-
1.《遣行十首》 唐·元稹
惨切风雨夕,沉吟离别情。
燕辞前日社,蝉是每年声。
暗泪深相感,危心亦自惊。
不如元不识,俱作路人行。 -
2.《遣行十首》 唐·元稹
惨切风雨夕,沉吟离别情。
燕辞前日社,蝉是每年声。
暗泪深相感,危心亦自惊。
不如元不识,俱作路人行。 -
3.《一萼红(夜闻南妇哭北夫)》 宋·刘天迪
拥孤衾,正朔风凄紧,毡帐夜生寒。
春梦无凭,秋期又误,迢递烟水云山。
断肠处、黄茅瘴雨,恨骢马、憔悴只空还。
揉翠盟孤,啼红怨切,暗老朱颜。 -
4.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
5.《偈颂四十一首》 宋·释普宁
一夏九十日,不觉已过半。
管带牯牛儿,切忌随物转。
紧把鼻头索,莫放令宽缓。
如是十二时,时时无间断。
收得纯熟,斥之不去。
受人言语,不动不变。
觌面当机,当机觌面。 -
6.《琴歌》 宋·白玉蟾
月华飞下海棠枝,楼头春风鼓角悲。
玉杯吸乾漏声转,金剑舞罢花影移。
蘂珠仙子笑移烛,唤起苍潭老龙哭。
一片高山流水心,三奏霓裳羽衣曲。 -
7.《月夜有寄》 宋·王珪
莎阶切切思寒螀,爽籁泠然露气凉。
半夜云高蟾喷晕,一秋风紧桂飘香。
鸟惊危树棲无定,人倚空楼望更长。
遥忆洞庭南去客,叶翻波急驻归艎。 -
8.《赠曾敬仲归三衢》 宋·王柏
切切蛩吟雨后繁,急催客子整归辕。
临行慷慨有忠告,前此赓酬总戏言。
先世声名期远绍,故家风范要长存。
花朋月友终无益,膏火青编紧闭门。 -
9.《青释应端住与化寺惟其说而勉之二首》 宋·李昴英
钵中滴水也难消,切莫贪他寺富饶。
留取大皮缠大树,腹围紧紧篾三条。 -
10.《清心镜 赠灵阳子李大乘》 元·马钰
灵阳子,来告别。
送行不似,相迎时节。
听予嘱、游必有方,待孀毋紧切。
我人除,烟火灭。
莫忘初志,旋添决烈。
行大道、开阐亘初,邀清 -
11.《雁》 宋·释智圆
岁岁随阳整羽翰,翱翔还见过云端。
哀音断续霜风紧,群影参差夜月残。
雕鹗已逃榆塞险,烟波初下洞庭宽。
行人万里思归切,送目遥空寄信难。 -
12.《警惰》 宋·陈淳
日月双跳丸,一旦复一旦。
於穆无疆命,后□□如趱。
前头只逗遛,不勇攻与战。
当然紧切功,一一事散漫。
便是惰天职,天地一罪汉。 -
13.《缘识》 宋·宋太宗
拊弄声相引,兼能辨五音。
沈思调品切,句度更加吟。
紧慢弦中得,凝情指法深。
精英闲雅澹,停歇世途心。 -
14.《古风一首奉送淳叟太博通守豫章》 宋·喻良能
刘侯精神秋隼紧,高论悬河倾不尽。
至尊动卮色嗟谔,权幸切齿畏謇謇。
致君未觉贾谊疏,济时尚嫌马周窘。
三年博士向见治,万卷蟠胸一何敏。