-
1.《早度分水岭》 唐·卢照邻
丁年游蜀道,班鬓向长安。
徒费周王粟,空弹汉吏冠。
马蹄穿欲尽,貂裘敝转寒。
层冰横九折,积石凌七盘。 -
2.《过分水岭(一作东岭)》 唐·孟郊
山壮马力短,马行石齿中。
十步九举辔,回环失西东。
溪水变为雨,悬崖阴濛濛。
客衣飘飖秋,葛花零落风。
白日舍我没,征途忽然穷。 -
3.《分水岭别夜示从弟寂(一作示于孟叔)》 唐·孟郊
南中少平地,山水重叠生。
别泉万馀曲,迷舟独难行。
四际乱峰合,一眺千虑并。
潺湲冬夏冷,光彩昼夜明。 -
4.《分水岭》 唐·元稹
崔嵬分水岭,高下与云平。
上有分流水,东西随势倾。
朝同一源出,暮隔千里情。
风雨各自异,波澜相背惊。 -
5.《和答诗十首·和分水岭》 唐·白居易
高岭峻棱棱,细泉流亹亹。
势分合不得,东西随所委。
悠悠草蔓底,溅溅石罅里。
分流来几年,昼夜两如此。 -
6.《自南山北归经分水岭》 唐·李商隐
水急愁无地,山深故有云。
那通极目望,又作断肠分。
郑驿来虽及,燕台哭不闻。
犹馀遗意在,许刻镇南勋。 -
7.《自南山北归经分水岭》 唐·李商隐
水急愁无地,山深故有云。
那通极目望,又作断肠分。
郑驿来虽及,燕台哭不闻。
犹馀遗意在,许刻镇南勋。 -
8.《分山岭望灵宝峰》 唐·薛能
千寻万仞峰,灵宝号何从。
盛立同吾道,贪程阻圣踪。
岭奇应有药,壁峭尽无松。
那得休于是,蹉跎亦卧龙。 -
9.《分山岭望灵宝峰》 唐·薛能
千寻万仞峰,灵宝号何从。
盛立同吾道,贪程阻圣踪。
岭奇应有药,壁峭尽无松。
那得休于是,蹉跎亦卧龙。 -
10.《过分水岭》 唐·温庭筠
溪水无情似有情,入山三日得同行。
岭头便是分头处,惜别潺湲一夜声。 -
11.《过分水岭》 唐·许棠
陇山高共鸟行齐,瞰险盘空甚蹑梯。
云势崩腾时向背,水声呜咽若东西。
风兼雨气吹人面,石带冰棱碍马蹄。
此去秦川无别路,隔崖穷谷却难迷。 -
12.《分水岭》 唐·吴融
两派潺湲不暂停,岭头长泻别离情。
南随去马通巴栈,北逐归人达渭城。
澄处好窥双黛影,咽时堪寄断肠声。
紫溪旧隐还如此,清夜梁山月更明。 -
13.《分水岭》 唐·伍彬
前贤功及物,禹后杳难俦。
不改古今色,平分南北流。
寒冲山影岸,清绕荻花洲。
尽是朝宗去,潺潺早晚休。 -
14.《望江南(过分水岭)》 宋·李纲
征骑远,千里别沙阳。
泛碧斋傍凝翠阁,栖云寺里印心堂。
回首意茫茫。
分水岭,烟雨正凄凉。
南望瓯闽连海峤,北归吴越过江乡。
极目暮云长。 -
15.《分水岭》 宋·李柘
东西水去吼雷霆,左右山排剑戟陈。
天固无心开宇宙,地如有意限江闽。
榆关北辨夷兼夏,剑阁西分蜀与秦。
到底乾坤同一视,舟车何处不通津。 -
16.《陈药房闻人禺溪黄平岭春日相过分得琴字》 宋·林尚仁
半生无厚业,只合住山林。
留客旋沽酒,典衣因买琴。
晴窗行野马,高树语春禽。
彼此知心久,相看意转深。 -
17.《和骆华分水岭诗》 宋·林致诚
一自端明去外台,修途松盖属谁栽。
仁心既许推仁政,玉笋清班趁早排。 -
18.《和骆华分水岭诗》 宋·林致诚
莫言种木事平平,多少行人上玉京。
岂惮炎途依密荫,云天大芘尽蒙成。 -
19.《和骆华分水岭诗》 宋·林致诚
照人风骨清如玉,振祖家声远若雷。
想对旅窗贪读易,不知门外使车来。 -
20.《与谬栓法同行口占分水岭诗》 宋·骆罗宪
山路相随步步高,忘怀携手上嵯峨。
掀髯长啸青云去,回首跻攀有许劳。