-
1.《终南别业/初至山中/入山寄城中故人》 唐·王维
中岁颇好道,晚家南山陲。
兴来每独往,胜事空自知。
行到水穷处,坐看云起时。
偶然值林叟,谈笑无还期。 -
2.《初至洛阳府廨有东楼曲沼之胜时春色已过园林》 宋·宋庠
登临何处恨春残,楼上池边夕照间。
非意野云遮倦目,无情空水鉴衰颜。
青谿久负幽人约,白发初辞宰相班。
才与不才何足辨,此心都拟付庄环。 -
3.《初至巴陵与李十二白、裴九同泛洞庭湖三首》 唐·贾至
江上相逢皆旧游,湘山永望不堪愁。
明月秋风洞庭水,孤鸿落叶一扁舟。
枫岸纷纷落叶多,洞庭秋水晚来波。
乘兴轻舟无近远,白云明月吊湘娥。
江畔枫叶初带霜,渚边菊花亦已黄。
轻舟落日兴不尽,三湘五湖意何长。 -
4.《鸿轩下有蔷薇予初至时生意盖仅存耳予为灌溉》 宋·张耒
堂下蔷薇亲灌溉,辛勤才见一春花。
时如转毂无停轨,客似飞鸿不定家。
一岁相邀伴寂寞,明年谁复对芳华。
驱车又向黄州去,风月相望一叹嗟。 -
5.《初至颍州西湖种瑞莲黄杨寄淮南转运吕度支发》 宋·欧阳修
平湖十顷碧琉璃,四面清阴乍合时。
柳絮已将春去远,海棠应恨我来迟。
啼禽似与游人语,明月闲撑野艇随。
每到最佳堪乐处,却思君共把芳◇。 -
6.《初至宁海二首》 元·黄溍
地至东南尽,城孤邑屡迁。
行山云作路,累石海为田。
蜃炭村村白,棕林树树圆。
桃源名更美,何处有神仙? -
7.《初至天台》 宋·曾几
畴昔所欣慕,天台冠坤灵。
兴公妙摹写,粲若披图经。
自怜婴世网,仰愧鸿冥冥。
夙契谅非浅,半生吏金庭。 -
8.《初至邵阳逢入桂林使作书问其地之安危》 宋·陈与义
湖北弥年所,长沙费月余。
初为邵阳梦,又作桂林书。
老矣身安用,飘然计本疏。
管宁辽海上,何得便端居。 -
9.《初至金陵》 宋·苏辙
山川过雨晓光浮,初看江南第一州。
路绕匡庐更南去,悬知是处可忘忧。 -
10.《初至青湘闻安仁帅司为曹成所袭四首》 宋·胡寅
风急滩声乱,云红雪意酣。
空庭初霰集,寒砚忽冰涵。
天造推移密,人情冷暖谙。
江头聊问信,春到一枝南。 -
11.《初至鸿佑成二百字》 宋·王之望
我生何悠悠,飘摇若悬旌。
已破龙华梦,复成鸿佑行。
鸿佑在何许,海阔山峥嵘。
地侵鱼龙窟,路与猿猱争。 -
12.《初至崖口》 唐·宋之问
崖口众山断,嶔崟耸天壁。
气冲落日红,影入春潭碧。
锦缋织苔藓,丹青画松石。
水禽泛容与,岩花飞的砾。
微路从此深,我来限于役。
惆怅情未已,群峰暗将夕。 -
13.《初至洞庭,怀灞陵别业》 唐·刘长卿
长安邈千里,日夕怀双阙。
已是洞庭人,犹看灞陵月。
谁堪去乡意,亲戚想天末。
昨夜梦中归,烟波觉来阔。
江皋见芳草,孤客心欲绝。
岂讶青春来,但伤经时别。
长天不可望,鸟与浮云没。 -
14.《初至西虢官舍南池,呈左右省及南宫诸故人》 唐·岑参
黜官自西掖,待罪临下阳。
空积犬马恋,岂思鹓鹭行。
素多江湖意,偶佐山水乡。
满院池月静,卷帘溪雨凉。 -
15.《初至犍为作》 唐·岑参
山色轩槛内,滩声枕席间。
草生公府静,花落讼庭闲。
云雨连三峡,风尘接百蛮。
到来能几日,不觉鬓毛斑。 -
16.《初至犍为作》 唐·岑参
山色轩槛内,滩声枕席间。
草生公府静,花落讼庭闲。
云雨连三峡,风尘接百蛮。
到来能几日,不觉鬓毛斑。 -
17.《寄净虚上人初至云门(一作刘长聊诗)》 唐·皇甫曾
寒踪白云里,法侣自提携。
竹径通城下,松门隔水西。
方同沃洲去,不似武陵迷。
仿佛方知处,高峰是会稽。 -
18.《寄净虚上人初至云门(一作刘长聊诗)》 唐·皇甫曾
寒踪白云里,法侣自提携。
竹径通城下,松门隔水西。
方同沃洲去,不似武陵迷。
仿佛方知处,高峰是会稽。 -
19.《初至封丘作》 唐·高适
可怜薄暮宦游子,独卧虚斋思无已。
去家百里不得归,到官数日秋风起。 -
20.《初至京口示诸弟》 唐·钱起
还家百战后,访故几人存。
兄弟得相见,荣枯何处论。
新诗添卷轴,旧业见儿孙。
点检平生事,焉能出荜门。