-
101.《行路难(五首)》 明·王廷陈
北风萧萧雨雪滂,辞我亲友之朔方。
中闺少妇走徬徨,劝君斗酒牵衣裳。
道路纵横多虎狼,岁暮天寒百草黄。
结发本期不下堂,君独何为慕他乡。 -
102.《赠别从甥高五》 唐·李白
鱼目高泰山,不如一玙璠。
贤甥即明月,声价动天门。
能成吾宅相,不减魏阳元。
自顾寡筹略,功名安所存。 -
103.《同庐拾遗过韦(一作章·非)给事东山别业二》 唐·王维
首春休沐维已陪游及乎是行亦预闻命会无车马不果斯诺
(册4卷125页1246c)
托身侍云陛。
昧旦(一作早)趋华轩。 -
104.《次韵景仁留别》 宋·苏轼
公老我亦衰,相见恨不数。
临行一杯酒,此意重山岳。
歌词纻清,琴弄黄钟浊。
诗新眇难和,饮少仅可学。 -
105.《几道隰州判官》 宋·梅尧臣
清晓赴国门,西风生早凉。
天地大道出,苑树短亭傍。
相看车马色,共照池水光。
举酒酒非浅,明朝谁重觞。 -
106.《别老者王元之》 宋·王令
二夷之来始何自,乘我中国方迷昏。
各投阴诬张诞妄,寻附罅隙为株根。
例夸难能压甚畏,钓博天下要推尊。
其流汗漫已不制,尚自冲荡洪其源。 -
107.《仪真诸公饯别》 宋·陈造
旅怀我岑寂,诗语君隽永。
新篇蜚堕前,坐阅仙府景。
晓林媚红酣,春池涵渌静。
叱吸风起籁,模写灯取影。 -
108.《和张宪登乌尤山》 宋·吴泳
放怀物外亦何尤,便谓游遨士也骄。
西日下来岩际宿,别尊难齧嚼皆焦。 -
109.《送宇文德济解绵竹丞》 宋·李流谦
陋哉纨绮习,染人甚脂膏。
倾五湖三江,未易濯秽臊。
冰霜竹林游,粪土戎与涛。
富贵比贫贱,所去宁一毛。 -
110.《留别成父弟以贫贱亲戚离为韵五首》 宋·赵蕃
秋日苦易暗,秋宵苦难晨。
虫号鸡不已,我亦长吟呻。
哀哉念何深,出处累一贫。
在家庸可忍,行旅计愁人。 -
111.《赠别耆英二首》 宋·赵蕃
忆我移官惶恐滩,肯来徒步不为难。
颇亦念君家四壁,囊中羞涩但频看。 -
112.《别真直院西山》 宋·汪莘
去年来见公,略以书自陈。
今年来见公,知公意已亲。
一见为我喜,再见为我颦。
温存到风雨,检点及米薪。 -
113.《借书一首别薛子长》 宋·陈傅良
山阿着柴扉,陋甚谁盘桓。
美人此何求,钜竹数十竿。
日阅书百篇,尚觉日力宽。
欲从我借书,我书何足观。 -
114.《别宜春柯宰》 宋·彭龟年
秋风掠梧桐,岁月去如掷。
功名趁强健,君子有行役。
朝家政急贤,黼座不满席。
巍巍庙堂望,留客良独惜。 -
115.《云谷术士》 宋·释智愚
出则无心应有声,眇然天地亦难铭。
可中别有通神处,见说年来分外灵。 -
116.《送法海长老》 宋·释重顯
常爱裴相国,式芳尘,断际高风慕要伦。
拟欲事师为弟子,不知将法付何人。 -
117.《送别常汉度知县》 宋·孙应时
一朝倾盖更倾心,颇畏人惊语太深。
乍可陶庐烦送酒,难堪偃室傍鸣琴。
君今此去班群玉,我亦何言吒断金。
啼鴃飞花春又了,萧萧风雨卧山林。 -
118.《张鲁生遣马迎过郊居话别》 明·程嘉燧
昨夜南桥有报书,侵晨骑马过郊居。
江村月出风阴后,花木凉生宿雨余。
新句意多难较稳,故人情在亦从疏。
清秋不浅茅斋兴,摇荡浮云信所如。 -
119.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
120.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。