-
1.《应天长·别来半岁音书绝》 唐·韦庄
别来半岁音书绝,一寸离肠千万结。
难相见,易相别,又是玉楼花似雪。
暗相思,无处说,惆怅夜来烟月。
想得此时情切,泪沾红袖黦。 -
2.《清平乐·别来春半》 五代·李煜
别来春半,触目柔肠断。
砌下落梅如雪乱,拂了一身还满。
(柔肠断 一作:愁肠断)
雁来音信无凭,路遥归梦难成。
离恨恰如春草,更行更远还生。 -
3.《撼庭秋·别来音信千里》 宋·晏殊
别来音信千里,恨此情难寄。
碧纱秋月,梧桐夜雨,几回无寐。
楼高目断,天遥云黯,只堪憔悴。
念兰堂红烛,心长焰短,向人垂泪。 -
4.《撼庭秋·别来音信千里》 宋·晏殊
别来音信千里
怅此情难寄
碧纱秋月
梧桐夜雨
几回无寐
楼高目断
天遥云黯
只堪憔悴
念兰堂红烛
心长焰短
向人垂泪 -
5.《南乡子·何处别时难》 宋·晏几道
何处别时难,玉指偷将粉泪弹。
记得来时楼上烛,初残。
待得清霜满画阑。
不惯独眠寒,自解罗衣衬枕檀。
百媚也应愁不睡,更阑。
恼乱心情半被闲 -
6.《撼庭秋·别来音信千里》 宋·晏殊
别来音信千里。
怅此情难寄。
碧纱秋月,梧桐夜雨,几回无寐。
楼高目断,天遥云黯,只堪憔悴。
念兰堂红烛,心长焰短,向人垂泪。 -
7.《无题·来是空言去绝踪》 唐·李商隐
来是空言去绝踪,月斜楼上五更钟。
梦为远别啼难唤,书被催成墨未浓。
蜡照半笼金翡翠,麝熏微度绣芙蓉。
刘郎已恨蓬山远,更隔蓬山一万重! -
8.《古离别(一作古别离)》 唐·权德舆
人生天地间,瞥若六辔驰。
夭寿既常数,奈何生别离。
迹当中人域,正性日已衰。
是非千万境,杳霭情尘滋。 -
9.《古离别》 唐·权德舆
人生天地间,瞥若七辔驰。
夭寿既常数,奈何生别离。
迹当中人域,正性日已衰。
是非千万境,杳霭情尘滋。 -
10.《西江月(过福唐留别故人)》 宋·赵鼎
世态浮云易变,时光飞箭难留。
五年重见海东头。
只有交情似旧。
未尽别来深意,难堪老去离愁。
青山迢递水悠悠。
明日扁舟病酒。