-
41.《重过瓜步山》 宋·梅尧臣
魏武赋忘归,孤军处山顶。
虽邻江上浦,凿岩山巅井。
岂是欲劳兵,防患在萌颖。
我昔常登临,徘徊爱晴景。 -
42.《寄满子权》 宋·王令
昔心何悠悠,今学益漫漫。
莽如浮江可,浩不际崖岸。
生虽乐文子,勤不偿几案。
重编空堆尘,折简久枯汗。 -
43.《九曲池悼古》 宋·王令
刳地决凿波,深流隐木鹅。
樯高帆系锦,堤暖柳藏河。
泰甚心方兆,颠危念则那。
去都如脱屣,东下若廖疴。 -
44.《述古》 宋·白玉蟾
黍大青混沌,此即万化鞘。
盘古不得窥,凿之忽七竅。
太朴既脱手,银蝠乃夜啸。
乾坤两饼分,日月变丸跳。 -
45.《京师送王颐殿丞》 宋·苏辙
忆游长安城,皆饮母卿宅。
身虽坐上宾,心是道路客。
笑言安能久,车马就奔迫。
城南南山近,胜绝闻自昔。 -
46.《酬随子直十五兄》 宋·郑獬
通州穷并大海涯,厥壤不毛坤德亏,床下矍索穴蟛蜞。
我初来居常吟悲,见君颜采方伸眉。 -
47.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
48.《隐甫圣可子仪同游宝莲分韵得郭字》 宋·冯时行
海县一廛市,天地一郛郭。
跼蹐碍高厚,而况自羁络。
末俗竞芒忽,讼纸霜叶落。
平心作巨帚,一扫付清廓。 -
49.《七夕》 宋·李流谦
火金鏖攻电雷击,风从西来火折北。
向来胜负吾已分,物极而颠势其必。
露盘清濯房栊秋,冰壶冷浸乾坤骨。
明河指点三星横,天上灵期有幽约。 -
50.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
51.《方壶自咏》 宋·汪莘
兴发花开处,情生叶落边。
既为欣厌惑,未脱死生缠。
凿破心中月,冲开顶上天。
俗儒应大笑,古佛不曾传。 -
52.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
53.《山中井》 宋·蒲寿宬
乾元肇初气,坤母乃六之。
谁明爻象意,凿出混沌奇。
所以击壤民,饮水源不知。
空山有古甃,夜气方归时。 -
54.《东禅百韵》 宋·刘宰
群居厌嚣烦,兀坐怅离索。
动静两何心,求端徯先觉。
张氏好兄弟,同游得先诺。
重以临邛客,雍客出莲幕。 -
55.《岘山》 明·张羽
苍山走南门,雉堞隐相并。
明湖眇东汇,乱石皆北向。
势如渴虹奔,饮首临巨涨。
孤亭压其颠,洼石类盆盎。 -
56.《祷雨积烟山之龙潭有应》 宋·艾性夫
神鑱鬼凿深无底,谁怀然犀照秋水。
苍生望霖龙不起,蜡丸笺心聒龙耳。
髯张尾战珠脱腹,仰天嘘气阳侯哭。
铜瓶偷湫未及屋,黑云崩山雨如竹。 -
57.《送邹给事》 宋·陈宓
皇天佑我宋,衮衮生巨人。
正学迈贾董,彤庭亲选抡。
声名喧宇宙,勋业见寅亮。
伟哉吕与李,王陈踵经纶。 -
58.《达观亭歌为健康徐氏作》 宋·戴表元
天风飒爽岩曦开,云溪萦环芳树来。
林栖岛处眼未识,何人择胜诛荒莱。
仙迹着人清辟易,徐郎襟怀赵郎笔。
经营须通山鬼意,开凿曾烦祖龙力。 -
59.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
60.《再赠砚工杨全长句》 宋·方回
谁凿山中龙尾石,遍与人间供翰墨。
蛟螭妒嫉互盘踞,鬼神守护勤呵叱。
苟非其人不轻出,似觉天公深爱惜。
磨砚轻写俗文章,岂不青蝇污白璧。