-
1.《鸡雏吟》 宋·方逢辰
我闻先儒云,鸡雏可观仁。
须臾一舍母,是即孝弟根。
不待教而知,不待习而成。
于斯为良知,于斯为良能。 -
2.《代茅止生悼亡姬三首》 明·范汭
莺雏出壳月将四,燕子营巢春已三。
看取西陵埋玉处,不生松柏长宜男。 -
3.《广南食槟榔先嚼蚬灰蒌藤津遇灰藤则浊吐出一》 宋·郑刚中
海风票勿树如幢,风吹树颠结槟榔。
贾胡相衔浮巨舶,动以百斛输官场。
官场出这不留积,布散仅足资南方。
闻其入药破痃癖,铢两自可攻腹肠。 -
4.《再用出郊韵似延庆老三首》 宋·吴潜
普殊难叶一钩连,勘利释迦文佛前。
口里巴巴缘十地,眼中盼盼是诸天。
泥涂烂处藏头鳌,高树梢头脱壳蝉。
各自身躯各自性,谁知各自本同然。 -
5.《正月初四后十余日病嗽不能出杂书十首》 宋·方回
献岁亦未春,骤暖似炮烙。
衣汗欲索扇,一变雪霰作。
头岑万钧重,喉棘痰屡壳。
旬日不能出,如虎坐受缚。
脱或死客中,何异纥干雀。 -
6.《月蚀诗效玉川子作(宪宗元和五年时为河南令)》 唐·韩愈
元和庚寅斗插子,月十四日三更中。
森森万木夜僵立,寒气屃奰顽无风。
月形如白盘,完完上天东。 -
7.《月蚀诗效玉川子作(宪宗元和五年时为河南令)》 唐·韩愈
元和庚寅斗插子,月十四日三更中。
森森万木夜僵立,寒气屃奰顽无风。
月形如白盘,完完上天东。 -
8.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
9.《初下东周赠孟郊》 唐·刘言史
鹤老身更b3,龟死壳亦灵。
正信非外沿,终始全本情。
童子不戏尘,积书就岩扃。
身著木叶衣,养鹿兼牸耕。 -
10.《感旧陈情五十韵献淮南李仆射》 唐·温庭筠
嵇绍垂髫日,山涛筮仕年。
琴樽陈席上,纨绮拜床前。
邻里才三徙,云霄已九迁。
感深情惝怳,言发泪潺湲。