-
21.《乱中寄友人》 唐·张蠙
别来难觅信,何处避艰危。
鬓黑无多日,尘清是几时。
人情将厌武,王泽即兴诗。
若便怀深隐,还应圣主知。 -
22.《丙申岁十月还乡作(五首)》 明·刘基
故园梅蕊依时发,异县归人见却悲。
花自别来难独立,人今老去复何之。
未能荷钟除丛棘,且可随方着短篱。
等待薰风暄暖后,枝间看取实离离。
¤ -
23.《别东岑上人》 宋·释行海
明朝踪迹又天涯,不及同看九日花。
莫道秋来难作客,心闲随处即吾家。 -
24.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。 -
25.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
26.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
27.《无题四首》 唐·李商隐
来是空言去绝踪,月斜楼上五更钟。
梦为远别啼难唤,书被催成墨未浓。
蜡照半笼金翡翠,麝熏微度绣芙蓉。
刘郎已恨蓬山远,更隔蓬山一万重。 -
28.《行香子·七夕》 宋·李清照
草际鸣蛩。
惊落梧桐。
正人间、天上愁浓。
云阶月地,关锁千重。
纵浮槎来,浮槎去,不相逢。
星桥鹊驾,经年才见,想离情、别恨难穷。
牵牛织女,莫是离中。
甚霎儿晴,霎儿雨,霎儿风。 -
29.《古怨别》 唐·孟郊
飒飒秋风生,愁人怨离别。
含情两相向,欲语气先咽。
心曲千万端,悲来却难说。
别后唯所思,天涯共明月。 -
30.《今别离》 清·黄遵宪
别肠转如轮,一刻既万周。
眼见双轮驰,益增中心忧。
古亦有山川,古亦有车舟。
车舟载离别,行止犹自由。 -
31.《彩云归·蘅皋向晚舣轻航》 宋·柳永
蘅皋向晚舣轻航。
卸云帆、水驿鱼乡。
当暮天、霁色如晴昼,江练静、皎月飞光。
那堪听、远村羌管,引离人断肠。 -
32.《倦寻芳·香泥垒燕》 宋·卢祖皋
香泥垒燕,密叶巢莺,春晦寒浅。
花径风柔,著地舞茵红软。
斗草烟欺罗袂薄,秋千影落春游倦。
醉归来,记宝帐歌慵,锦屏香暖。 -
33.《别云间》 明·夏完淳
三年羁旅客,今日又南冠。
无限山河泪,谁言天地宽!(山河 一作:河山)
已知泉路近,欲别故乡难。
毅魄归来日,灵旗空际看。 -
34.《与吴质书》 魏晋·曹丕
二月三日,丕白。
岁月易得,别来行复四年。
三年不见,《东山》犹叹其远,况乃过之,思何可支!虽书疏往返,未足解其劳结。
昔年疾疫,亲故多离其灾,徐、陈、应、刘,一时俱逝,痛可言邪?昔日游处,行则连舆,止则接席,何曾须臾相失!每至觞酌流行,丝)
竹并奏,酒酣耳热,仰而赋诗,当此之时,忽然不自知乐也。 -
35.《梦游天姥吟留别/别东鲁诸公》 唐·李白
海客谈瀛洲,烟涛微茫信难求;
越人语天姥,云霞明灭或可睹。
天姥连天向天横,势拔五岳掩赤城。
天台四万八千丈,对此欲倒东南倾。 -
36.《酹江月·和友驿中言别》 宋·文天祥
乾坤能大,算蛟龙元不是池中物。
风雨牢愁无著处,那更寒蛩四壁。
横槊题诗,登楼作赋,万事空中雪。
江流如此,方来还有英杰。 -
37.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
38.《转调二郎神·闷来弹鹊》 宋·张孝祥
闷来弹鹊,又搅碎、一帘花影。
漫试著春衫,还思纤手,熏彻金猊烬冷。
动是愁端如何向,但怪得、新来多病。
嗟旧日沈腰,如今潘鬓,怎堪临镜? -
39.《送妹琼章于归》 明·叶纨纨
昼堂红烛影摇光,箫鼓声繁绕玳梁。
频传帘外催妆急,无语相看各断肠。
鸾台宝镜生离色,鸳带罗衣惜别长。
香霭屏帷凝彩扇,风轻帘幕拂新妆。 -
40.《颍阳别元丹丘之淮阳》 唐·李白
吾将元夫子,异姓为天伦。
本无轩裳契,素以烟霞亲。
尝恨迫世网,铭意俱未伸。
松柏虽寒苦,羞逐桃李春。