-
1.《出宫人二首》 唐·杜牧
闲吹玉殿昭华管,醉折梨园缥蒂花。
十年一梦归人世,绛缕犹封系臂纱。
平阳拊背穿驰道,铜雀分香下璧门。
几向缀珠深殿里,妒抛羞态卧黄昏。 -
2.《奉和春日幸望春宫(一作立春内出彩花应制)》 唐·崔湜
澹荡春光满晓空,逍遥御辇入离宫。
山河眺望云天外,台榭参差烟雾中。
庭际花飞锦绣合,枝间鸟啭管弦同。
即此欢娱齐镐宴,唯应率舞乐薰风。 -
3.《奉和立春日内出彩花树应制(一作人日大明宫应制)》 唐·刘宪
禁苑韶年此日归,东郊道上转青旂。
柳色梅芳何处所,风前雪里觅芳菲。
开冰池内鱼新跃,剪彩花间燕始飞。
欲识王游布阳气,为观天藻竞春晖。 -
4.《鹧鸪天·解语宫花出画檐》 金朝·蔡松年
解语宫花出画檐。
酒尊风味为花甜。
谁怜梦好春如水,可奈香馀月入帘。
春漫漫,酒厌厌。
曲终新恨到眉尖。
此生愿化双琼柱,得近春风暖玉 -
5.《侍家君诣洞霄宫道出天竺山纪兴》 宋·李茂之
九里松队路,三天竺国山。
日蒸岩雾紫,花点石苔斑。
溪尽寺方到,云深僧独还。
吟行随仗履,踪迹出人间。 -
6.《四鼓出嘉会门赴南郊斋宫》 宋·陆游
客游梁益半吾生,不死还能见太平。
初喜梦魂朝帝所,更惊老眼看都城。
九重宫阙晨霜冷,十里楼台落月明。
白发苍颜君勿笑,少年惯听舜韶声。 -
7.《正月三日与广渊同出南薰门分斋宫涂中有作》 宋·司马光
并辔出都门,葱笼日欲昕。
野寒余宿雪,树闇湿春云。
稍望郊宫近,先悉马首分。
一朝犹恋恋,可复久离群。 -
8.《游太清宫出城马上口占》 宋·欧阳修
拥旆西城一据鞍,耕夫初识劝农官。
鸦鸣日出林光动,野阔风摇麦浪寒。
渐暖绿杨才弄色,得晴丹杏不胜繁。
牛羊鸡犬田家乐,终日思归盍挂冠。 -
9.《内直晨出便赴奉慈斋宫马上口占》 宋·欧阳修
凌晨更直九门开,驱马悠悠望禁街。
霜後楼台明晓日,天寒烟雾著宫櫰。
山林未去犹贪宠,◇酒何时共放怀。
已觉萧条悲晚岁,更怜衰病怯清斋。 -
10.《鹧鸪天·十步宫香出绣帘》 元·元好问
十步宫香出绣帘。
恼人帘底月纤纤。
五花骄马垂杨渡,孤负仙郎侧帽檐。
秋澹澹,酒厌厌。
新诗和恨入香奁。
相思恰似鸳鸯锦,一夜新凉一夜 -
11.《宫漏出花迟诗》 宋·王禹偁
丹禁迟迟漏,深宫灼灼花。
繁枝开正满,清韵出何赊。
静拂红英密,微穿翠叶斜。
衣稀惊宿蝶,冷落动晨鸦。
细逐香离槛,轻翻露滴沙。
愿当直仙署,铃索共交加。 -
12.《东宫出示和御制秋怀诗恭和二首》 宋·周必大
沛宫歌风云,威德加四海。
雄词照千古,编简亦光彩。
惟皇与同符,兴寄秋序改。
宸章振远响,寂寞喑众籁。
有如凉飚来,残暑去安在。
愿言扫氛曀,廓廓天宇大。 -
13.《东宫出示和御制秋怀诗恭和二首》 宋·周必大
寒露零太空,清时出少海。
昭融备万象,众目眩符彩。
二南可无愧,一字不容改。
金声玉振之,辽邈庆霄籁。
毫芒落人间,神物护在在。
惟惭小儒懵,未易识其大。 -
14.《送喻宫教良能出粹会稽》 宋·周必大
拾遗羁旅鉴湖秋,太史崎岖禹穴游。
只驾贰车良自足,更营三釜复何求。
千山遍踏诗才冨,万壑临观史笔遒。
稍待政成归魏阙,便从麟阁上螭头。 -
15.《已亥出南康宫伯称以诗赠行次韵三首》 宋·李吕
谁怜甲子混泥涂,老钝何能展壮图。
方恨此行垂橐去,辱君赠句当骈珠。 -
16.《已亥出南康宫伯称以诗赠行次韵三首》 宋·李吕
丹枫摄摄挂晨霜,笑指匡庐路许长。
且喜眼中无逐臭,自然心地发清香。 -
17.《已亥出南康宫伯称以诗赠行次韵三首》 宋·李吕
君才端可用於时,努力行将彻主知。
出处到头皆分定,相期於道不须离。 -
18.《泮宫出示盛作一编并父还还集一册作二十八字》 宋·郑刚中
墨带残膏浓复淡,笔生春意睟而温。
昨朝借我还还集,须信芝兰别有根。 -
19.《仲宗访我筠溪出陪富丈粹之游天宫诗见索属和》 宋·李弥逊
作伴仟翁觅转春。
净坊俱现宰官身。
兰亭梦想如三月,莲社追游少一人。
雨磴劳君鸣屐齿,风轩为我扫衣尘。
应怜野老闻韶后,旋束蔬肠学练津。 -
20.《夜游宫·身向深出寄寄》 元·王哲
身向深出寄寄。
步青峰、恣情如意。
冷即草衣慵即睡。
囗餐松,渴来后,饮绿水。
养就神和气。
自不寒不饥不寐。
占得逍遥清净地。
乐真闲,入红霞,翠雾里。