-
201.《贺新郎(别李参政壁)》 宋·魏了翁
此别情何限。
最关情、一林醒石,重湖宾雁。
几度南楼携手上,十二阑干凭暖。
肯容我、樽前疏散。 -
202.《瑞鹤仙》 宋·方千里
看青山绕郭。
更暮草萋萋,疏烟漠漠。
无风自花落。
欲黄昏,谁向官楼吹角。 -
203.《汉宫春(呈张别驾)》 宋·刘克庄
京辇相逢,忆茂陵临御,俱诣天官。
绛纱玉斧咫尺,先引头班。
桃花满观,与贞元、朝士同看。
归骑晚,春城笳吹,冶游侵晓方还。 -
204.《沁园春》 宋·冯取洽
因诵雅词“从此一春须一到”之句,竟堕渺茫,为之黯然。
辄用惠示元日沁园春韵,写此怀思,一酹桃花也
人事好乖,云散风流,暗思去年。
记竹舆伊轧,报临村里,筇枝颠倒,忙返溪边。 -
205.《沁园春》 宋·冯取洽
因诵雅词“从此一春须一到”之句,竟堕渺茫,为之黯然。
辄用惠示元日沁园春韵,写此怀思,一酹桃花也
人事好乖,云散风流,暗思去年。
记竹舆伊轧,报临村里,筇枝颠倒,忙返溪边。 -
206.《水调歌头(丁亥重阳登益昌二郎庙楼)》 宋·李曾伯
老子世北客,家本住吴头。
登临聊复尔耳,佳节懒为酬。
刚被西风断送,又为黄花牵帅,草创作斯游。
目力眇无际,更上一层楼。 -
207.《醉桃源·芙蓉》 宋·吴文英
青春花姊不同时。
凄凉生较迟。
艳妆临水最相宜。
风来吹绣漪。
惊旧事,问长眉。
月明仙梦回。
凭阑人但觉秋肥。
花愁人不知。 -
208.《声声慢(陪幕中饯孙无怀于郭希道池亭,闰重九前一日)》 宋·吴文英
檀栾金碧,婀娜蓬莱,游云不蘸芳洲。
露柳霜莲,十分点缀成秋。
新弯画眉未稳,似含羞、低护墙头。
愁送远,驻西台车马,共惜临流。 -
209.《高阳台·丰乐楼分韵得如字》 宋·吴文英
修竹凝妆,垂杨驻马,凭阑浅画成图。
山色谁题?楼前有雁斜书。
东风紧送斜阳下,弄旧寒、晚酒醒馀。
自消凝,能几花前,顿老相如。 -
210.《满江红(别沧洲赵茂仲)》 宋·柴望
载酒何人,登临处、沧洲空阔。
凭阑外、晴杨两岸,晚烟泼□。
水鸟不知梁燕去,溪山半属冬青阁。
有小舟、隐约载歌姝,调新曲。 -
211.《烛影摇红(嘲王槐城独赏无月)》 宋·刘辰翁
老子婆娑,那回也上南楼去。
素娥有恨隐云屏,元是娇痴故。
鸾扇徘徊未许。
耿多情、为谁堪诉。 -
212.《宴清都(登霅·川图有赋)》 宋·周密
老去闲情懒。
东风外、菲菲花絮零乱。
轻鸥涨绿,啼鹃暗碧,一春过半。
寻芳已是来迟,怕迤逦、华年暗换。 -
213.《莺啼序·重过金陵》 宋·汪元量
金陵故都最好,有朱楼迢递。
嗟倦客、又此凭高,槛外已少佳致。
更落尽梨花,飞尽杨花,春也成憔悴。
问青山、三国英雄,六朝奇伟。 -
214.《江城子(为满春泽赋横空楼)》 宋·张炎
下临无地手扪天。
上云烟。
俯山川。
栖止危巢,不隔道林禅。 -
215.《沁园春》 宋·刘将孙
十月雪堂,将归临皋,二客从坡。
适薄暮得鱼,细鳞巨口,新霜脱叶,月步行歌。
有客无肴,有肴无酒,如此风清月白何。
归谋妇,得旧藏斗酒,重载婆娑。 -
216.《念奴娇》 宋·邵博
天然潇洒,尽人间、无物堪齐标格。
只与姮娥为伴侣,方显一家颜色。
好是多情,一年一度,首作东君客。
竹篱茅舍,典刑别是清白。 -
217.《撒金钱》 宋·袁綯
频瞻礼。
喜升平、又逢元宵佳致。
鳌山高耸翠。
对端门、珠玑交制。 -
218.《迷仙引》 宋·关咏
春阴霁。
岸柳参差,袅袅金丝细。
画阁昼眠莺唤起。
烟光媚。 -
219.《雨中花》 宋·张才翁
万缕青青,初眠官柳,向人犹未成阴。
据雕鞍马上,拥鼻微吟。
远宦情怀谁问,空嗟壮志销沈。
正好花时节,山城留滞、忍负归心。 -
220.《江城子(春恨)》 宋·魏夫人
别郎容易见郎难。
几何般。
懒临鸾。
憔悴容仪,陡觉缕衣宽。