-
1.《晚泊》 宋·陈师道
清切临风笛,深明隔水灯。
堆场穿鸟雀,暗溜入沟塍。
年使扶行老,船催趁渡僧。
兹游恐未已,著句续先曾。 -
2.《奉和九日幸临渭亭登高应制得晖字》 唐·苏瑰
重阳早露晞,睿赏瞰秋矶。
菊气先熏酒,萸香更袭衣。
清切丝桐会,纵横文雅飞。
恩深答效浅,留醉奉宸晖。 -
3.《归东阳临岐上杜使君七首》 唐·贯休
小谢清高大谢才,圣君令泰此方来。
一从到后常无事,铃阁公庭满绿苔。
红锦帐中歌白雪,乌皮几畔抚青英。
不知何物为心地,赛却澄江彻底清。 -
4.《临江仙·暮蝉声尽落斜阳》 唐·毛文锡
暮蝉声尽落斜阳,银蟾影挂潇湘。
黄陵庙侧水茫茫。
楚山红树,烟雨隔高唐。
岸泊渔灯风飐碎,白蘋远散浓香。
灵娥鼓瑟韵清商。
朱弦凄切,云散碧天长。 -
5.《临江仙·涧碧山红粉烂漫》 宋·欧阳辟
涧碧山红粉烂漫,烟萝远映霜枫。
倚阑人在暮云东。
遥天垂众壑,平地起孤峰。
大好家山重九日,尊前切莫匆匆。
黄花消息雁声中。
寻芳须未晚,与客且携筇。 -
6.《临江仙·三月禁烟寒节到》 元·山主
三月禁烟寒节到,坟前宝马车乘。
香花酒饭祭先灵。
朝阳林畔,切切痛哀声。
白骨纵横荆棘下,银钱斜弄风轻。
骷髅仰面望群星。
离乡魂魄, -
7.《临江仙·见了教人情惨切》 元·山主
见了教人情惨切,回头别觅真修。
逢师悲愿话根由。
远离苦海,亲得盘舟。
跳出火宅三界外,四衢露地白牛。
随身不在外边求。
无牵无缆,步 -
8.《临江仙·鼓打三更情悄悄》 元·山主
鼓打三更情悄悄,寂寥庭院凄凄。
银灯风过灭残辉。
当空雁叫,切切向南飞。
弄了浮生悔恨,如来曾连深悲。
漫漫险浪法船回。
当初无分,今 -
9.《江西壬辰秋大旱饥临江守王幼学监簿极力救民》 宋·戴复古
恳切金章奏,精诚玉帝知。
稻粱民性命,丰歉国安危。
苗秀方成实,雨来还及时。
人能合天意,天亦顺人为。 -
10.《圆机再赋绅字韵诗深得凄切之格降叹之余叙事》 宋·晁说之
轫车邂逅便相亲,同是山公启事人。
短发何堪临石镜,长怀谩自落泉绅。
谈穷汉士三千牍,问尽胡僧十二因。
茅屋乱山谁复识,当年曾醉上林春。 -
11.《临川梁译投冰溪救母谢昌国作孝德记杨廷秀有》 宋·周必大
商丘本意得珍珠,河曲淫隈不可临。
亲已颠危心更切,眼看寒谷乃平林。 -
12.《九日北园思临涡之游》 宋·韩维
吾生岂鹰氈,胡为见羁绁。
题鞭古胜地,落帽秋佳节。
一为尘事牵,坐叹高会缺。
天兼水澄淡,树与堤曲折。 -
13.《临川》 宋·许月卿
临川摄守得仁侯,闵两精诚贯显幽。
五日不将京兆看,丰年惟切杜陵忧。
先欣霡霂滋青稻,伫见滂沱涨碧流。
物外闲人欢喜处,炎天亭受一亭秋。 -
14.《愿月得雨兼旬秋旸人望已切再和前韵》 宋·陈普
须识光风霁月心,爱君忧国虑民深。
江南一夜千仓廪,再拜双眸重照临。 -
15.《即席分韵送李才元学士守临邛》 宋·苏颂
君登石渠阁,荏苒十过春。
编摩业即卒,出入命已频。
人情叹荣滞,雅意犹逡巡。
襟怀恬而旷,鬓发黳如新。 -
16.《送彭子复临海令满秩》 宋·孙应时
相逢几何时,相与何如话。
书来警吾过,切切父兄语。
人生会合难,念别成悽楚。
北望山千里,秋容渺烟渚。 -
17.《送广东赵主管得倅临漳二首》 宋·曾丰
清切分天派,馨香出月宫。
羊城初白发,莲幕两春风。
外计方将上,南图又欲东。
我来犹未晚,几度笑谈同。 -
18.《奉和禁苑饯别应令》 唐·褚亮
大藩初锡瑞,出牧迩皇京。
暂以绿车重,言承朱传荣。
舒桃临远骑,垂柳映京营。
惠化宣千里,威风动百城。 -
19.《酬薛舍人万年宫晚景寓直怀友》 唐·上官仪
奕奕九成台,窈窕绝尘埃。
苍苍万年树,玲珑下冥雾。
池色摇晚空,岩花敛馀煦。
清切丹禁静,浩荡文河注。 -
20.《酬郑沁州》 唐·刘祎之
麒阁一代良,熊轩千里躅。
缉图昭国典,按部留宸瞩。
匪厌承明庐,伫兼司隶局。
芸书暂辍载,竹使方临俗。