-
1.《题周垣戴氏桂林池馆》 宋·梁泰来
地偏不受点尘侵,日涉园亭得趣深。
竹外移梅曾辟径,月中分桂定成林。
云山环碧醉人眼,池水澂泓鉴此心。
净几明窗潇洒尽,时携好客一凭临。 -
2.《登城二首》 宋·张耒
楚望迷千里,孤城草树浓。
凭临点衣雨,容易落花风。
人事年年改,风光处处同。
未能忘出处,徙倚更书空。 -
3.《梁鼓吹曲 贤首山》 南北朝·沈约
贤首山。
险而峻。
乘岘凭临胡阵。
骋奇谋。 -
4.《九日临渭亭侍宴应制得长字》 唐·沈佺期
御气幸金方,凭高荐羽觞。
魏文颁菊蕊,汉武赐萸房。
秋变铜池色,晴添银树光。
年年重九庆,日月奉天长。 -
5.《临江仙》 唐·阎选
雨停荷芰逗浓香,岸边蝉噪垂杨。
物华空有旧池塘。
不逢仙子,何处梦襄王¤
珍簟对欹鸳枕冷,此来尘暗凄凉。 -
6.《临江仙引·渡口》 宋·柳永
渡口、向晚,乘瘦马、陟平冈。
西郊又送秋光。
对暮山横翠,衫残叶飘黄。
凭高念远,素景楚天,无处不凄凉。
香闺别来无信息,云愁雨恨难忘。
指帝城归路,但烟水茫茫。
凝情望断泪眼,尽日独立斜阳。 -
7.《临江仙(辛未离杭至润,别张弼秉道)》 宋·苏轼
我劝髯张归去好,从来自己忘情。
尘心消尽道心平。
江南与塞北,何处不堪行。
俎豆庚桑真过矣,凭君说与南荣。
愿闻吴越报丰登。
君王如有问,结袜赖王生。 -
8.《临江仙·送王缄》 宋·苏轼
忘却成都来十载,因君未免思量。
凭将清泪洒江阳。
故山知好在,孤客自悲凉。
坐上别愁君未见,归来欲断无肠。
殷勤且更尽离觞。
此身如传舍,何处是吾乡。 -
9.《临江仙(风水洞作)》 宋·苏轼
四大从来都遍满,此间风水何疑。
故应为我发新诗。
幽花香涧谷,寒藻舞沦漪。
借与玉川生两腋,天仙未必相思。
还凭流水送人归。
层巅余落日,草露已沾衣。 -
10.《临江仙》 宋·苏轼
昨夜渡江何处宿,望中疑是秦淮。
月明谁起笛中哀。
多情王谢女,相逐过江来。
云雨未成还又散,思量好事难谐。
凭陵急桨两相催。
相伊归去后,应似我情怀。 -
11.《临江仙(席上和呈中散兄及吴令)》 宋·葛胜仲
宝观岧山尧飞雉堞,登临恍欲升仙。
野桃官柳衬吴天。
春风寒食夜,遗恨在封绵。
闻道东溟才二里,银涛直与天连。
凭谁都卷入芳尊。
赋归欢靖节消渴解文园。 -
12.《临江仙》 宋·叶梦得
闻道今年春信早,梅花不怕余寒。
凭君先向近南看。
香苞开遍未。
莫待北枝残。
肠断陇头他日恨,江南几驿征鞍。
一杯聊与尽余欢。
风情何似我,老去未应阑。 -
13.《临江仙》 宋·朱敦儒
几日春愁无意绪,捻金翦绥慵拈。
小楼终日怕凭阑。
一双新泪眼,千里旧关
苦恨碧云音信断,只教征雁空还。
早知盟约是虚言。
枉裁诗字锦,悔寄泪痕笺。 -
14.《水龙吟(太宗临渭上)》 宋·李纲
古来夷狄难驯,射飞择肉天骄子。
唐家建国,北边雄盛,无如颉利。
万马崩腾,早旗毡帐,远临清渭。
向郊原驰突,凭陵仓卒,知战守、难为计。 -
15.《临江仙(戏彩堂立石名曰瑞雪,弥大作词,因用其韵)》 宋·史浩
曾向泗滨浮玉质,也居十二峰前。
飞来藓发尚如拳,郁纷因出岫,巧镂是谁EFD4。
挈榼凭栏成胜赏,老夫亦自颓然。
坐疑霭霭上瑶天。
已为苏旱雨,却放老龙眠。 -
16.《临江仙(盘洲饯汉章)》 宋·洪适
两载绣衣频驻节,金莲曾印青苔。
匆匆归去寿琼杯。
曲终挥别泪,江上片帆开。
记得秋宵山吐月,酒酣同上层台。
杖藜何日解重来。
相思凭过雁,飞送一枝梅。 -
17.《满庭芳(时在临安晚秋登临)》 宋·程垓
南月惊乌,西风破雁,又是秋满平湖。
采莲人尽,寒色战菰蒲。
旧信江南好景,一万里、轻觅莼鲈。
谁知道,吴侬未识,蜀客已情孤。 -
18.《满庭芳(时在临安晚秋登临)》 宋·程垓
南月惊乌,西风破雁,又是秋满平湖。
采莲人尽,寒色战菰蒲。
旧信江南好景,一万里、轻觅莼鲈。
谁知道,吴侬未识,蜀客已情孤。 -
19.《临江仙》 宋·刘过
满院花香晴昼永,愔愔亭户无人。
谁将心绪管青春。
游丝知我懒,江柳也眉颦。
近水远山都积恨,可堪芳草如茵。
何曾一日不思君。
无书凭朔雁,有泪在罗巾。 -
20.《临江仙》 宋·史达祖
草脚青回细腻,柳梢绿转条苗。
旧游重到合魂销。
棹横春水渡,人凭赤兰桥。
归梦有时曾见,新愁未肯相饶。
酒香红被夜迢迢。
莫交无用月,来照可怜宵。