-
1.《蝶恋花·阅尽天涯离别苦》 清·王国维
阅尽天涯离别苦,不道归来,零落花如许。
花底相看无一语,绿窗春与天俱莫。
(俱莫 一作:俱暮)
待把相思灯下诉,一缕新欢,旧恨千千缕。
最是人间留不住,朱颜辞镜花辞树。 -
2.《酬张夏雪夜赴州访别途中苦寒作》 唐·刘长卿
扁舟乘兴客,不惮苦寒行。
晚暮相依分,江潮欲别情。
水声冰下咽,砂路雪中平。
旧剑锋芒尽,应嫌赠脱轻。 -
3.《玉真公主别馆苦雨赠卫尉张卿二首》 唐·李白
秋坐金张馆,繁阴昼不开。
空烟迷雨色,萧飒望中来。
翳翳昏垫苦,沉沉忧恨催。
清秋何以慰,白酒盈吾杯。 -
4.《苦别离》 唐·邵谒
十五为君婚,二十入君门。
自从入户后,见君长出门。
朝看相送人,暮看相送人。
若遣折杨柳,此地树无根。
愿为陌上土,得作马蹄尘。
愿为曲木枝,得作双车轮。
安得太行山,移来君马前。 -
5.《苦别》 唐·张安石
向前不信别离苦,而今自到别离处。
两行粉泪红阑干,一朵芙蕖带残露。 -
6.《折桂令·想人生最苦别离》 元·刘庭信
想人生最苦别离。
不甫能喜喜欢欢,翻做了哭哭啼啼。
事到今朝,休言去后,且问归期。 -
7.《折桂令·想人生最苦离别》 元·刘庭信
想人生最苦离别。
雁杳鱼沉,信断音绝。
娇模样其实丢抹,好时光谁曾受用, -
8.《折桂令·想人生最苦离别》 元·刘庭信
想人生最苦离别。
三个字细细分开,凄凄凉凉无了无歇。
别字儿半晌痴呆, -
9.《所苦之中无以遣闷更堤题新竹别献五章幸赐披》 宋·李至
不似溪边本自芳,且须将护少同防。
儿童纵未骑为马,邻舍潜应引过墙。 -
10.《所苦之中无以遣闷更堤题新竹别献五章幸赐披》 宋·李至
乾箨坠莎何用扫,嫩根撑砌莫嫌妨。
就中此地尤难得,恼杀东都白侍郎。