曛。
蓬断草枯,凛若霜晨。 -
13.《屈原列传》 两汉·司马迁
屈原者,名平,楚之同姓也。
为楚怀王左徒。
博闻强志,明于治乱,娴于辞令。
入则与王图议国事,以出号令;出则接遇宾客,应对诸侯。 -
14.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
15.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
16.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
17.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
18.《絜矩书院示学子》 宋·章粲
四时配四德,元亨利与贞。
天德元最重,方春木主生。
夏火物畅茂,是为德之亨。
金利秋向实,水贞冬日成。 -
19.《仙水洞》 宋·朱庆弼
冰凝石乳寒流竭,霜打孤岩苔发结。
鲛绡洞底织欲成,飕飕风从洞口出。 -
20.《矢柏舟》 明·葛高行文
泛柏舟之河中兮,忽亻宅傺而内结。
含薄怒以惓惓兮,心郁郁而坚节。
念两髦之我仪兮,矢靡他而志诀。
持仁义以内修兮,遇纬繣而肠绝。