-
1.《画地学书》 宋·欧阳修
欧阳修,字永叔,庐陵人。
四岁而孤,母郑,守节自誓,亲诲之学。
家贫,至以荻画地学书。
幼敏悟过人,读书辄成诵。 -
2.《大隐坊·赵记室俶在职无事》 唐·孟郊
卑静身后老,高动物先摧。
方圆水任器,刚劲木成灰。
大道母群物,达人腹众才。
时吟尧舜篇,心向无为开。
彼隐山万曲,我隐酒一杯。
公庭何所有,日日清风来。 -
3.《殿前生桂树》 宋·文同
童童彼芳桂,蔼蔼生广内。
灵根浃和液,柯叶冬不改。
日月最临照,雨露偏汪{左氵右岁}。
愿保刚劲质,与君同万岁。 -
4.《李山英以疾归田客有言山英移书石守道者因摭》 宋·蔡襄
吾友守道气刚劲,丑邪扶直出天性。
意高身贱无所发,胸中事事先后併。
襄尝畏其大勇果,愿以中直为得正。
忽闻鲁士李山英,移书告之要力行。 -
5.《次韵子瞻特来高安相别先寄迟适远却寄迈迨过》 宋·苏辙
老兄骑骡日百里,据鞍作诗若翻水。
忽吟春草思惠连,因之亦梦添丁子。
群儿竞长堪一笑,老马卧餐何日起。
闻兄尽室皆旧人,见面未曾惟遁耳。 -
6.《上翰林眉山先生苏公》 宋·李廌
佑圣生贤佐,天心在抚民。
昌期应治运,谷旦降元臣。
四序功成晚,三台耀拱辰。
严凝气刚劲,謇谔性忠纯。 -
7.《忆昔》 宋·陈普
壮岁声名动洛阳,重重皎日出抚桑。
笔锋刚劲万人敌,文阵纵横百胜场。
天下文明仰龙见,胸中韬略困鹰杨。
唤回三十年前梦,抚案挑灯感慨长。 -
8.《哭从兄良遇》 宋·方回
先祖五男子,其下八男孙。
白首涉患难,仅余二老存。
兄昔健如虎,行步疾飞奔。
长眉具寿相,修髯当风掀。 -
9.《酒有和劲》 宋·罗大经
小槽真珠太森严,兵厨玉友专甘醇。
两家风味欠商略,偏刚偏柔俱可怜。
使君袖有转物手,鸬鹚杓中平等分。
更凭石髓媒妁之,混融并作一家春。 -
10.《植灵寿木》 唐·柳宗元
白华鉴寒水,怡我适野情。
前趋问长老,重复欣嘉名。
蹇连易衰朽,方刚谢经菅。
敢期齿杖赐?聊且移孤茎。 -
11.《石淙(一作五淙十首)》 唐·孟郊
岩谷不自胜,水木幽奇多。
朔风入空曲,泾流无大波。
迢递径难尽,参差势相罗。
雪霜有时洗,尘土无由和。 -
12.《遇物感兴因示子弟》 唐·白居易
圣择狂夫言,俗信老人语。
我有老狂词,听之吾语汝。
吾观器用中,剑锐锋多伤。
吾观形骸内,骨劲齿先亡。 -
13.《志峡船具诗·梢》 唐·王周
制之居首尾,俾之辨斜正。
首动尾聿随,斜取正为定。
有如提吏笔,有如执时柄。
有如秉师律,有如宣命令。 -
14.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
15.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
16.《满江红》 宋·赵希蓬
干结青铜,根走石、参天古柏。
最好是、苍阴不怕,火云如血。
雪里直疑神物护,雨余任待霜皮湿。
但只愁、涧底老风烟,无人识。 -
17.《满江红》 宋·赵希蓬
劲节刚姿,谁与比、岁寒松柏。
几度欲、排云呈腹,叩头流血。
杜老爱君□谩苦,贾生流涕衣空湿。
为国家、子细计安危,渊然识。 -
18.《满江红》 宋·赵希蓬
海阔何人,工剪水、飞花作雪。
刚不北、秋高风劲,露凝霜洁。
遍地直疑琼玉砌,对人恍在珠玑侧。
比寻常、万翠与千红,浑然别。 -
19.《重赠卢谌》 魏晋·刘琨
握中有悬璧,本自荆山璆。
惟彼太公望,昔在渭滨叟。
邓生何感激,千里来相求。
白登幸曲逆,鸿门赖留侯。 -
20.《志峡船具诗·梢》 宋·王周
製之居首尾,俾之辨斜正。
首动尾聿随,斜取正为定。
有如提吏笔,有如执时柄。
有如秉师律,有如宣命令。