-
21.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
22.《泛秋浦辞》 宋·陈炳
九华北兮濑东,石畏硊兮屈盘。
谁此游兮万顷,初禹凿兮何年。
窈其深兮莫测,微波涌兮沦涟。
民连甍兮渚居,矗百雉兮造天外。 -
23.《灵岩》 宋·何子举
灵岩之境最超卓,高隐翠微浸碧落。
迢迢一迳倒青松,壁阙危门敞虚阁。
敞虚阁,见寥廓,万叠青山连海角。 -
24.《题道岩二十韵》 宋·黄诰
道士元周其姓胡,朝来遗我仙岩图。
一堆盘石东西向,凿破混沌中心虚。
欲知地面深且广,架屋百楹端有余。
天池高下相灌溉,四柱卓立擎香炉。 -
25.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
26.《送梁子聊句》 宋·苏舜元
大荣大辱,能生死人。
二物不并,以挠厥真。
之子病闷,肠如车轮。
劳尤到母,饶寒著身。 -
27.《游石仙分韵得观字》 宋·吴汝弌
闲拢两袖秋,步入冲寂观。
古树老云中,仙成毁岩半。
是时零雨高,叶脱凄风乱。
怪禽走何忙。 -
28.《寄章允载兼柬项思复》 明·宋璲
忆昔到京畿,与子寓官廨。
一见即相欢,不翅旧交快。
维时困道涂,驱车久行迈。
忽逢弛担初,欣若身脱械。 -
29.《石鼓诗》 明·唐之淳
郡学旧辟雍,中有岐阳鼓。
古今所闻十,左右各惟五。
离离大星陨,兀兀坏云补。
累累营灶减,落落陈沙聚。 -
30.《咏阳山云泉庵大石奉和诸公同游联句之作》 明·杨循吉
伟哉此阳山,有石俟歌诵。
形将冰块截,势与莲花共。
仰观一何高,登涉不可鞚。
鸟飞必徊翔,云出自腾滃。 -
31.《破琴诗(并引)》 宋·苏轼
旧说,房琯开元中尝宰卢氏,与道士邢和璞出游,过夏口村,入废佛寺,坐古松下。
和璞使人凿地,得瓮中所藏娄师德与永禅师书,笑谓琯曰:“颇忆此耶?”琯因怅然,悟前生之为永师也。
故人柳子玉宝此画,云是唐本,宋复古所临者。
元祐六年三月十九日,予自杭州还朝,宿吴淞江,梦长老仲殊挟琴过予,弹之有异声,就视,琴颇损,而有十三弦。 -
32.《石芝诗(并引)》 宋·苏轼
予昔梦食石芝,作诗记之,今乃真得石芝于海上,子由和前诗见寄。
予顷在京师,有凿井得如小儿手以献者,臂指皆具,肤理若生。
予闻之隐者曰,此肉芝也,与子由烹而食之。
追记其事,复次前韵。 -
33.《灩澦堆》 宋·范成大
灩澦之石谁劖镌?恶骇天下形眇然。
客行五月潦始涨,但见匹马浮黄湍。
时时吐沫作濆淖,灂灂有声如粥煎。
蜀江西来已无路,凿山作浍方成川。 -
34.《次韵庆充避暑水西寺》 宋·范成大
佳晨出西郭,仰视天宇清。
乐哉旷土怀,浩浩吞四溟。
新涨忽勇退,篱落粘枯萍。
风幡招客游,旷望隔苹汀。 -
35.《淳熙甲午桂林鹿鸣燕,辄赋小诗,少见劝驾之》 宋·范成大
维南吾国最多儒,耸看招招赴陇书。
竹实秋风辞穴凤,桃花春浪脱渊鱼。
月宫移种新栽桂,江水朝宗旧凿渠。
况有床头坊井上,明年应表第三闾。 -
36.《送分宁主簿罗宏材秩满入京》 宋·杨万里
要知诗客参江西,政似禅客参曹溪。
不到南华与修水,於何传法更传衣。
吾家亲党子罗子,只今四海习凿齿。
花红玉白几百篇,塞破锦囊脱无底。
三年簿领修水涯,夜半亲传双井芽。
定知诵向百僚上,不道长江与落霞。 -
37.《题李子立知县问月台》 宋·杨万里
高台走上青天半,手弄银盘濯银汉。
唤起謪仙同醉吟,一面问月一面斟。
初头混沌鹘仑样,阿谁凿开一为两。
是时燧人犹未胎,那得火铸银盘来。 -
38.《送吴瑞卿归武昌》 元·王冕
古越古为山水府,篁竹菁菁无啸聚。
耕田凿井各有为,文物衣冠比邹鲁。
玄风已散茫茫然,几回沧海成桑田。
眼前飞走杂枭獍,草木憔悴愁无天。 -
39.《南獠》 宋·欧阳修
洪宋区夏广,恢张际四维。
狂孽久不耸,民物含春熙。
耆稚适所尚,游泳光华时。
遽然摄提岁,南獠掠边陲。 -
40.《天赐白》 宋·周邦彦
君不见书生镌羌勒兵人,羌来薄城束缚急。
蜡丸飞出辞大家,帐下健儿纷雨位。
凿沙到石终无水,扰扰万人如渴蚁。
挽絙窃出两将军,敌箭随来风掠耳。