-
1.《听歌六绝句·水调(第五遍乃五言调调韵最切)》 唐·白居易
五言一遍最殷勤,调少情多似有因。
不会当时翻曲意,此声肠断为何人。 -
2.《圆机再赋绅字韵诗深得凄切之格降叹之余叙事》 宋·晁说之
轫车邂逅便相亲,同是山公启事人。
短发何堪临石镜,长怀谩自落泉绅。
谈穷汉士三千牍,问尽胡僧十二因。
茅屋乱山谁复识,当年曾醉上林春。 -
3.《读汉老弟中秋前一夕之诗似太凄切辄次韵勉释》 宋·虞俦
秋与诗人着意清,不平宁作候虫鸣。
间愁有底能千斛,久雨终当快一晴。
富贵时来何足道,英雄天亦不徒生。
来宵径就姮娥约,丹桂当年种已成。 -
4.《愿月得雨兼旬秋旸人望已切再和前韵》 宋·陈普
逾浃秋旸已望云,芭蕉一夜慰愁人。
阴阳各有时中处,不可相无似两轮。 -
5.《愿月得雨兼旬秋旸人望已切再和前韵》 宋·陈普
雨我公田及我私,几多风月入肝脾。
天心亦似尧心细,一日之中有隩夷。 -
6.《愿月得雨兼旬秋旸人望已切再和前韵》 宋·陈普
时雨光风总是吟,忧欢元不系晴阴。
醍醐未用逾玄酒,中节何须论浅深。 -
7.《愿月得雨兼旬秋旸人望已切再和前韵》 宋·陈普
须识光风霁月心,爱君忧国虑民深。
江南一夜千仓廪,再拜双眸重照临。 -
8.《愿月得雨兼旬秋旸人望已切再和前韵》 宋·陈普
播谷栽桑复执麻,全凭雨露作人家。
世间惟有心须霁,一片浮云不可遮。 -
9.《愿月得雨兼旬秋旸人望已切再和前韵》 宋·陈普
得意如心即胜游,不妨对雨作遨头。
穷櫩岂暇贤明月,举室寒衾喜有秋。